Στην Αγγλία του 12ου αιώνα, ένας άριστος τοξότης στον στρατό του βασιλιά Ριχάρδου Ι, που αρχικά ενδιαφερόταν μόνο για την προσωπική του επιβίωση, αμέσως μετά τον θάνατο του βασιλιά, πηγαίνει στο Νότινγκαμ, μια πόλη βυθισμένη στη διαφθορά λόγω του δεσποτικού της σερίφη και της αβάσταχτης φορολογίας. Εκεί ερωτεύεται την ευγενή λαίδη Μάριον κι ελπίζοντας να την κατακτήσει, αλλά και να σώσει την πόλη από τη βαριά φορολογία και την αδικία σε βάρος του απλού λαού, οργανώνει μια συμμορία κι αρχίζουν να μάχονται τη διαφθορά προκειμένου να αποδώσουν δικαιοσύνη, δίχως να φοβούνται το όποιο προσωπικό κόστος. Παράλληλα, οι απλοί αυτοί άνθρωποι καλούνται να αποτρέψουν την προοπτική ενός αιματοβαμμένου εμφυλίου και την υποδούλωση της χώρας τους στη Γαλλία, και να ξαναφέρουν δόξα και τιμή στην Αγγλία.

Σκηνοθεσία:

Ridley Scott

Κύριοι Ρόλοι:

Russell Crowe … Robin Longstride

Cate Blanchett … Marion Loxley

William Hurt … William Marshal

Mark Strong … Σερ Godfrey

Oscar Isaac … πρίγκιπας John

Danny Huston … βασιλιάς Richard Lionheart

Max von Sydow … Σερ Walter Loxley

Eileen Atkins … Eleanor Aquitaine

Mark Addy … καλόγερος Tuck

Matthew Macfadyen … σερίφης του Νότινγκαμ

Kevin Durand … Little John

Scott Grimes … Will Scarlet

Alan Doyle … Allan A’Dayle

Lea Seydoux … Isabella Angouleme

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Brian Helgeland

Στόρι: Brian Helgeland, Ethan Reiff, Cyrus Voris

Παραγωγή: Russell Crowe, Brian Grazer, Ridley Scott

Μουσική: Marc Streitenfeld

Φωτογραφία: John Mathieson

Μοντάζ: Pietro Scalia

Σκηνικά: Arthur Max

Κοστούμια: Janty Yates

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Robin Hood
  • Ελληνικός Τίτλος: Robin Hood
  • Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Ρομπέν των Δασών [ανεπίσημος]

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Παραλειπόμενα

  • Η αρχική ιδέα ήταν ο Russell Crowe να παίζει τόσο τον Ρομπέν όσο και τον Σερίφη του Νότινγκαμ. Δεν ήταν κάποια φήμη, αφού ακούστηκε ακόμα και από τα χείλη του σταρ, μαζί με το ότι θα είναι μια πολύ διαφορετική οπτική που θα θίγει την ακεραιότητα του γνωστού ήρωα.
  • Στα 45 του, ο Russell Crowe γίνεται ο γηραιότερος ηθοποιός που ερμηνεύει Ρομπέν των Δασών. Το ρεκόρ το κρατούσε ο Sean Connery, που σχεδόν 45 είχε παίξει στο Ρόδο και το Βέλος (Το Ρόδο και το Βέλος, 1976). Σε απάντηση για την κριτική περί της ηλικίας του, ο νεοζηλανδός ηθοποιός έπεσε σε εξαντλητική δίαιτα.
  • Μεγάλη μάχη πριν τα γυρίσματα. Η Universal πήρε το έργο από τα χέρια των New Line, Warner, New Regency, DreamWorks. Ο Scott διαγωνίσθηκε με τους Bryan Singer, Sam Raimi και Jon Turteltaub. Christian Bale και Sam Riley έδωσαν μάχη για τον κεντρικό ρόλο. Rachel Weisz, Kate Winslet, Sienna Miller (αυτή παραλίγο) έδωσαν ανάλογη μάχη για τον ρόλο της Μαριάν.
  • Το στόρι των Ethan Reiff, Cyrus Voris, με τίτλο Nottingham (ήθελε τον σερίφη πιο συμπαθητικό και τον Ρομπέν λιγότερο, με τη Μαριάν να ερωτεύεται και τους δύο), πέρασε στα χέρια του έμπειρου Brian Helgeland και άλλαξε ριζικά.
  • Όλα τα γυρίσματα έγιναν στη Μεγάλη Βρετανία. Το μεγάλο όνειρο της παραγωγής για ανακατασκευή του πύργου του Λονδίνου έμεινε στα χαρτιά και αποφασίστηκε να γίνει ψηφιακά.
  • Το μεγάλο κόστος των 200 εκατομμυρίων δολαρίων απέτρεψε την εμπορική επιτυχία, με τα κέρδη να σταματάνε στα 321,7.
  • Στο Home Cinema εμφανίστηκε μια Director’s Cut εκδοχή, με 15 επιπλέον λεπτά διάρκειας.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 13/5/2010

Με αυτή την ταινία συμπληρώνονται δέκα έτη που δεν έχω πει ότι απόλαυσα μια ταινία του Ridley Scott. Εδώ κρατάει κάποια στάνταρ, δεν ξευτελίζεται σε καμία περίπτωση, αλλά είναι ολοφάνερο πως το πρώτο που τον ενδιαφέρει είναι να παραδώσει μια ταινία χωρίς ελαττώματα, παρά να δημιουργήσει το παραπάνω. Είναι σαν να ξαναγυρνάει τον Μονομάχο, ξεχνώντας να του εμφυσήσει ζωή. Ο νέος Ρομπέν δεν έχει την πνοή πολλών προκατόχων του και περισσότερο παίρνει άτσαλα δάνεια από αυτούς, παρότι παλεύει να μείνει αυτόνομα στην ιστορία. Με λίγα λόγια και σταράτα, αξίζει αληθινά μονάχα για τους φαν των συγχρόνων επών, χωρίς να επιμένω πως θα δυσαρεστήσει στα βασικά κι όλους τους υπόλοιπους.

Το σενάριο πασχίζει να μη δώσει κάτι που θα θυμίζει τα παλιά περί Ρομπέν, κι ο Scott πασχίζει να το κάνει να μοιάζει με το Braveheart παρά με οικογενειακό θέαμα. Και οι δύο τα καταφέρνουν, αλλά άνευ νοήματος. Η ιστορία δεν έχει καμία ιστορική βάση, άρα καμία περαιτέρω αξία, κι ο ρεαλισμός φτάνει έως εκεί που τραβάει το «κατάλληλο-13». Θα δείτε μάχες, αλλά καμία εντυπωσιακή (περιμένουμε μήνυση από τον Spielberg για την αλά Ράιαν απόβαση), θα δείτε ρομάντζο -αλλά ο Crowe είναι εκεί και η Blanchett κάπου στον Ποσειδώνα…-, θα αντέξετε τη μέγιστη κοιλιά της μέσης, αλλά χωρίς να πάρετε και κάτι το ξεχωριστό σε διαλόγους. Σίγουρα καλύτερο από το κατρακύλισμα του Costner, αλλά ο Errol Flynn μπορεί ακόμα να κοιμάται ήσυχος…

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

21 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *