Minions 2: Η Άνοδος του Γκρου (2022)

ΣΥΝΟΨΗ

Βρισκόμαστε στην καρδιά της δεκαετίας του 1970, όπου όλοι έχουν λουλούδια στα μαλλιά και χρωματιστά παντελόνια, και ο μικρός Γκρου μεγαλώνει στα προάστεια. Ως φανατικός οπαδός μια ομάδας σούπερ κακών με το όνομα «Vicious 6», ο Γκρου θέλει να γίνει αρκετά κακός ώστε μια μέρα να μπορέσει να γίνει μέλος της ομάδας τους. Ευτυχώς, στην προσπάθειά του να σπείρει το χάος, τον βοηθούν οι μικροί του ακόλουθοι, τα λατρεμένα Μίνιονς. Όλοι μαζί, ο Κέβιν, ο Στιούαρτ, ο Μπομπ και ο Όττο, ένα νέο μίνιον με «σιδεράκια» στα δόντια και με την απεριόριστη επιθυμία να είναι αρεστός σε όλους, αναπτύσσουν τις ικανότητές τους καθώς ετοιμάζονται να πειραματιστούν με τα πρώτα τους όπλα και να πραγματοποιήσουν τις πρώτες τους μυστικές αποστολές. Όταν οι «Vicious 6» απομακρύνουν τον ηγέτη τους, τον θρυλικό πολεμιστή Wild Knuckles, ο Γκρου περνάει από συνέντευξη για να γίνει το νεότερο μέλος της ομάδας τους. Όμως αυτή η προσπάθεια δεν πηγαίνει καθόλου καλά (για να το θέσουμε κομψά), και όλα γίνονται πολύ χειρότερα αφού ο Γκρου τους ξεγελάει. Τελικά, θα καταλήξει να γίνει ο ίδιος θανάσιμος εχθρός του απόλυτου κακού. Ενώ όλοι τον καταδιώκουν, ο Γκρου θα στραφεί σε μια απρόσμενη πηγή για πάρει καθοδήγηση. Στον ίδιο τον Wild Knuckles. Εκεί θα ανακαλύψει ότι ακόμα και οι πιο κακοί χρειάζονται μια βοήθεια από έναν φίλο.

Σκηνοθεσία:

Kyle Balda

Brad Ableson (βοηθητικός)

Jonathan del Val (βοηθητικός)

Κύριοι Ρόλοι:

Steve Carell … Gru (φωνή)

Pierre Coffin … τα Μίνιον (φωνή)

Taraji P. Henson … Belle Bottom (φωνή)

Alan Arkin … Wild Knuckles (φωνή)

Michelle Yeoh … Master Chow (φωνή)

Jean-Claude Van Damme … Jean Clawed (φωνή)

Lucy Lawless … Nun-Chuck (φωνή)

Dolph Lundgren … Svengeance (φωνή)

Danny Trejo … Stronghold (φωνή)

Russell Brand … Δρ Nefario (φωνή)

Julie Andrews … Marlena Gru (φωνή)

Will Arnett … Κος Perkins (φωνή)

Steve Coogan … Silas Ramsbottom (φωνή)

Jimmy O. Yang … μπράβος (φωνή)

Kevin Michael Richardson … μπράβος (φωνή)

RZA … μηχανόβιος (φωνή)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Matthew Fogel

Στόρι: Brian Lynch, Matthew Fogel

Παραγωγή: Janet Healy, Christopher Meledandri, Chris Renaud

Μουσική: Heitor Pereira

Μοντάζ: Claire Dodgson

Σκηνικά: Thierry Fournier, Matthieu Gosselin

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Minions: The Rise of Gru
Ελληνικός Τίτλος: Minions 2: Η Άνοδος του Γκρου
Εναλλακτικός Τίτλος: Minions 2 [ανεπίσημος]

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

Στόρι (χαρακτήρες): Εγώ, ο Απαισιότατος του Sergio Pablos.

Παραλειπόμενα

Τεχνική: Computer-animated (ψηφιακό)
Η παραγωγή συνεχίστηκε και κατά την πανδημία, απλά μεταφέρθηκε σε κατ’ οίκον εργασία, που ακολούθησε το προσωρινό κλείσιμο των εγκαταστάσεων της Illumination.
Τόσο η Mattel όσο και η Lego συνεργάστηκαν με την παραγωγή για την κατασκευή ανάλογων παιχνιδιών. Το ίδιο έπραξαν και τα McDonalds, που διέθεσαν τα δικά τους Happy Meal παιχνίδια έναν χρόνο πριν την πρεμιέρα, στηριζόμενα τότε φυσικά ότι η ταινία θα έβγαινε το 2020.
Ο αρχικός σχεδιασμός ήθελε η ταινία να κάνει πρεμιέρα τον Ιούλιο του 2020, όπου ήταν η δεκάχρονη επέτειος του franchise.
Επιτυχία στα ταμεία με κέρδη 939,6 εκατομμύρια δολάρια, έναντι κόστους των 80.
Και στα ελληνικά, με τις φωνές των: Γιάννης Ζουγανέλης (Γκρου), Τζίνη Παπαδοπούλου (Ντίσκο Ντίβα), Βίνα Παπαδοπούλου (Μάστερ Τσάου), Ανδρέας Ευαγγελάτος (Δρ. Νεφάριο/πρωτοπαλίκαρο/εισπράκτορας/φρουρός τράπεζας/πράκτορας), Αποστόλης Ψυχράμης (ο μηχανόβιος/εκφωνητής/πιλότος), Στέλιος Ψαρουδάκης (Ζαν Δαγκάν/ο μπαμπάς της Κέλι/παγωτατζής/πράκτορας/πρωτοπαλίκαρο/φωνή δίσκου/πιλότος/επιβάτης/επενδυτής/πράκτορας/νοσοκόμος), Άγγελος Λιάγκος (Σβενρόδας/πράκτορας/παιδί γενεθλίων), Βασίλης Μήλιος (Σφίχτης/φτερωτός άντρας/πρωτοπαλίκαρο), Λίλα Μουτσοπούλου (Μαρλένα Γκρου/Σάλι/η μαμά του Μπρετ/πράκτορας/εκφωνήτρια/επιβάτιδα), Δανάη Τσούμου (Μπράντλεϊ/Μπρετ/Κέλι/Σαμάνθα), Αργύρης Παυλίδης (Γουάιλντ Καρύδι), Νίκος Νίκας (Σάιλας Κρυόποπος), Μαριάνθη Σοντάκη (Νουν Τσάκου/η δασκάλα/γραμματέας/ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας/ταμίας/ΕΜΤ/εισπράκτορας/νοσοκόμα/μαθήτρια), Πέτρος Δαμουλής (Κος Πέρκινς/πράκτορας), Μυρτώ Θεοδοσίου (μαθητής). Σκηνοθετική επιμέλεια: Πέτρος Δαμουλής. Μετάφραση: Ελένη Κουβοπούλου.

Μουσικά Παραλειπόμενα

Πρώτο σινγκλ της ταινίας είναι το ντίσκο Turn Up the Sunshine με την Diana Ross και τους Tame Impala. Ακολούθησε το Desafinado με την Kali Uchis, και η διασκευή του Funkytown από τους St. Vincent και Brockhampton.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Ορέστης Μαλτέζος
Έκδοση Κειμένου: 6/8/2022

Το να πει κανείς ότι τα Minions είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο μοιάζει με υποτιμητική δήλωση. Οι κίτρινοι οργανισμοί που ξεκίνησαν σαν συμπληρωματικοί χαρακτήρες στις ταινίες “Εγώ ο Απαισιότατος” απέδειξαν ότι διαθέτουν ανελέητες δυνατότητες γοητείας και εμπορευματοποίησης, αλλά θέλω να σταθώ κυρίως στο γεγονός ότι το spin-off τους ξεπέρασε σε εισπράξεις το 1 δισεκατομμύριο δολάρια, χωρίς κανένα κινηματογραφικό υπόβαθρο αλλά τροφοδοτούμενο από την αγάπη του κοινού.

Μπορεί οι ελαφρές διαφοροποιήσεις στο σχήμα και την προσωπικότητά τους να μην έχουν το έδαφος για μια ανάπτυξη όπως τα “Στρουμφάκια”, αλλά δεν είναι και αυτό το ζητούμενο. Τα Minions είναι αξιαγάπητα και χαζοβιόλικα και όλως περιέργως ικανά να υποστηρίξουν και τη δεύτερη σόλο ταινία τους αναπαράγοντας το ίδιο μοτίβο.

Αν ο Αστερίξ, με τη σφιχτή πλοκή των ιστοριών του, χρειάζεται να ταξιδεύει σε διάφορους τόπους για να κρατήσει το ενδιαφέρον στις περιπέτειές του, τα απλοϊκά Minions μπορεί και να άργησαν να το επιχειρήσουν, με τη δράση να τοποθετείται στα 70’s, δίνοντας στον σκηνοθέτη Kyle Balda άπλετες αφορμές να παίξει με την ιδέα του απροσάρμοστου χαρακτήρα που κάνει άνω-κάτω ένα γνώριμο περιβάλλον, ακολουθώντας τη δοκιμασμένη συνταγή του χαώδους σλάπστικ που βρίθει από αναφορές στην ποπ κουλτούρα. Σε αυτό το πλαίσιο, τα Minions αποδεικνύονται ξεκάθαρο σημάδι της εποχής μας, αφού μπορούν να ικανοποιήσουν τόσο το παιδικό όσο και το ενήλικο κοινό χωρίς την αυστηρή κατηγοριοποίηση του περιεχομένου τους, αφού τα κρυφά ενήλικα αστεία του παρελθόντος βρίσκουν τον στόχο τους σε κάθε ανήλικο θεατή με πρόσβαση στο διαδίκτυο, μετατρέποντας σε οικογενειακή διασκέδαση οτιδήποτε μπορεί να θεωρούνταν άβολο στο παρελθόν.

Η πλοκή του ανερχόμενου νεαρού Γκρου είναι σαφώς υπερφορτωμένη, αλλά η δευτερεύουσα θέση της στον στόχο της ταινίας επιτάσσει αυτό το συνονθύλευμα χαρακτήρων, ειδικά από τη στιγμή που όλα παρουσιάζονται με ταχύτητα πολυβόλου. Αρκούντως πετυχημένες άλλωστε είναι οι φωνητικές ερμηνείες τόσο του δοκιμασμένου Steve Carell ως Γκρου όσο και του μουρτζούφλη Alan Arkin πλάι στον Danny Trejo και τον Jean-Claude Van Damme.

Το ότι όλα στην ταινία είναι απολύτως προβλέψιμα λειτουργεί ξεκάθαρα υπέρ της, και ο θεατής μπορεί να περιμένει την όποια έκπληξή του από την πρωτοτυπία της άμεσης πρακτικής αντίδρασης των Minions, χωρίς να παραστρατεί με την παρακολούθηση κάποιας ιδιότυπης ιστορίας. Είναι ένα επίτευγμα που ελάχιστοι χαρακτήρες μπορούν να υπερηφανευτούν ότι μπορούν να φέρουν εις πέρας -το κογιότ με το μπιπ-μπιπ έγραψαν ιστορία με αυτόν τον τρόπο.

Όπως και τα ίδια τα Minions, αυτή η νέα προσθήκη στη σειρά ταινιών ελάχιστα μπορεί να διαφοροποιηθεί από τις προηγούμενες στα μάτια του θεατή, αλλά μπορεί απρόσκοπτα να τον κερδίσει με τη γνήσια παλαβή χαρά και τον ενθουσιασμό της.

Βαθμολογία: