Καρδιά Βουνό
- Fúsi
- Virgin Mountain
- 2015
- Ισλανδία
- Ισλανδικά
- Αισθηματική, Δραμεντί
- 10 Νοεμβρίου 2016
Μα πόσο να ζυγίζει αυτός ο Φούσι; Η αλήθεια είναι ότι ούτε ο ίδιος ο Φούσι δεν ξέρει. Ο 43χρονος υπέρβαρος άντρας είναι σαν να υπνοβατεί ξύπνιος καθ’ όλη τη ζωή του. Η εργασία του ως αχθοφόρος σε αεροδρόμιο δεν του προσφέρει καμία συγκίνηση, ενώ ποτέ του δεν είχε φιλενάδα. Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι οι μάχες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τις οποίες υπομονετικά αναπαριστά σπίτι του με μινιατούρες τανκ και στρατιωτάκια. Το σπίτι που κλείνεται, της μητέρα του δηλαδή, είναι ταυτόχρονα καταφύγιο και φυλακή του. Όταν στα χέρια του έρχεται ένα κουπόνι για σχολή χορού, δεν το αφήνει να περάσει έτσι, κι εκεί γνωρίζει τη Σιόφν, μια εξίσου μοναχική ψυχή με βαθιά ψυχολογικά προβλήματα. Άμαθος στο να επικοινωνεί με κόσμο, ο Φούσι αποφασίζει να πάρει τη ζωή και των δύο στα χέρια του.
Σκηνοθεσία:
Dagur Kari
Κύριοι Ρόλοι:
Gunnar Jonsson … Fusi
Ilmur Kristjansdottir … Sjofn
Sigurjon Kjartansson … Mordur
Franziska Una Dagsdottir … Hera
Margret Helga Johannsdottir … Fjola
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Dagur Kari
Παραγωγή: Agnes Johansen, Baltasar Kormakur
Μουσική: Karsten Fundal, Dagur Kari
Φωτογραφία: Rasmus Videbaek
Μοντάζ: Olivier Bugge Coutte, Andri Steinn Gudjonsson
Σκηνικά: Halfdan Pedersen
Κοστούμια: Helga Ros Hannam
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Fusi
- Ελληνικός Τίτλος: Καρδιά Βουνό
- Διεθνής Τίτλος: Virgin Mountain
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για 12 κατηγορίες στα Edda, τα εθνικά βραβεία της Ισλανδίας, μεταξύ αυτών και καλύτερης ταινίας.
- Καλύτερη ταινία, αντρική ερμηνεία (Gunnar Jonsson) και σενάριο στο φεστιβάλ της Τριμπέκα.
Κριτικός: Βασίλης Καγιογλίδης
Έκδοση Κειμένου: 30/10/2016
Απενοχοποιημένο και χωρίς διάθεση αυτολογοκρισίας, το Fusi, το μικρό αυτό διαμαντάκι από την Ισλανδία, βαδίζει στα ιδιαίτερα μονοπάτια της ανθρώπινης συνείδησης με οδηγό μία ειλικρινή διάθεση και συνοδοιπόρο την υπέροχη ερμηνεία του Gunnar Jonsson. Ο Dagur Kari, γνώριμος στο σινεφίλ ευρωπαϊκό κοινό κυρίως από την ταινία «Ονειρεμένη Απόδραση», ερμηνεύει την ανθρώπινη συμπεριφορά ως προϊόν της διαφορετικότητας, προσφέροντας ένα ευαίσθητο, γενναιόδωρο και γεμάτο ελπίδα σινεμά, που έκανε την έκπληξη στο περσινό φεστιβάλ του Βερολίνου όπου και πρωτοπαρουσιάστηκε.
Το πορτρέτο του καλοκάγαθου γίγαντα Fusi, δεν είναι το συνηθισμένο πορτρέτο εκείνου του ανθρώπου που αποκαλούμε «άνθρωπος της διπλανής πόρτας». Είναι θαρρείς περισσότερο η σκιαγράφηση της μοναχικότητας μίας ιδιαίτερης φυσιογνωμικά μορφής, που δίνει στο σύνολο τη λανθασμένη αίσθηση του προβληματικού και ψυχικά ασθενούς ατόμου, εκείνου που όλοι θα θέλαμε να είχαμε αποφύγει για γείτονα. Με λεπτότητα, διακριτικότητα και ένα αποτελεσματικό λειτουργικά χιούμορ, το Fusi περιγράφει με σαφήνεια και χωρίς περιστροφές το καθεστώς της κοινωνικής απομόνωσης. Αυτό όμως για το οποία ξεχωρίζει η ταινία του Kari, είναι η επιλογή να στηριχτεί επάνω στην αντίθεση και στο οξύμωρο, αποφεύγοντας τα κλισέ στη σεναριακή νόρμα ή τις κινηματογραφικές συμβάσεις. Ο Ισλανδός δομεί μία φιγούρα που πίσω από τα όχι και τόσο ελκυστικά της (σωματικά ή συμπεριφορικά) εμφανή χαρακτηριστικά, κρύβει μία ψυχή καθόλα ισορροπημένη, έναν άνθρωπο που ζει σχεδόν συνειδητά με καμουφλαρισμένη την απόλυτα λογική του σκέψη. Παίζει περίτεχνα με τους δύο κεντρικούς χαρακτήρες (εξαίσια και η Ilmur Kristjansdottir του τηλεοπτικού Trapped), χρησιμοποιώντας τα σωματικά επιβλητικά στοιχεία του ενός στον αντίποδα της κατάστασης ψυχολογικής αστάθειας του άλλου, για να τονίσει την αλήθεια πίσω από τα προφανή μα και τις λάθος εκτιμήσεις της μάζας. Το Fusi είναι μία ταινία που διακρίνεται για την έμφαση που προσδίδει στα μικρά πράγματα της καθημερινότητας, αυτά που οδηγούν δηλαδή τόσο στον ανθρώπινο φθόνο όσο και στην ουσία της ευτυχίας, και η οποία στηρίζεται σε μία ελπίδα με πολλές μορφές, απολύτως αναγκαία για τον σύγχρονο άνθρωπο.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
