Μπάρτον Φινκ
- Barton Fink
- 1991
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Δραματικό Θρίλερ, Δραμεντί, Εποχής, Μαύρη Κωμωδία, Νουάρ, Σάτιρα
Το 1941, ο διανοούμενος θεατρικός συγγραφέας Μπάρτον Φινκ δέχεται μια πρόταση από τον ατζέντη του να πάει στο Χόλυγουντ για να γράψει σενάριο για την κινηματογραφική εταιρεία Capital Pictures. Μόλις φτάνει, πηγαίνει στο σκοτεινό ξενοδοχείο Earle, και συναντάται με τον πρόεδρο της εταιρείας Τζακ Λίπνικ που του λέει για τη νέα ταινία που ετοιμάζει. Ο Μπάρτον επιστρέφει στο δωμάτιό του κι αρχίζει να γράφει, γρήγορα όμως πέφτει σε κενό έμπνευσης. Ζητάει βοήθεια απ’ τον γείτονά του, Τσάρλι Μίντοουζ, τον φημισμένο σεναριογράφο Μέιχιου και τον παραγωγό Μπεν Γκάισλερ. Όμως, καθώς ο Μπάρτον συνεχίζει το σενάριό του, παράξενα πράγματα αρχίζουν να συμβαίνουν γύρω του.
Σκηνοθεσία:
Joel Coen
Ethan Coen (βοηθητικός)
Κύριοι Ρόλοι:
John Turturro … Barton Fink
John Goodman … Charlie Meadows
Michael Lerner … Jack Lipnick
Judy Davis … Audrey Taylor
John Mahoney … W.P. Mayhew
Tony Shalhoub … Ben Geisler
Jon Polito … Lou Breeze
Steve Buscemi … Chet
Richard Portnow … ντετέκτιβ Mastrionotti
Christopher Murney … ντετέκτιβ Deutsch
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Joel Coen, Ethan Coen
Παραγωγή: Ethan Coen, Joel Coen
Μουσική: Carter Burwell
Φωτογραφία: Roger Deakins
Μοντάζ: Ethan Coen, Joel Coen
Σκηνικά: Dennis Gassner
Κοστούμια: Richard Hornung
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Barton Fink
- Ελληνικός Τίτλος: Μπάρτον Φινκ
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για Όσκαρ δεύτερου αντρικού ρόλου (Michael Lerner), σκηνικών και κοστουμιών.
- Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα δεύτερου αντρικού ρόλου (John Goodman).
- Χρυσός Φοίνικας, βραβείο σκηνοθεσίας και αντρικής ερμηνείας (John Turturro) στο φεστιβάλ Κανών.
Παραλειπόμενα
- Οι Coen ολοκλήρωσαν το σενάριο μέσα σε 3 εβδομάδες, κατά τη διάρκεια παύσης που είχαν λόγω προβλημάτων με το Πέρασμα του Μίλερ.
- Ο κεντρικός ρόλος γράφτηκε ειδικά για τον John Turturro.
- Εδώ ξεκινάει η πολύχρονη συνεργασία του σκηνοθετικού διδύμου με τον διευθυντή φωτογραφίας Roger Deakins, μια κι ο Barry Sonnenfeld είχε πλέον κάνει στροφή στη σκηνοθεσία.
- Ο χαρακτήρας του Μπάρτον Φινκ γράφτηκε με τον νου στον θεατρικό συγγραφέα Clifford Odets (1906-1963), χωρίς να είναι άμεση η αναφορά.
- Βασική επιρροή για το φιλμ στάθηκαν τρεις δουλειές του Roman Polanski: Αποστροφή, Η Νύχτα των Δολοφόνων και Ο Ένοικος.
- Παρά τις θετικές κριτικές, ήταν μια μεγάλη εμπορική αποτυχία. Κόστισε 9 εκατομμύρια δολάρια, αλλά έβγαλε μόλις 6,2.
- Επί χρόνια, οι Coen αναφέρονταν σε πιθανό σίκουελ, με τίτλο Old Fink, που θα τοποθετούνταν στη δεκαετία του 1960.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 8/8/2016
Παραμένει αγέρωχα ως η σπουδαιότερη στιγμή στην καριέρα των αδελφών Κοέν, κι επηρέασε βαθιά όσο κι αθόρυβα τον αμερικανικό σινεφίλ κινηματογράφο. Ποτέ δεν θα καταλάβουμε αν είναι μια σάτιρα του Χόλιγουντ, μια θρησκευτική παραβολή ή μια απόδοση τιμής στον Ντοστογιέφσκι και τον Κάφκα. Ίσως και να είναι το πιο πετυχημένο φιλμικό ανέκδοτο των τρομερών αδελφών.
Μη φαντάζεστε όμως κάτι το «βαρύ», αφού κατά βάση υπάρχει τόση ειρωνεία που η ταινία είναι περισσότερο κωμική. Ο ήρωας κλίνεται σε ένα καταθλιπτικό δωματιάκι, κι εκεί μέσα αναγνωρίζουμε την εφευρετικότητα των Κοέν. Αναζητούν την αιώνια έννοια του δημιουργού και του έργου του, τη φύση μιας διάνοιας που αντιστέκεται στην εμπορευματοποίηση και τους βασανιστικούς πόθους που δεν μπορούν να εκραγούν. Ο διάβολος ο ίδιος παραμονεύει ως Φάουστ για να εκμεταλλευτεί την κατάσταση και να εμπλουτίσει τη συλλογή του με ακόμα μία ευφυΐα.
Οι καλύτερες ερμηνείες των Τζον Τορτούρο (μακράν) και του Τζον Γκούντμαν, ένα μεγάλο μάθημα σκηνοθεσίας, τρεις -μόνο- υποψηφιότητες για Όσκαρ και φυσικά ένας Χρυσός Φοίνικας στη συλλογή των Κοέν. Βασικά, στις Κάνες υπήρχε θρίαμβος, αφού πήραν και το βραβείο σκηνοθεσίας και τον πρώτο ρόλο για τον Τορτούρο. Να είναι καλά γενικώς οι Ευρωπαίοι, αλλιώς το φιλμ θα περνούσε στο “ντούκου”…
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
