Ο Άνθρωπος της Βροχής

Ο Τσάρλι Μπάμπιτ γυρίζει σπίτι του για την κηδεία του πατέρα του, και ανακαλύπτει πως έχει έναν μεγαλύτερο αδερφό, τον Ρέιμοντ, ο οποίος είναι αυτιστικός. Στην προσπάθειά του να πάρει τη μισή περιουσία του πατέρα του, ο Τσάρλι απαγάγει τον αδερφό του από το ίδρυμα. Έτσι αρχίζει μια περιπέτεια που θα αλλάξει τη ζωή και των δύο.

Σκηνοθεσία:

Barry Levinson

Κύριοι Ρόλοι:

Dustin Hoffman … Raymond ‘Ray’ Babbitt

Tom Cruise … Charles ‘Charlie’ Babbitt

Valeria Golino … Susanna

Gerald R. Molen … Δρ Gerald Bruner

Lucinda Jenney … Iris

Bonnie Hunt … Sally Dibbs

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Ronald Bass, Barry Morrow

Στόρι: Barry Morrow

Παραγωγή: Mark Johnson

Μουσική: Hans Zimmer

Φωτογραφία: John Seale

Μοντάζ: Stu Linder

Σκηνικά: Ida Random

Κοστούμια: Bernie Pollack

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: Rain Man
• Ελληνικός Τίτλος: Ο Άνθρωπος της Βροχής

Κύριες Διακρίσεις

• Όσκαρ καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, πρώτου αντρικού ρόλου (Dustin Hoffman) και αυθεντικού σεναρίου. Υποψήφιο για μουσική, φωτογραφία, μοντάζ και σκηνικά.
• Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας (δράμα) και πρώτου αντρικού ρόλου (Dustin Hoffman) σε δράμα. Υποψήφιο για σκηνοθεσία και σενάριο.
• Υποψήφιο για Bafta πρώτου αντρικού ρόλου (Dustin Hoffman), σεναρίου και μοντάζ.
• Χρυσή Άρκτος στο φεστιβάλ Βερολίνου.

Παραλειπόμενα

• Ο Barry Morrow δημιούργησε τον χαρακτήρα του Ρέιμοντ όταν γνώρισε τον Kim Peek, τον οποίο παρά τις φυσικές του αδυναμίες, βρήκε πολύ σοφό. Επιρροή ήταν κι ο καλός του φίλος Bill Sackter, για τον οποίο το 1981 είχε γράψει την τηλεταινία Bill.
• Οι πρώτοι ηθοποιοί που πήραν δοκιμαστικά το σενάριο στα χέρια τους ήταν ο Dustin Hoffman με τον Bill Murray, κι ενώ προηγουμένως υπήρχε η σκέψη να παίξουν τα αδέλφια Dennis και Randy Quaid. Αλλά ο Murray ήταν για τον ρόλο του Ρέιμοντ και ο Hoffman για αυτόν του Tom Cruise.
• Ένας ρόλος προσφέρθηκε και στον Mickey Rourke, αλλά τον απέρριψε.
• Υποψήφιοι σκηνοθέτες ήταν και οι: Martin Brest, Steven Spielberg και Sydney Pollack.
• Ο Ronald Bass, που επιμελήθηκε τελευταίος το σενάριο, έστειλε το κείμενο στο στούντιο λίγες μόλις ώρες πριν το ξεκίνημα της μεγάλης απεργίας των σεναριογράφων. Επί αυτού δεν μπορούσε να βρίσκεται στα γυρίσματα, μια απουσία που έγινε αισθητή κυρίως στην τελευταία σκηνή, η οποία κι έχριζε διορθώσεων.
• Η ταινία διάδωσε ευρέως κάτι που στην ουσία ήταν αστικός μύθος. Δεν υπάρχει νόμος στις ΗΠΑ που να απαγορεύει να “μετράει χαρτιά” ο παίκτης σε ένα καζίνο.
• Το 1989, αποκαλύφθηκε ότι τουλάχιστον 15 αεροπορικές εταιρίες που πρόβαλλαν την ταινία για τους επιβάτες τους, είχαν κόψει τη σκηνή όπου ο Ρέιμοντ αρνούνταν με βαριά επιχειρήματα να πετάξει με αεροπλάνο. Κι ενώ προκάλεσε τη δυσαρέσκεια των δημιουργών, στη σκηνή ο ήρωας αναφέρει ότι μόνο μία εταιρία, η αυστραλιανή Qantas, δεν είχε χάσει ούτε ένα αεροπλάνο. Αν και τότε η Qantas δεν ήταν στις προτιμήσεις των Αμερικανών, πήρε μια απρόσμενη εμπορική ώθηση.
• Το ένα από τα δύο κάμπριο Roadmaster που χρησιμοποιήθηκαν στην ταινία αγοράστηκε από τον Hoffman, που το διατήρησε στην κατοχή του μέχρι και το 2022. Το δεύτερο που είχε ενσωματωμένη την κάμερα αποκτήθηκε από τον σκηνοθέτη.
• Για την MGM, αυτή ήταν η τελευταία ταινία που βρέθηκε στην κατηγορία των Όσκαρ καλύτερης ταινίας, μέχρι το 2021 και το Πίτσα Γλυκόριζα.
• Ήταν η πρώτη ταινία που κέρδισε το ανώτερο βραβείο στα Όσκαρ και το αντίστοιχο στο φεστιβάλ Βερολίνου.
• Δεύτερη εμπορικότερη ταινία της χρονιάς της, μετά τους Δίδυμους, κάτι το σπάνιο για ταινία που επικρατεί στα Όσκαρ. Συνολικά έβγαλε 354,8 εκατομμύρια δολάρια, με ένα κόστος που έφτανε μόλις τα 25.