The Equalizer
- The Equalizer
- 2014
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Ρωσικά, Ισπανικά
- Γκανγκστερική, Δράσης, Θρίλερ, Νουάρ
- 25 Σεπτεμβρίου 2014
Ο Ρόμπερτ ΜακΚολ υπηρετούσε στην αντικατασκοπία, μέχρι που σκηνοθέτησε τον θάνατο του για να αποσυρθεί και να ζήσει ανώνυμα στη Βοστόνη. Όταν, όμως, αναγκάζεται να αποκαλυφθεί για να σώσει μια νεαρή πόρνη, την Τέρι, βρίσκεται άμεσα στο στόχαστρο ρώσων μαφιόζων. Η δίψα του για δικαιοσύνη έχει ξυπνήσει εντός του και θα είναι αμείλικτη.
Σκηνοθεσία:
Antoine Fuqua
Κύριοι Ρόλοι:
Denzel Washington … Robert McCall
Marton Csokas … Teddy Rensen/Nicolai Itchenko
Chloe Grace Moretz … Alina/Teri
Melissa Leo … Susan Plummer
Bill Pullman … Brian Plummer
Haley Bennett … Mandy
David Harbour … Frank Masters
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Richard Wenk
Παραγωγή: Todd Black, Jason Blumenthal, Tony Eldridge, Mace Neufeld, Alex Siskin, Michael Sloan, Steve Tisch, Denzel Washington
Μουσική: Harry Gregson-Williams
Φωτογραφία: Mauro Fiore
Μοντάζ: John Refoua
Σκηνικά: Naomi Shohan
Κοστούμια: David C. Robinson
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: The Equalizer
- Ελληνικός Τίτλος: The Equalizer
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- The Equalizer 2 (2018)
- The Equalizer 3: Το Τελευταίο Κεφάλαιο (2023)
Σεναριακή Πηγή
- Τηλεοπτική σειρά: The Equalizer των Michael Sloan, Richard Lindheim.
Παραλειπόμενα
- Πρόκειται για μεταφορά της κεντρικής πλοκής της ομώνυμης τηλεοπτικής σειράς που ξεκίνησε το 1985 και κράτησε τέσσερα χρόνια. Πρωταγωνιστής ήταν ο Edward Woodward. Συνδετικός κρίκος επί του καστ είναι η Melissa Leo, που νεαρή είχε εμφανιστεί σε ένα επεισόδιο.
- Αρχικά, το 2010, είχε ανακοινωθεί πως ο Russell Crowe προσπαθούσε να φέρει σε παραγωγή την ταινία, με σκηνοθέτη τον Paul Haggis.
- Για τον ρόλο του πρωταγωνιστή, υποψήφιος ήταν και ο Gerard Butler.
- Ο Nicolas Winding Refn είχε πρώτος επιλεχτεί για τη σκηνοθεσία, αλλά δεν τα βρήκε με τους όρους του συμβολαίου. Έπειτα ήρθε σε διαπραγματεύσεις ο Rupert Wyatt, αλλά δεν του έβγαινε ο προγραμματισμός. Η τελική επιλογή του Fuqua έγινε μετά από πρόταση του Denzel Washington.
- Εμπορική επιτυχία με 193,2 εκατομμύρια δολάρια έσοδα, αλλά κι έναν προϋπολογισμό των 73ών.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Στους τίτλους τέλους και στο trailer ακούγεται το Guts Over Fear του Eminem με τη συμμετοχή της Sia, που όμως δεν είχε γραφτεί ειδικά για την ταινία.
Κριτικός: Σπύρος Δούκας
Έκδοση Κειμένου: 25/9/2014
Ο Ρόμπερτ ΜακΚολ (Denzel Washington) αφήνει πίσω το μυστηριώδες παρελθόν του, με σκοπό να ζήσει μια νέα, πιο ήσυχη ζωή. Όταν όμως γνωρίζει την Τέρι (Chloe Grace Moretz), μια 17χρονη πόρνη που βρίσκεται υπό τον έλεγχο ρώσων μαφιόζων και υφίσταται σωματική κακοποίηση, αποφασίζει να τη βοηθήσει κι έτσι αρχίζει η επιστροφή στον προηγούμενο εαυτό του.
Ενδιαφέρουσα σεναριακή ιδέα, από την άποψη ότι έχουμε για πρωταγωνιστή έναν χαρακτήρα με προοπτική αρκετής εμβάθυνσης. Βεβαίως, έχουμε να κάνουμε με μια μεγάλη παραγωγή κι ένα καταιγιστικό θρίλερ δράσης, επομένως η εστίαση δεν αναμενόταν να είναι εκεί. Ένας δυνατός κεντρικός ήρωας, άλλωστε, είναι πάντοτε απαραίτητος για ένα θετικό αποτέλεσμα. Ο Denzel Washington για ακόμα μια φορά εκδηλώνει την υποκριτική του δεινότητα, ερμηνεύοντας τον κλασικό αμερικανό ήρωα-σωτήρα, χαρακτηριζόμενο από μια συγκρατημένη εσωτερικότητα, μια γερή δόση ρεαλισμού.
Το σενάριο είναι αρκετά τυπικό, παραμένει πιστό στα κλισέ του είδους, εν προκειμένω με επιτυχημένο τρόπο, μια και χάρη στη στιβαρότητα των χαρακτήρων του, καταφέρνει να κρατήσει το ενδιαφέρον αμείωτο. Υπάρχουν, όμως, δομικά προβλήματα. Η Τέρι είναι η γέφυρα μεταξύ του παρόντος και του παρελθόντος του πρωταγωνιστή. Δυστυχώς, όμως, δεν χρησιμεύει σε κάτι παραπάνω. Μόλις ο Washington καθαρίζει για πρώτη φορά τους Ρώσους για χάρη της, ξεχνάμε εντελώς την Τέρι και δεν ξανασχολούμαστε μαζί της. Δηλαδή, ο χαρακτήρας που δίνει τη βασική σεναριακή αφορμή, μένει πλήρως ανεκμετάλλευτος.
Σκηνοθετικά, η ταινία διαθέτει σταθερούς ρυθμούς και παρακολουθείται ιδιαίτερα ευχάριστα. Κάθε φορά που ο πρωταγωνιστής ετοιμάζεται να σκοτώσει, μπαίνουμε για λίγο στο μυαλό του, βλέπουμε ένα στυλιζαρισμένο μοντάζ, όπου φαίνεται πού εστιάζουν τα μάτια του, με αποτέλεσμα να μπαίνουμε εν μέρει και έμμεσα στον τρόπο σκέψης του. Παρόλα αυτά, όταν συνειδητοποιούμε ότι ολόκληρο το στιλιζάρισμα της ταινίας στηρίζεται πρακτικά στο slow-motion και τον έντονο χρωματισμό, διαφαίνεται μια απατηλότητα, σαν να προσπαθεί να μοιάσει πιο επιτηδευμένη κι όμορφη απ` όσο πραγματικά είναι.
Εντέλει, είναι μια παραδοσιακή, καλοστημένη ταινία δράσης, που διαθέτει κλιμακώσεις, δυνατή ηθοποιία και χαρακτήρες, κρατώντας με άνεση τον θεατή. Σε μια εποχή όπου οι υψηλοί προϋπολογισμοί αναλώνονται σε εφετζίδικες ταινίες χωρίς περιεχόμενο και συναίσθημα, το είδος του «Equalizer» τείνει να εκλείψει, οπότε για αυτό και μόνο η εκτίμηση που θα λάβει από το κοινό είναι δεδομένη κι απόλυτα δίκαιη.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
