Αφού έχουν περάσει μήνες και δεν έχει βρεθεί ένοχος για τη δολοφονία της κόρης της, η Μίλντρεντ Χέιζ κάνει μια τολμηρή κίνηση, γεμίζει τρεις επιγραφές που οδηγούν στην πόλη της με ένα αντιφατικό μήνυμα από τον Γουίλιαμ Γουίλσμπουρι, τον σεβαστό αρχηγό αστυνομίας της πόλης. Όταν ο υπαρχηγός αστυνόμος Ντίξον, ένας ανώριμος μαμάκιας με έφεση στη βία, εμπλέκεται, η μάχη ανάμεσα στη Μίλντρεντ και την αστυνομία του Έμπινγκ στο Μιζούρι αυξάνεται κατακόρυφα.

Σκηνοθεσία:

Martin McDonagh

Κύριοι Ρόλοι:

Frances McDormand … Mildred Hayes

Woody Harrelson … William ‘Bill’ Willoughby

Sam Rockwell … Jason Dixon

Abbie Cornish … Anne Willoughby

Lucas Hedges … Robbie Hayes

Zeljko Ivanek … αστυνόμος

Caleb Landry Jones … Red Welby

Clarke Peters … αστυνόμος Abercrombie

Samara Weaving … Penelope

John Hawkes … Charlie Hayes

Peter Dinklage … James

Kerry Condon … Pamela

Kathryn Newton … Angela Hayes

Brendan Sexton III … κοντοκουρεμένος τύπος

Amanda Warren … Denise

Sandy Martin … Κα Dixon

Nick Searcy … πάτερ Montgomery

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Martin McDonagh

Παραγωγή: Graham Broadbent, Peter Czernin, Martin McDonagh

Μουσική: Carter Burwell

Φωτογραφία: Ben Davis

Μοντάζ: Jon Gregory

Σκηνικά: Inbal Weinberg

Κοστούμια: Melissa Toth

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Three Billboards Outside Ebbing, Missouri
  • Ελληνικός Τίτλος: Οι Τρεις Πινακίδες Έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι
  • Εναλλακτικός Τίτλος: 3 Billboards Outside Ebbing, Missouri

Κύριες Διακρίσεις

  • Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου (Frances McDormand) και δεύτερου αντρικού (Sam Rockwell). Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, δεύτερο αντρικό ρόλο (Woody Harrelson), αυθεντικό σενάριο, μουσική και μοντάζ.
  • Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας (δράμα), σεναρίου, πρώτου γυναικείου ρόλου (Frances McDormand) σε δράμα και δεύτερου αντρικού (Sam Rockwell). Υποψήφιο για σκηνοθεσία και μουσική.
  • Βραβείο Bafta καλύτερης ταινίας, καλύτερης βρετανικής ταινίας, πρώτου γυναικείου ρόλου (Frances McDormand), δεύτερου αντρικού ρόλου (Sam Rockwell) και σεναρίου. Υποψήφιο για σκηνοθεσία, δεύτερο αντρικό ρόλο (Woody Harrelson), φωτογραφία και μοντάζ.
  • Βραβείο κοινού στο τμήμα Γκαλά του φεστιβάλ του Τορόντο.
  • Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Βενετίας. Βραβείο σεναρίου.

Παραλειπόμενα

  • Με μόλις 12-15 εκατομμύρια δολάρια μπάτζετ, η ταινία έβγαλε 159,2.
  • Η ιδέα για το σενάριο ήρθε στον Martin McDonagh από ένα ταξίδι του στις ΗΠΑ το 1998, όπου και είδε δύο πινακίδες με εξαφανισμένα άτομα. Οι πινακίδες αυτές επισήμαιναν την ανικανότητα της αστυνομίας να λύσει τις υποθέσεις.
  • Ο χαρακτήρας της Μίλντρεντ γράφτηκε με τη Frances McDormand κατά νου, αλλά αυτός του Ντίξον γράφονταν αποκλειστικά για τον Sam Rockwell. Η McDormand όμως αισθάνονταν ότι είχε μεγαλώσει πολύ για τον ρόλο και πρότεινε στον σκηνοθέτη να ερμηνεύσει τη γιαγιά της, Άντζελα. Αυτός που εντέλει την έπεισε οριστικά ήταν ο σύζυγος της, ο Joel Coen.
  • Βασική επιρροή για τη Μίλντρεντ στάθηκε ο John Wayne, ενώ ο Rockwell, θέλοντας να είναι το ακριβώς αντίθετο της, εμπνεύστηκε από τον συμπρωταγωνιστή του παλιού σταρ στο Ο Άνθρωπος που Σκότωσε τον Λίμπερτι Βάλανς, Lee Marvin.

Κριτικός:  Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 14/1/2018

Το πρώτο που θα διαγνώσει με το καλημέρα κάποιος μπαίνοντας στο σύμπαν του φιλμ, είναι πως έχουμε ένα κλασικό κοενικό παράδειγμα. Το δεύτερο είναι πως έχουμε ένα εξαιρετικό τέτοιο παράδειγμα, ένα υπόδειγμα δηλαδή. Αλλά, όσο προχωράει το έργο, είναι πλέον φανερό πως έχουμε ένα μοναδικό παράδειγμα. Η ταινία του Martin McDonagh δεν είναι εντέλει απλά ένα ακόμα κοενικό έργο. Ο λονδρέζος δημιουργός δανείζεται μεν τη γενική ατμόσφαιρα και τον τόπο δράσης από τους τρομερούς αδελφούς, αλλά δεν έχει ούτε υπερβατικούς ήρωες, ούτε «προσβάλει» ποτέ τον ρεαλισμό. Φανταστείτε το ως ένα καθαρά κοινωνικό σινεμά, με τη διαφοροποίηση ότι όλοι του οι ήρωες (πλην ελαχίστων συγκεκριμένων) δεν έχουν και τόσο καθαρά τα πράγματα στο κεφάλι τους. Και αυτό είναι το καινό στο φιλμ: η γενική αναρχία στις πράξεις και στον τρόπο σκέψης των περισσότερων χαρακτήρων (πλην πάντα των ελαχίστων συγκεκριμένων). Στη λέξη δε αναρχία, μπορείτε να προσθέσετε και τη βλακεία ή την ιδιαιτερότητα.

Επίσης, μιλάμε για μια συμπόρευση της κωμωδίας με του δράματος, χωρίς να έχουμε μια τυπική δραμεντί, ακόμα κι αν εξαναγκαζόμαστε να κατατάξουμε την ταινία ως μία. Τόσο το χιούμορ, όσο και το δράμα έχουν ισόποσα τον χρόνο τους, αλλά και την ένταση τους. Τη μία μπορεί να ξεκαρδιστείς από μια ατάκα ή μια πράξη, και την άλλη μπορεί να «πέσεις σε κατάθλιψη» υπό το βάρος όσων παρακολουθείς. Είναι δε και τα δύο τόσο έντονα, που ενώ τυπικά έχουμε και μυστήριο, αυτό παραμερίζεται και δικαίως ο σκηνοθέτης δεν ασχολείται σχεδόν διόλου με αυτή την παράμετρο (η οποία τα τελευταία χρόνια ίσως να έχει και λίγο ξεχειλωθεί από την πολλή χρήση).

Μην επικεντρωθείτε τόσο στις ερμηνείες, όπως και στον κοενικό κόσμο πέφτουν σε δεύτερη μοίρα υπακούοντας κατά γράμμα τις σκηνοθετικές εντολές, όσο στους χαρακτήρες και τα γεγονότα. Κοινοί άνθρωποι ενός κοινού τόπου που υπό το βάρος της στιγμής (η οποία πυροδοτείται από την απόφαση της κεντρικής ηρωίδας να χρησιμοποιήσει τις επί χρόνια αχρησιμοποίητες διαφημιστικές πινακίδες) στρέφονται σε ακραιότητες, ακόμα και στη σφαίρα του μακάβριου. Ο καθένας τους κουβαλάει μεν μια ιδιαίτερη προσωπικότητα και παρελθόν (φορτωμένο αρκετά μάλιστα στους πολύ κεντρικούς χαρακτήρες), αλλά το φιλμ επί της ουσίας σου λέει ότι μονάχα όσα παρακολουθείς εδώ είναι τα αληθινά ξεχωριστά, και θα σημαδέψουν για πάντα ένα πλέον απροσδιόριστο μέλλον. Ούτε την κλασική λύτρωση μην αναμένετε, το σενάριο μάς αιφνιδιάζει συνεχώς, δίχως να ενδιαφέρεται ή να αγαπάει τους ήρωες του. Ενώ, τέλος, χίλια δύο μικροπράγματα-νοήματα πετιούνται εδώ κι εκεί, σαν να τα σκορπίζει ο McDonagh χωρίς να τον κόφτει αν μας διδάξουν όλα αυτά κάτι. Κι αυτό επειδή έχει την ψυχολογία ενός κωμικού δημιουργού, που απλά λατρεύει να ανακατεύει την τράπουλα κολπατζίδικα μπροστά μας, δίχως εντέλει ποτέ να τη μοιράσει…

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

15 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *