Demolition Man

Λος Άντζελες, 1996. Ο σκληροτράχηλος αστυνομικός Τζον Σπάρταν είναι αποφασισμένος να οδηγήσει ενώπιον της δικαιοσύνης τον ψυχοπαθή εγκληματία Σάιμον Φίνιξ. Και ενώ τελικά η επιχείρηση σύλληψης του Φίνιξ από τον Σπάρταν στέφεται με επιτυχία, η δολοφονία αθώων πολιτών από τον πρώτο αναγκάζει τις αρχές να αποδώσουν την ευθύνη στον Σπάρταν. Ο αστυνομικός καταδικάζεται να καταψυχθεί σε κρυογενετική κάψουλα για αόριστο χρονικό διάστημα… Σαν Άντζελες, 2032. Η φτώχεια και η εγκληματικότητα έχουν εξαλειφθεί και επικρατεί η ευημερία. Μέσα σ’ αυτό το γαλήνιο κλίμα, ο Τζον Σπάρταν επανέρχεται στην ενεργό δράση, αφού η αστυνομία αδυνατεί να λύσει το μυστήριο μιας σειράς αποτρόπαιων φόνων και τρομοκρατικών ενεργειών. Ο ριψοκίνδυνος αστυνομικός θα αντιληφθεί πως πίσω απ’ όλα αυτά βρίσκεται ο παλιός του αντίπαλος, ο Σάιμον Φίνιξ, που είχε κι αυτός καταψυχθεί, αλλά εξαιτίας ενός μοιραίου λάθους κατάφερε ν’ αποδράσει από τη «φυλακή» του. Αποφασισμένος να πάρει την εκδίκησή του, ο Σπάρταν δεν θ’ αργήσει να έρθει αντιμέτωπος με τον Φίνιξ…

Σκηνοθεσία:

Marco Brambilla

Κύριοι Ρόλοι:

Sylvester Stallone … αστυνόμος John Spartan

Wesley Snipes … Simon Phoenix

Sandra Bullock … υπαστυνόμος Lenina Huxley

Nigel Hawthorne … Δρ Raymond Cocteau

Benjamin Bratt … αστυνομικός Alfredo Garcia

Denis Leary … Edgar Friendly

Bill Cobbs … αστυνομικός Zachary Lamb

Bob Gunton … αστυνόμος George Earle

Glenn Shadix … Bob

Troy Evans … αστυνομικός James MacMillan

Steve Kahan … αστυνόμος Healy

Andre Gregory … δεσμοφύλακας William Smithers

Rob Schneider … αστυνομικός Erwin

Jack Black … υπάνθρωπος

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Daniel Waters, Robert Reneau, Peter M. Lenkov

Στόρι: Peter M. Lenkov, Robert Reneau

Παραγωγή: Howard G. Kazanjian, Michael Levy, Joel Silver

Μουσική: Elliot Goldenthal

Φωτογραφία: Alex Thomson

Μοντάζ: Stuart Baird

Σκηνικά: David L. Snyder

Κοστούμια: Bob Ringwood

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: Demolition Man
• Ελληνικός Τίτλος: Demolition Man

Παραλειπόμενα

• Μόλις ολοκλήρωσε ο κολέγιο, ο Peter Lenkov κατέφτασε στο Χόλιγουντ δίχως να έχει την παραμικρή διασύνδεση, έχοντας στα χέρια του επτά σενάρια. Η πώληση του συγκεκριμένου στη Warner Bros. ήταν η πρώτη συμφωνία που κατάφερε να κλείσει. Την έμπνευση για να το γράψει την είχε πάρει από το Φονικό Όπλο ως αστυνομική ταινία, αλλά και τις ειδήσεις που ήθελαν διάσημους να επιδιώκουν να καταψυχθούν και να διατηρηθούν μέσω κρυογενετικής τεχνολογίας (κάτι φυσικά που ακόμα δεν είναι επιστημονικά εφικτό). Το κείμενο αυτό έφτασε στα χέρια του Daniel Waters για διορθώσεις, οι οποίες όμως ήταν τόσες που επέβαλαν να μπει και το όνομα του στους σεναριογράφους. Ήταν κι αυτός που δανείστηκε ιδέες από τον Υπναρά του Woody Allen ώστε να του δώσει έναν σατιρικό τόνο. Σύμφωνα βέβαια με τον ίδιο, δεν ήταν στις προθέσεις του η πολιτική σάτιρα, αλλά απλά να το κάνει ευχάριστο.
• Ο Marco Brambilla δεν είχε καμία πείρα από κινηματογράφο, αλλά ήταν γνωστός μέσω των διαφημιστικών σποτ του. Τη συγκεκριμένη περίοδο ετοιμάζονταν να κάνει ντεμπούτο με το Πλουσιόπαιδο (με τον Macaulay Culkin), αλλά η παραγωγή δεν έβρισκε ακόμα χρήματα και είχε παγώσει. Ήταν ο David Fincher που προώθησε το όνομα του στον Joel Silver για το Demolition Man.
• Ως αρχική εκδοχή, ήταν ο Steven Seagal να ερμηνεύσει τον Σπάρταν, και ο Jean-Claude Van Damme τον αντίπαλο του.
• Ο Stallone δεν είχε αποδεχτεί αρχικά τον ρόλο, αλλά έπειτα επανήλθε βρίσκοντας ενδιαφέρουσα την ιδέα δύο ισάξιων αντιπάλων. Η δική του πρόταση για τον Φίνιξ ήταν ο Jackie Chan, αλλά ο ηθοποιός από το Χονγκ Κονγκ είχε αρνηθεί.
• Η αρχική Χάξλεϊ, η Lori Petty, απολύθηκε μέσα σε δύο ημέρες, με τον Joel Silver να επικαλείται “δημιουργικές διαφορές”. Οι αναφορές ήθελαν να μην τα πήγαινε καθόλου καλά με τον Stallone. Αυτό έδωσε την ευκαιρία στην ακόμα άσημη Sandra Bullock, που ήρθε μετά από πρόταση του παραγωγού Lorenzo di Bonaventura. Βέβαια, μαζί ήρθε εδώ και η πρώτης της υποψηφιότητα στα Χρυσά Βατόμουρα.
• Η General Motors κατασκεύασε ειδικά για την ταινία 20 φουτουριστικού τύπου οχήματα, μαζί και το Ultralite που τότε είχε προωθηθεί στην αγορά ως αμάξι εξοικονόμησης ενέργειας.
• Στην ταινία αναφέρεται ότι ο Arnold Schwarzenegger γίνονταν πρόεδρος των ΗΠΑ λόγω της δημοφιλίας του. Η σύμπτωση ήταν πως 10 ακριβώς χρόνια μετά την πρεμιέρα (παρά μία ημέρα), ο σταρ εκλέγονταν κυβερνήτης της Καλιφόρνιας.
• Στην ορίτζιναλ εκδοχή γίνεται ειδική αναφορά στην αλυσίδα καταστημάτων Taco Bell. Η φίρμα όμως αυτή της Yum! Brands ήταν γνωστή μόνο στις ΗΠΑ και τον Καναδά, με την εταιρία να έχει αντίστοιχα στην Ευρώπη την Pizza Hut. Έτσι, στις ευρωπαϊκές κόπιες και μέσω ψηφιακής επεξεργασίας, τα Taco Bell έγιναν Pizza Hut, κάτι που συνέβαινε για πρώτη φορά στην ιστορία της τοποθέτησης διαφήμισης στον κινηματογράφο.
• Η Mattel και τα Hot Wheels ανέλαβαν τα παιχνίδια της ταινίας, ενώ οι Acclaim Entertainment και το Virgin Interactive το ομώνυμο βίντεο-γκέιμ. Επιπλέον, η WMS Industries, Inc. έβγαλε ένα φλιπεράκι Demolition Man, και η DC Comics μια σειρά τεσσάρων τευχών της κόμικ εκδοχής του φιλμ.
• Το αρχικό πρόγραμμα γυρισμάτων προέβλεπε 72 ημέρες, αλλά αυτές κατέληξαν να γίνουν 112. Έτσι εκτοξεύτηκε αντίστοιχα και το μπάτζετ των 45 εκατομμυρίων στα 77. Τουλάχιστον τα έσοδα έφτασαν στα 159,1, αν και οι κριτικές δεν ήταν υπέρ του.
• Εμπνευσμένος από τον χαρακτήρα του Φίνιξ, ο διάσημος παίκτης του μπάσκετ Dennis Rodman είχε βάψει ανάλογα τα μαλλιά του.
• Η πρώτη αναφορά για κάποιο σίκουελ το τοποθετούσε στο 1995. Τα χρόνια όμως περνούσαν, με τον Stallone να δηλώνει απογοήτευση το 2006, αλλά το 2020 να δίνει ελπίδες στους φαν.

Μουσικά Παραλειπόμενα

• Το βασικό μουσικό θέμα πάτησε πάνω σε τραγούδι του Sting από το 1981, που είχε ερμηνεύτρια την Grace Jones. Ο τίτλος του “τύχαινε” να είναι ίδιος με αυτόν της ταινίας. Στην ταινία το ακούμε με τη φωνή του Sting στους τίτλους τέλους.