Ο Άνθρωπος με τις Απαντήσεις (2021)

ΣΥΝΟΨΗ

Μετά τον θάνατο της γιαγιάς του, ο Βίκτωρας, ένας εικοσάχρονος πρώην πρωταθλητής καταδύσεων, αναχωρεί με το πλοίο για Ιταλία. Εκεί συναντάει τον Ματίας, έναν νεαρό, παράτολμο Γερμανό. Και οι δύο κατευθύνονται προς τη Βαυαρία, ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Και οι δύο αναζητούν απαντήσεις, ο καθένας στις δικές του ερωτήσεις.

Σκηνοθεσία:

Στέλιος Καμμίτσης

Κύριοι Ρόλοι:

Βασίλης Μαγουλιώτης … Βίκτωρας

Anton Weil … Mathias

Στέλα Φυρογένη … Αγγελική

Marc Pistono … Patrick

Chiara Ore Visca … Helga

Αντώνης Κατσαρής … εργολάβος κηδειών

Ρηνιώ Δραγασάκη … η κοπέλα στο πλοίο

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Στέλιος Καμμίτσης

Παραγωγή: Φένια Κοσοβίτσα, Luca Legnani, Βίκυ Μίχα

Μουσική: Francesco Cerasi

Φωτογραφία: Θόδωρος Μιχόπουλος

Μοντάζ: Λίβια Νερουτσοπούλου

Σκηνικά: Εύα Γουλάκου

Κοστούμια: Άλκηστη Μάμαλη

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Ο Άνθρωπος με τις Απαντήσεις
Διεθνής Τίτλος: The Man with the Answers

Κύριες Διακρίσεις

Υποψήφιο για δεύτερο γυναικείο ρόλο (Στέλα Φυρογένη), σενάριο και κοστούμια στα βραβεία Ίρις.

Παραλειπόμενα

Ο Στέλιος Καμμίτσης επιστρέφει στον κινηματογράφο 10 χρονιά μετά το ντεμπούτο του, τα Κωλόπαιδα.
Πέρα από μια σειρά από διεθνή φεστιβάλ, το φιλμ πήρε διανομή σε πολλές χώρες. Είτε υπό τη μορφή Blu-ray/DVD όπως στη Μεγάλη Βρετανία, είτε σε επιλεγμένες αίθουσες, όπως στις ΗΠΑ, τη Γερμανία, την Ολλανδία και το Χονγκ Κονγκ.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σοφία Γουργουλιάνη
Έκδοση Κειμένου: 14/9/2022

Ο κινηματογράφος μας έχει, με το πέρασμα των δεκαετιών, «π(λ)ασάρει» ένα πλήθος ατέλειωτο από ερωτικά road-movies γεμάτα ερωτήσεις και διλήμματα ερωτικά και μοναχικά, που βρίσκουν ή χάνουν την απάντηση που θα έπρεπε ή θα ταίριαζε στους ήρωες τους.

Ένα, λοιπόν, είδος σαν το ερωτικό road-movie είναι αναμφίβολα ένα είδος που απαιτεί σεναριακά, σκηνοθετικά και αισθητικά κότσια.

Εδώ, ο Στέλιος Καμμίτσης ποντάρει αισθητικά σε μια όμορφη φωτογραφία που εκπορεύεται με ειλικρινή γνησιότητα από την ομορφιά της φύσης και την κινηματογραφική της εκμετάλλευση. Η ίδια η σκηνοθεσία του Καμμίτση μοιάζει κάπου απορροφημένη από την ίδια την ομορφιά της φύσης που κινηματογραφήθηκε, και χάνεται σε ένα άτολμο blend μιας μέινστριμ ατμόσφαιρας και τηλεοπτικών αναφορών. Παραμένει βέβαια διεκπεραιωτική, υπηρετώντας τον τελικό σκοπό της αφήγησης της ιστορίας της.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα της ταινίας είναι το σενάριο της, το οποίο κινείται σε κλισέ τηλεοπτικές ευκολίες, οι οποίες καταλήγουν σε ένα ουσιαστικό και πληκτικό σύνολο χωρίς συναισθηματικό βάθος και βαρύτητα. Η ερωτική ορμή που θα ανέμενε κανείς να συνταράξει τις ζωές των πρωταγωνιστών δεν αποκτά ποτέ σάρκινη συναισθηματική υπόσταση, και τα ηθικά διλήμματα μένουν τελικά ψευδεπίγραφα και μετέωρα.

Συμπερασματικά, πρόκειται για μια ταινία όμορφη, πλην χωρίς τόλμη να αντιμετωπίσει τα όσα η ίδια επέλεξε να θίξει.

Βαθμολογία: