Ο Βενσάν Μπραζίλ είναι ένας επαγγελματίας δολοφόνος, πρόθυμος να δεχτεί οποιαδήποτε «δουλειά» αν η αμοιβή είναι καλή. Ο Ρόλαντ Φλιντ, από την άλλη, εγκατέλειψε τα δολοφονικά παιχνίδια, όταν ένας αδίστακτος έμπορος ναρκωτικών επιτέθηκε άγρια στη γυναίκα του, αφήνοντάς τη σε κώμα. Οι δρόμοι τους συναντιούνται, όταν τους ενώνει ένα κοινό συμβόλαιο θανάτου: ο ένας θέλει νεκρό τον ίδιο έμπορο ναρκωτικών για τα λεφτά και ο άλλος για εκδίκηση. Με ομοσπονδιακούς πράκτορες και άγρια μέλη του υποκόσμου να τους κυνηγούν, οι δύο δολοφόνοι ενώνουν απρόθυμα τις δυνάμεις τους για να εξολοθρεύσουν τον στόχο, προτού σκοτωθούν οι ίδιοι.

Σκηνοθεσία:

Ernie Barbarash

Κύριοι Ρόλοι:

Jean-Claude Van Damme … Vincent Brazil

Scott Adkins … Roland Flint

Ivan Kaye … Polo Yakur

Valentin Teodosiu … Blanchard

Kevin Chapman … Culley

Kris Van Damme … Schell

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Aaron Rahsaan Thomas

Παραγωγή: Justin Bursch, Brad Krevoy, Patrick Newall

Μουσική: Neal Acree

Φωτογραφία: Phil Parmet

Μοντάζ: Peter Devaney Flanagan

Σκηνικά: Paul Blanchard, John Welbanks

Κοστούμια: Ioana Corciova

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Assassination Games
  • Ελληνικός Τίτλος: Παιχνίδια Δολοφόνων
  • Εναλλακτικός Τίτλος: Weapon

Παραλειπόμενα

  • Αρχικά ήταν να το σκηνοθετήσει ο Russel Mulcahy.
  • Δίπλα στον Van Damme ήταν να βρίσκεται ο Steven Seagal, αλλά αποχώρησε. Εκείνη τη στιγμή, ήταν ο Vinnie Jones πρώτος υποψήφιος να τον αντικαταστήσει.
  • Υπολογίστηκε ότι κόστισε 8 εκατομμύρια δολάρια, με τα έσοδα να είναι μόλις 110 χιλιάδες.

Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος

Έκδοση Κειμένου: 1/4/2012

Μια ακόμη ταινία δράσης με τους Ζαν-Κλοντ Βαν Νταμ και Σκοτ Άντκινς, που ταλαντεύεται ανάμεσα στο να δώσει δράση με σκληροτράχηλους άντρες και συμμορίες, και ταυτόχρονα να κάνει δράμα χαρακτήρων… που λέει ο λόγος! Δήθεν, ο Βαν Νταμ, τώρα που πέρασαν τα χρόνια, μπορεί κάπως να βγάλει κάποια συναισθήματα (το παλεύει τουλάχιστον), αλλά για τον Άντκινς είναι ιδιαιτέρως δύσκολα τα πράγματα. Ο σκηνοθέτης Έρνι Μπαρμπαράς (στην πλέον ακριβή του δουλειά που έχει κάνει ποτέ) οργανώνει μερικές καλές σκηνές, αλλά όχι τόσες πολλές ή παραπάνω ενδιαφέρουσες από όσο θα μπορούσε αν δεν τα μπέρδευε (ασκόπως) με το «δραματικόν», θεωρώντας μάλιστα ότι τα χρώματα σέπιας στη φωτογραφία το ενισχύουν…

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

10 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *