Ο Φρανκ Κρος που έχει κάνει ένα τεράστιο επαγγελματικό άλμα και έχει γίνει από ταχυδρόμος, πρόεδρος τηλεοπτικού δικτύου, είναι κακός, στριμμένος και άσπονδος, με μια σαδιστική αίσθηση χιούμορ… τέλειες ιδιότητες για έναν μοντέρνο Σκρουτζ. Πριν τελειώσει η νύχτα των φετινών Χριστουγέννων, θα τον επισκεφτεί ένας μανιώδης ταξιτζής από το παρελθόν του, ένα μοντέρνο ξωτικό, αλλά κι ένας ακέφαλος αγγελιοφόρος από το μέλλον.
Σκηνοθεσία:
Richard Donner
Κύριοι Ρόλοι:
Bill Murray … Frank Cross
Karen Allen … Claire Phillips
John Forsythe … Lew Hayward
John Glover … Brice Cummings
Bobcat Goldthwait … Eliot Loudermilk
David Johansen … το φάντασμα του παρελθόντος
Carol Kane … το φάντασμα του τώρα
Robert Mitchum … Preston Rhinelander
Michael J. Pollard … Herman
Alfre Woodard … Grace Cooley
Brian Doyle-Murray … Earl Cross
John Houseman … John Houseman
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Mitch Glazer, Michael O’Donoghue
Παραγωγή: Richard Donner, Art Linson
Μουσική: Danny Elfman
Φωτογραφία: Michael Chapman
Μοντάζ: Fredric Steinkamp, William Steinkamp
Σκηνικά: J. Michael Riva
Κοστούμια: Wayne A. Finkelman
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Scrooged
Ελληνικός Τίτλος: Πάρτι Φαντασμάτων
Άμεσοι Σύνδεσμοι
Σκρουτζ (1951)
Χριστουγεννιάτικη Μπαλάντα (1970)
Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα (1984)
Χριστουγεννιάτικη Ιστορία (1992)
Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα (2001)
Χριστουγεννιάτικη Ιστορία (2009)
Σεναριακή Πηγή
- Νουβέλα: A Christmas Carol του Charles Dickens.
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για Όσκαρ μακιγιάζ.
Παραλειπόμενα
- Ήταν η επιστροφή του Murray μετά από τέσσερα χρόνια και την επιτυχία του στο Γκοστμπάστερς.
- Murray και Donner εκδήλωσαν δημοσίως τη δύσκολη συνεργασία τους, έχοντας ο καθένας διαφορετικό όραμα για την ταινία.
- Ο Robert Mitchum δεν ενδιαφέρονταν να παίξει έναν μικρό ρόλο, αλλά ο σκηνοθέτης τον έπεισε να συναντήσει τον Murray, ο οποίος και είχε τον τρόπο του να τον πείσει.
- Ο διάσημος τζαζίστας Miles Davis κάνει ένα πέρασμα ως μουσικός του δρόμου, ενώ κάμεο έχει και η Anne Ramsey που έμελλε να είναι μία από τις έσχατες εμφανίσεις της.
- Παρότι δεν έπεισε διόλου την κριτική στην εποχή του, κάποιοι αργότερα είπαν ότι ήταν απλά μια εναλλακτική νότα χριστουγεννιάτικης ταινίας, με το φιλμ να παίρνει τον χαρακτηρισμό του cult.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Το σάουντρακ ήταν πετυχημένο, με 7 τραγούδια να καταλήγουν σε σινγκλ. Μεταξύ αυτών το Put a Little Love in Your Heart με τους Annie Lennox και Al Green, και το The Love You Take ντουέτο των Dan Hartman & Denise Lopez.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 2/12/2019
Ο ικανότατος και φορτσάτος τότε Richard Donner κάνει ένα τραγικό για την ταινία του λάθος: σέβεται υπερβολικά τον Dickens αντί να του αλλάξει τελείως τα φώτα! Μα όταν γεμίζεις την ταινία σου με ένα κάρο «Γκοστμπάστερς» και μοντέρνους αστεϊσμούς, έπρεπε να γνωρίζεις ότι ο κλασικός συγγραφέας έχει ήδη πάει περίπατο. Αυτού του τύπου ο ιδιόμορφος σεβασμός κοστίζει από την ταινία τον χαρακτήρα της καθαρής ψυχαγωγίας, μια και η κωμωδία ποτέ δεν είναι ούτε εύστροφη, ούτε εύστοχη.
Ο Bill Murray ηγείται ενός καστ καρικατούρων, με τον ίδιο να μην απλώνει τις γνωστές χιουμοριστικές του ικανότητες ποτέ, αλλά και να πιάνει τον κεντρικό χαρακτήρα μονάχα εκ της φυσιογνωμίας (κάτι που του ήταν άλλωστε εύκολο). Πιο πολύ στηριζόμαστε στην κάτι σαν παρωδία εμφάνιση των φαντασμάτων, και σε κάνα-δυο στιγμιότυπα που αξίζουν περισσότερο από τα υπόλοιπα. Το νόημα της ιστορίας μένει έκθετο κι αυτό εντέλει, παρά την επιμονή του Donner σε αυτό, πίσω από ένα σόου που με τη σειρά του δεν είναι αρκετό για να θαμπώσει καν.
Κλασικός αποτυχημένος αμερικανικός κινηματογράφος των 1980, και μια ταινία που επιβιώνει μονάχα μέσα από το εορταστικό της κλίμα, κι ότι όσο κι αν προσπαθήσεις να κρύψεις μια αθάνατη ιστορία σαν τη συγκεκριμένη, αυτή λάμπει αυτόνομα ακόμα και κάτω από τόσους τόνους μακιγιάζ.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
