
Πολύ πριν πετύχει μια έδρα στο ανώτατο δικαστήριο των ΗΠΑ ή αδράξει τη δόξα στην περίφημη υπόθεση Μπράουν κατά Σχολικού Συμβουλίου, ο Θάργκουντ Μάρσαλ ήταν ένας ανερχόμενος δικηγόρος της εθνικής ένωσης για την πρόοδο των έγχρωμων. Η ταινία μας πηγαίνει σε εκείνες τις πρώτες μέρες της σταδιοδρομίας του, όπου στο πλάι του δικηγόρου Σαμ Φρίντμαν, έναν νεαρό δικηγόρο δίχως εμπειρία στο εγκληματικό δίκαιο, πάλεψε για την υπόθεση ενός έγχρωμου σοφέρ, του Τζόζεφ Σπελ, που κατηγορήθηκε από τη λευκή του εργοδότρια, την Ελεανόρ Στράμπινγκ, για σεξουαλική επίθεση και απόπειρα φόνου.
Σκηνοθεσία:
Reginald Hudlin
Κύριοι Ρόλοι:
Chadwick Boseman … Thurgood Marshall
Josh Gad … Sam Friedman
Kate Hudson … Eleanor Strubing
Dan Stevens … Loren Willis
James Cromwell … δικαστής Carl Foster
Sterling K. Brown … Joseph Spell
Keesha Sharp … Vivien ‘Buster’ Burey
John Magaro … Irwin Friedman
Roger Guenveur Smith … Walter White
Ahna O’Reilly … Eugenia Richmond
Jeremy Bobb … John Strubing
Jeffrey DeMunn … Δρ Maurice Sayer
Andra Day … Andra
Sophia Bush … Jennifer ‘Jen’
Jussie Smollett … Langston Hughes
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Michael Koskoff, Jacob Koskoff
Παραγωγή: Reginald Hudlin, Jonathan Sanger, Paula Wagner
Μουσική: Marcus Miller
Φωτογραφία: Newton Thomas Sigel
Μοντάζ: Tom McArdle
Σκηνικά: Richard Hoover
Κοστούμια: Ruth E. Carter
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Marshall
- Ελληνικός Τίτλος: Marshall: Στη Σκιά του Νόμου
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για Όσκαρ τραγουδιού (Stand Up for Something).
Παραλειπόμενα
- Παρά τις θετικές κριτικές, κατάφερε να μαζέψει μονάχα 10,1 εκατομμύρια δολάρια από τα ταμεία, κι ενώ κόστισε 12.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Η Diane Warren συνέθεσε το Stand Up for Something, όπου ερμηνεύεται από την Andra Day και τον Common.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 2/9/2018
Παρά το βεβαρημένο σκηνοθετικό του παρελθόν, ο Ρέτζιναλ Χάντλιν επανέρχεται στα πλατό με έναν δυνατό χαρακτήρα, και δεν μπορούσε κι αυτή τη φορά να ατυχήσει. Βέβαια, είναι φανερό ότι δεν εκμεταλλεύεται απόλυτα αυτό που έχει στα χέρια του, μια τόσο ιδιαίτερη περίπτωση όπως αυτή του Θάργκουντ Μάρσαλ, αλλά ακριβώς επειδή μιλάμε για μια τέτοια, ακόμα κι έτσι όπως την αγγίζει τραβάει το μάτι. Πρόκειται για μια αντιρατσιστική καταγγελία βγαλμένη μονάχα για να ικανοποιήσει τον «λευκό» θεατή, αυτόν δηλαδή που θέλει ένα δραματικό θρίλερ για να τον κρατήσει όρθιο. Ο Χάντλιν προσπερνάει χαρακτηριστικά τη σημαντικότατη ανάλυση χαρακτήρων, και ρίχνει το βάρος του στη δικαστική υπόθεση, που όμως κι αυτή από μόνη της δεν στερείται προσωπικότητας. Σε κερδίζει όπως θα σε κέρδιζε κι ένα δυνατό επεισόδιο μιας καλής σειράς δικαστικού μυστηρίου, και σε χάνει τελείως όταν προσπαθεί να σε διδάξει το οτιδήποτε. Άνισο σίγουρα, αλλά όχι αποτυχημένο.
Βαθμολογία: