Το ανθρώπινο είδος, έχοντας υιοθετήσει μια εγωκεντρική κοσμοθεωρία, θεωρεί πως τα ζώα δεν διαθέτουν την παραμικρή ικανότητα να αναπτύξουν συναισθήματα, συνείδηση ή βούληση. Ωστόσο, η γνωριμία με μια αξιαγάπητη γουρουνίτσα (την Γκούντα του τίτλου), δύο τετραπέρατες αγελάδες, αλλά και ένα μονοπόδαρο κοτόπουλο που κλέβει την παράσταση, φτάνει και περισσεύει για να επαναπροσδιορίσετε την ηθική σας στάση απέναντι στα ζώα.
Σκηνοθεσία:
Viktor Kosakovskiy
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Viktor Kosakovskiy, Ainara Vera
Παραγωγή: Anita Rehoff Larsen
Φωτογραφία: Viktor Kosakovskiy, Egil Haskjold Larsen
Μοντάζ: Viktor Kosakovskiy, Ainara Vera
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Gunda
- Ελληνικός Τίτλος: Gunda
Κύριες Διακρίσεις
- Βραβείο φωτογραφίας και ήχου στα Amanda, τα εθνικά βραβεία της Νορβηγίας.
- Υποψήφιο για καλύτερο ντοκιμαντέρ στα Ευρωπαϊκά Βραβεία Κινηματογράφου.
- Καλύτερο ντοκιμαντέρ στο φεστιβάλ της Στοκχόλμης.
Παραλειπόμενα
- Ο Joaquin Phoenix στήριξε και πρακτικά τη δημιουργία του φιλμ, μέσα από το πόστο του εκτελεστή παραγωγής. Ένθερμος υποστηρικτής ήταν και ο Paul Thomas Anderson.
- Η ταινία γυρίστηκε σε τρεις χώρες: Νορβηγία, Μεγάλη Βρετανία και Ισπανία.
- Μετά την πρεμιέρα του στο τμήμα Επαφές του φεστιβάλ Βερολίνου, η Neon δεν άργησε να πάρει τα δικαιώματα διανομής για τις ΗΠΑ.
Κριτικός: Σοφία Γουργουλιάνη
Έκδοση Κειμένου: 24/12/2021
Η Γκούντα είναι μια γουρουνίτσα που γεννάει. Σε μια φάρμα. Ζει με δύο αγελάδες και έναν κουτσό κόκορα… Στο ντοκιμαντέρ του Βίκτορ Κοσακόφσκι παρακολουθούμε τη ζωή τους. Χωρίς ήχο και χωρίς χρώμα, ο Κοσακόφσκι μοιάζει να επικεντρώνει όλο του το σκηνοθετικό βάρος στη ζωή στη φάρμα. Κι αν ο ήχος και το χρώμα κάνουν την απουσία τους απολύτως εμφανή, ο μεγάλος απών είναι ο άνθρωπος. Τα ζώα, ως άλλοι πρωταγωνιστές στη Φάρμα των Ζώων, μοιάζουν να έχουν οικοδομήσει ένα σύμπαν κοινοκτημοσύνης και απόλυτης τρυφερότητας. Ένα σύμπαν που μοιάζει όμως να οριοθετείται σαφώς από τα ανθρώπινα όρια της φάρμας.
Το ντοκιμαντέρ του Κοσακόφσκι πλάθει έναν παραμυθένιο κόσμο, ο οποίος μοιάζει πλημμυρισμένος από αγνή ανόθευτη αγάπη έχοντας παντελώς απωθήσει την όποια «ανθρωποφαγία» από την καθημερινότητα των κατοίκων του. Σκηνοθετικά, λοιπόν, καταφέρνει να σε χώσει στα βαθιά του σύμπαντος που πλάθει. Ενώ η επιλογή της απόδοσης τους χωρίς «λόγια» συντελεί στην ανακάλυψη ενός κόσμου φτιαγμένου από τους απόλυτα δικούς του κώδικες.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
