Ο Μεγαλόδοντας (2023)

🆗 Εγχρ. 01 ωρ. 40 λεπ.

6 votes 2

ΣΥΝΟΨΗ

Ο Πολ παίρνει την οικογένειά του σε ένα ταξίδι στο Μεξικό για να επιθεωρήσει μια εξέδρα πετρελαίου που έχει η εταιρεία του. Μόλις βγουν εκεί, βρίσκει το μέρος σχεδόν εγκαταλελειμμένο με λίγους τρομαγμένους εργάτες που του λένε ότι η εξέδρα έχει δεχθεί επανειλημμένα επίθεση από έναν μεγαλόδοντα καρχαρία, ο οποίος είναι μέρος ενός μεξικανικού θρύλου. Με την εξέδρα να βυθίζεται σταδιακά στο νερό και τον καρχαρία να τους κυνηγά, πρέπει να βρει έναν τρόπο να κρατήσει την οικογένειά του ζωντανή.

Σκηνοθεσία:

Adrian Grunberg

Κύριοι Ρόλοι:

Josh Lucas … Paul Sturges

Fernanda Urrejola … Ines Sturges

Venus Ariel … Audrey Sturges

Carlos Solorzano … Tommy Sturges

Julio Cesar Cedillo … Chato

Jorge A. Jimenez … Junior

Raul Mendez … El Rey

Hector Jimenez … Chocolatito

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Boise Esquerra

Στόρι: Carlos Cisco

Παραγωγή: Javier Chapa, Jon Silk

Μουσική: Leonardo Heiblum

Φωτογραφία: Antonio Riestra

Μοντάζ: Sam Baixauli, V. Manu Medina

Σκηνικά: Carlos Osorio

Κοστούμια: Leandra Fanas

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: The Black Demon
Ελληνικός Τίτλος: Ο Μεγαλόδοντας
Εναλλακτικός Τίτλος: Demonio Negro [Μεξικό]

Παραλειπόμενα

Σύμφωνα με ιστορίες από μεξικανούς ψαράδες γύρω από την Μπάχα Καλιφόρνια, ο θρύλος του Μαύρου Δαίμονα (El Demonio Negro) έχει ειπωθεί από γενιά σε γενιά. Λέγεται ότι χιλιάδες ψαράδες έχουν πεθάνει αντιμέτωποι με αυτό το πλάσμα, ενώ τα σώματά τους δεν βρέθηκαν ποτέ. Λέγεται επίσης ότι ο Μαύρος Δαίμονας είναι ο δολοφόνος εκατοντάδων φαλαινών που βρίσκονται νεκρές κατά μήκος του Ειρηνικού Ωκεανού, σε κάτι που φαίνεται να είναι μια επίθεση από ένα τεράστιο θηρίο. Παρόλα αυτά, καμία επιστημονική πηγή δεν έχει δώσει επίσημη βάση στον μύθο.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Ορέστης Μαλτέζος
Έκδοση Κειμένου: 30/5/2023

Παρότι δεν είναι άτοπος ο συσχετισμός αυτής της ταινίας με την επιτυχία του “The Meg”, η έλλειψη της ανεπιτήδευτης διασκέδασης του δεύτερου σε σχέση με τον “Μεγαλόδοντα” που διαθέτει αρκετές προοπτικές αν τον αποδομήσεις, με έκανε να περάσω πάρα πολύ ωραία.

Χωρίς να πέφτει στην παγίδα της σοβαροφάνειας, ο “Μεγαλόδοντας” μπορεί να καυχηθεί ότι διαθέτει μια ουσιαστική ιστορία, περιλαμβάνοντας μια σωστή ποσότητα από έναν εύλογο αριθμό στοιχείων. Μιλάει για την οικογένεια, για παλιές δοξασίες και τον σεβασμό τους στη σύγχρονη εποχή, την πλανητική υπερθέρμανση, την καταστροφή των μικρών οικονομιών από τον καπιταλισμό και ένα θρυλικό τέρας που ζητά δικαίωση. Και το ζήτημα δεν είναι αν κάνει καμιά ουσιαστική ανάλυση πάνω σε αυτά, αλλά ότι τα παρουσιάζει μέσα από ένα σύνολο χαρακτήρων με αναγνωρίσιμη και ρεαλιστική απεικόνιση.

Με την ύπαρξη του καρχαρία απλώς να αχνοφαίνεται μέσα στο σύνολο, δεν είναι δύσκολο να αγνοήσεις τον υποτυπώδη ψηφιακό του σχεδιασμό ή ακόμα και τις μεταφυσικές του ιδιότητες αφού χρησιμοποιούνται όμορφα μέσα στην ιστορία. Η κινηματογράφηση δεν διαθέτει κάτι το αξιοσημείωτο, το μοντάζ και ορισμένα πλάνα μπορεί να φαντάζουν και λίγο άκομψα στην τεχνική τους ανά σημεία, αλλά τίποτα δεν εμποδίζει τη σαφήνεια ότι δεν αποτελεί ένα φτηνό αντίγραφο μιας ταινίας τεράτων.

Ο Josh Lucas κάνει υπέροχη δουλειά στον ρόλο ενός φιλικού οικογενειάρχη που αδυνατεί να παραδεχτεί μέσα του τις ανήθικες πράξεις του με γνώμονα τη δική του ευημερία, και η ταινία χειρίζεται με δεξιοτεχνία ένα φινάλε όπου το στοιχείο της λύτρωσης εμπεριέχεται με τρόπο και αποδέκτη που οι χολιγουντιανές υπερπαραγωγές δεν έχουν τη νοοτροπία να παρουσιάσουν.

Αυτό που ο “Μεγαλόδοντας” έχει να προτείνει στον θεατή είναι πολύ μακριά από την ανεπαρκή περιπέτεια που υπαινίσσεται η διαφημιστική του καμπάνια και χωρίς να αποτελεί κάτι ολοκληρωμένα αξιόλογο, πολλά μικρά αλλά καίρια στοιχεία συνθέτουν μια ταινία με ουσιαστικό σκεπτικό και ενδιαφέρον.

Βαθμολογία: