Ο Φρανκ Κρος που έχει κάνει ένα τεράστιο επαγγελματικό άλμα και έχει γίνει από ταχυδρόμος, πρόεδρος τηλεοπτικού δικτύου, είναι κακός, στριμμένος και άσπονδος, με μια σαδιστική αίσθηση χιούμορ… τέλειες ιδιότητες για έναν μοντέρνο Σκρουτζ. Πριν τελειώσει η νύχτα των φετινών Χριστουγέννων, θα τον επισκεφτεί ένας μανιώδης ταξιτζής από το παρελθόν του, ένα μοντέρνο ξωτικό, αλλά κι ένας ακέφαλος αγγελιοφόρος από το μέλλον.

Σκηνοθεσία:

Richard Donner

Κύριοι Ρόλοι:

Bill Murray … Frank Cross

Karen Allen … Claire Phillips

John Forsythe … Lew Hayward

John Glover … Brice Cummings

Bobcat Goldthwait … Eliot Loudermilk

David Johansen … το φάντασμα του παρελθόντος

Carol Kane … το φάντασμα του τώρα

Robert Mitchum … Preston Rhinelander

Michael J. Pollard … Herman

Alfre Woodard … Grace Cooley

Brian Doyle-Murray … Earl Cross

John Houseman … John Houseman

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Mitch Glazer, Michael O’Donoghue

Παραγωγή: Richard Donner, Art Linson

Μουσική: Danny Elfman

Φωτογραφία: Michael Chapman

Μοντάζ: Fredric Steinkamp, William Steinkamp

Σκηνικά: J. Michael Riva

Κοστούμια: Wayne A. Finkelman

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Scrooged
  • Ελληνικός Τίτλος: Πάρτι Φαντασμάτων

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

  • ΝουβέλαA Christmas Carol του Charles Dickens.

Κύριες Διακρίσεις

  • Υποψήφιο για Όσκαρ μακιγιάζ.

Παραλειπόμενα

  • Ήταν η επιστροφή του Bill Murray μετά από τέσσερα χρόνια και την επιτυχία του στο Γκοστμπάστερς.
  • Murray και Donner εκδήλωσαν δημοσίως τη δύσκολη συνεργασία τους, έχοντας ο καθένας διαφορετικό όραμα για την ταινία.
  • Ο Robert Mitchum δεν ενδιαφέρονταν να παίξει έναν μικρό ρόλο, αλλά ο σκηνοθέτης τον πίεσε να συναντήσει τον Murray, ο οποίος και είχε τον τρόπο του να τον πείσει.
  • Ο διάσημος τζαζίστας Miles Davis κάνει ένα πέρασμα ως μουσικός του δρόμου, ενώ κάμεο έχει και η Anne Ramsey που έμελλε να είναι μία από τις έσχατες εμφανίσεις της.
  • Παρότι δεν έπεισε διόλου την κριτική στην εποχή του, κάποιοι αργότερα είπαν ότι ήταν απλά μια εναλλακτική νότα χριστουγεννιάτικης ταινίας, με το φιλμ να παίρνει τον χαρακτηρισμό του cult.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Το σάουντρακ ήταν πετυχημένο, με 7 τραγούδια να καταλήγουν σε σινγκλ. Μεταξύ αυτών το Put a Little Love in Your Heart με τους Annie Lennox και Al Green, και το The Love You Take, ντουέτο των Dan Hartman & Denise Lopez.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 2/12/2019

Ο ικανότατος και φορτσάτος τότε Richard Donner κάνει ένα τραγικό για την ταινία του λάθος: σέβεται υπερβολικά τον Dickens αντί να του αλλάξει τελείως τα φώτα! Μα όταν γεμίζεις την ταινία σου με ένα κάρο «Γκοστμπάστερς» και μοντέρνους αστεϊσμούς, έπρεπε να γνωρίζεις ότι ο κλασικός συγγραφέας έχει ήδη πάει περίπατο. Αυτού του τύπου ο ιδιόμορφος σεβασμός κοστίζει από την ταινία τον χαρακτήρα της καθαρής ψυχαγωγίας, μια και η κωμωδία ποτέ δεν είναι ούτε εύστροφη, ούτε εύστοχη.

Ο Bill Murray ηγείται ενός καστ καρικατούρων, με τον ίδιο να μην απλώνει τις γνωστές χιουμοριστικές του ικανότητες ποτέ, αλλά και να πιάνει τον κεντρικό χαρακτήρα μονάχα εκ της φυσιογνωμίας (κάτι που του ήταν άλλωστε εύκολο). Πιο πολύ στηριζόμαστε στην κάτι σαν παρωδία εμφάνιση των φαντασμάτων, και σε κάνα-δυο στιγμιότυπα που αξίζουν περισσότερο από τα υπόλοιπα. Το νόημα της ιστορίας μένει έκθετο κι αυτό εντέλει, παρά την επιμονή του Donner σε αυτό, πίσω από ένα σόου που με τη σειρά του δεν είναι αρκετό για να θαμπώσει καν.

Κλασικός αποτυχημένος αμερικανικός κινηματογράφος των 1980, και μια ταινία που επιβιώνει μονάχα μέσα από το εορταστικό της κλίμα, κι ότι όσο κι αν προσπαθήσεις να κρύψεις μια αθάνατη ιστορία σαν τη συγκεκριμένη, αυτή λάμπει αυτόνομα ακόμα και κάτω από τόσους τόνους μακιγιάζ.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

23 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *