Η Μπάρμπαρα Νόβακ αναστατώνει τη Νέα Υόρκη με το καινούργιο της βιβλίο Κάτω ο Έρωτας, που διακηρύσσει την άρνηση στον έρωτα και ενθαρρύνει τις γυναίκες προς την κατεύθυνση της επαγγελματικής καριέρας και του σεξ χωρίς δεσμεύσεις. Όταν με τη βοήθεια της λαμπερής εκδότριας Βίκι Χίλερ το επαναστατικό αυτό βιβλίο εκτοξεύεται στην κορυφή του καταλόγου πωλήσεων, η Μπάρμπαρα γίνεται στόχος του Κάτσερ ‘Κατς’ Μπλοκ, ενός γοητευτικού δημοσιογράφου. Ο Κατς αποφασίζει να ρίξει την Μπάρμπαρα και να αποδείξει στον καλύτερο φίλο και αφεντικό του, τον νευρωτικό Πίτερ ΜακΜάνους, ότι δε βρέθηκε ακόμα η γυναίκα που θα του αντισταθεί.
Σκηνοθεσία:
Peyton Reed
Κύριοι Ρόλοι:
Renee Zellweger … Barbara Novak
Ewan McGregor … Catcher Block
Sarah Paulson … Vikki Hiller
David Hyde Pierce … Peter MacMannus
Rachel Dratch … Gladys
Jack Plotnick … Maurice
Tony Randall … Theodore Banner
Matt Ross … J.B.
Michael Ensign … J.R.
Timothy Omundson … R.J.
Ivana Milicevic … Yvette
Melissa George … Elkie
Chris Parnell … τηλεπαρουσιαστής
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Eve Ahlert, Dennis Drake
Παραγωγή: Bruce Cohen, Dan Jinks
Μουσική: Marc Shaiman
Φωτογραφία: Jeff Cronenweth
Μοντάζ: Larry Bock
Σκηνικά: Andrew Laws
Κοστούμια: Daniel Orlandi
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Down with Love
- Ελληνικός Τίτλος: Κάτω ο Έρωτας!
Παραλειπόμενα
- Ένα ποτ-πουρί και όχι παρωδία των γνωστών ως “σεξουαλικών κομεντί χωρίς σεξ” ταινιών των αρχών του 1960, με επίκεντρο το Τα Απόρρητα της Κρεβατοκάμαρας (1959) και το Γύρισε Πίσω, Αγάπη μου! (1961), αμφότερα με την τριπλέτα των Rock Hudson, Doris Day και Tony Randall. Όλα αισθητικά ακολουθούν το συγκεκριμένο ύφος εκείνων των ταινιών: από τα κοστούμια και τα σκηνικά (χτίστηκαν 55 διαφορετικά σκηνικά) ως τη φωτογραφία, το μοντάζ, τη μουσική και τα ειδικά εφέ. Χαρακτηριστική η χρήση των split-screen, που συνηθίζονταν τότε. Για να επιτευχθεί το απόλυτο μπαγκράουντ, επιστρατεύτηκε η τεχνική της πράσινης οθόνης των ψηφιακών εφέ, με μεταπροβολή σε αυτήν εικόνων από αρχείο της Νέας Υόρκης των τελών του 1950 και αρχών 1960. Αρχίζοντας δε η ταινία, έχουμε τα λόγκο τόσο της 20th Century Fox όσο και του CinemaScope, μια τεχνική προβολής κάδρου που τότε η συγκεκριμένη εταιρία είχε εγκαινιάσει.
- Ελάχιστα πήρε το φιλμ από τα ταμεία, με έσοδα 39,5 έναντι μπάτζετ των 35.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Ο τίτλος προέρχεται από το ομότιτλο τραγούδι με την Judy Garland, που για την ταινία ερμηνεύουν οι Michael Buble και Holly Palmer.
- Zellweger και McGregor τραγουδούν στους τελικούς τίτλους της ταινίας το Here’s to Love, μια νέα σύνθεση του Marc Shaiman, που προστέθηκε την τελευταία στιγμή.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 25/3/2004
Από το πρώτο πλάνο που αναγράφει «Cinemascope» βρισκόμαστε ενώπιον της ευχάριστης έκπληξης της αναβίωσης των χαριτωμένων κομεντί στις αρχές του 1960, και κυρίως αυτές του ζεύγους Ντόρις Ντέι-Ροκ Χάντσον. Πέρα από την κλασική θεματολογία της μάχης των δύο φύλων, υπάρχουν τα ποπ-κουλτούρας σκηνικά και κοστούμια, η technicolor φωτογραφία, η χορογραφική κίνηση των ηθοποιών και τα νοσταλγικά split-screen (χωρισμός της εικόνας σε δύο πλάνα). Κυριότερο όλων είναι το ταμπού στο ζήτημα του σεξ, που ενώ υπονοείται σε σχεδόν όλη την ταινία, δεν εκτίθεται πουθενά, σύμφωνα με τα ήθη της τότε εποχής. Ενώ, όμως, προστίθεται και η χαριτωμένη ερμηνεία τόσο των πρωταγωνιστών όσο και του υπόλοιπου καστ, η ταινία μετά από κάποια ώρα θα εξαντλήσει τις εκπλήξεις της, χωρίς να χαλάσει βέβαια τη συνολική της παρουσία. Πόσο μάλλον όταν σεναριακά αναπτύσσει επεισόδια από ταινίες που έχουμε ήδη δει στο παρελθόν. Η αίσθηση του «φτερού στον άνεμο» που συνολικά αποπνέει, προσφέρεται ως η ιδανικότερη χαλάρωση.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
