Υ.Γ. Σ’Αγαπώ
- P.S. I Love You
- 2007
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Αισθηματική, Δραματική, Δραμεντί
- 10 Ιανουαρίου 2008
Δέκα χρόνια νωρίτερα, στην Ιρλανδία, η νεαρή τουρίστρια Χόλι και ο γοητευτικός Τζέρι ερωτεύτηκαν κεραυνοβόλα. Ώσπου ο Τζέρι πεθαίνει αιφνίδια και η νεαρή κοπέλα μένει χήρα λίγο πριν τα 30 της χρόνια, μόνη κι απαρηγόρητη. Μένει για βδομάδες καθηλωμένη μπροστά στην τηλεόρασή της, και ξαφνικά λαμβάνει ένα μήνυμα για τα γενέθλιά της από τον… Τζέρι, και μια σειρά από γράμματα που της ζητούν να κάνει ασυνήθιστα πράγματα. Με τη βοήθεια των φίλων της, η Χόλι ζει απίστευτες καταστάσεις που είχε σχεδιάσει γι αυτήν ο Τζέρι, και οι οποίες της απαλύνουν τον πόνο. Σαν υστερόγραφο που της υπενθυμίζει πόσο πολύ την αγαπούσε.
Σκηνοθεσία:
Richard LaGravenese
Κύριοι Ρόλοι:
Hilary Swank … Holly Reilly-Kennedy
Gerard Butler … Gerry Kennedy
Lisa Kudrow … Denise Hennessey
Gina Gershon … Sharon McCarthy
James Marsters … John McCarthy
Harry Connick Jr. … Daniel Connelly
Jeffrey Dean Morgan … William Gallagher
Kathy Bates … Patricia Reilly
Nellie McKay … Ciara Reilly
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Richard LaGravenese, Steven Rogers
Παραγωγή: Wendy Finerman, Broderick Johnson, Andrew A. Kosove, Molly Smith
Μουσική: John Powell
Φωτογραφία: Terry Stacey
Μοντάζ: David Moritz
Σκηνικά: Shepherd Frankel
Κοστούμια: Cindy Evans
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: P.S. I Love You
- Ελληνικός Τίτλος: Υ.Γ. Σ’Αγαπώ
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: P.S. I Love You της Cecelia Ahern.
Παραλειπόμενα
- Το μυθιστόρημα του 2004 της Cecelia Ahern φέρει αρκετές ομοιότητες στο στόρι με μια κορεατική ταινία του 1997, το Pyeonji (το γράμμα).
- Ο Jeffrey Dean Morgan έπρεπε να μάθει κιθάρα μέσα σε πολύ λίγο χρόνο. Δασκάλα του ήταν η Nancy Wilson του συγκροτήματος των Heart. Ο ηθοποιός δήλωσε ενθουσιασμένος που ήρθε σε επαφή μαζί της, μια και ήταν ερωτευμένος με αυτήν όταν ήταν μικρός.
- Ο Gerard Butler απολογήθηκε στους ιρλανδούς θαυμαστές του για την αδύναμη προφορά του στα ιρλανδικά.
- Η συγγραφέας δήλωσε ικανοποίηση για την “αμερικανοποίηση” της ιστορίας της, που στο βιβλίο της τοποθετούνταν στην Ιρλανδία, αλλά και για τις αλλαγές που έγιναν επί της πλοκής στο σενάριο.
- Οι κριτικές δεν ήταν υπέρ του, αλλά το φιλμ τα πήγε παραπάνω από καλά στα ταμεία. Με μπάτζετ 30 εκατομμύρια δολάρια, εισέπραξε 156,8.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Στους τίτλους τέλους ακούγεται το Same Mistake του James Blunt, ένα τραγούδι της ίδιας χρονιάς.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 7/1/2008
Από κάποιο σημείο και μετά, σκεφτόμουνα το τι το ιδιαίτερο έχει αυτή η δραματική κομεντί και διαφέρει από τόσες και τόσες άλλες. Δεν άργησα να το βρω, και η απάντηση είχε όνομα και επίθετο: Hilary Swank. Η βραβευμένη δις με Όσκαρ ηθοποιός δεν είναι πως κάνει κάποια οσκαρική ερμηνεία, απλά έχει μια οντότητα ικανή να βγάλει μια ταινία από τη μετριότητα και να της δώσει ποιοτικότερη υπόσταση.
Το θέμα ακούγεται κάπως νεκροφιλικό και σίγουρα σε άλλα χέρια θα αποτελούσε κορμό για μια καταθλιπτική σπουδή πάνω στην έλλειψη. Η ηρωίδα έχει μόλις χάσει τον αγαπημένο της σύζυγο και μόνο άντρα στον οποίο αφοσιώθηκε στη ζωή της. Ο τελευταίος πριν φύγει έχει βρει τρόπο να επανέρχεται στη ζωή της, κάτι ανάμεσα σε στήριξη και έκφραση αγάπης. Κι όμως, ο LaGravenese το βλέπει όλο αυτό σαν ένα ελαφρύ κωμικοτραγικό δράμα, και είναι φανερή η προσπάθεια του, σε κάθε σκηνή, να μη σε ρίξει σε κατάθλιψη, λες και στηρίζει ο ίδιος κάποιον πιθανό θεατή που βρίσκεται σε παρόμοια δύσκολη θέση. Δεν πέφτει όμως και σε παγίδες, όπως το να διακωμωδήσει την κατάσταση ή να προκαλέσει το κλάμα, κάτι που, προς τιμήν του, το διατηρεί μέχρι και το τελευταίο λεπτό. Τα αστεία είναι γήινα και είναι μέρος της διάθεσης, ενώ η λύπη της πρωταγωνίστριας εμμένει στο εσωτερικό της σύμπαν.
Είναι γενικά τρυφερό, είναι ανθρώπινο, είναι γλυκό, αλλά προσοχή… είναι γυναικείο. Σκηνοθέτης και πρωταγωνίστρια κάνουν την ταινία να ξεφεύγει από το μέτριο, χωρίς ιδιαίτερη βοήθεια από το σενάριο. Έχει μια νεοϋρκέζικη, ποιοτική χροιά, χωρίς να περιμένετε να σας διδάξει κάτι το σπουδαίο. Το μυστικό είναι στον αέρα, στην ευχάριστη διάθεση που περιρρέεται, χωρίς να προσβάλει μια τόσο δύσκολη κατάσταση σαν την έλλειψη του αγαπημένου μας προσώπου, και ότι μπορεί να έχει λεπτό, γήινο χιούμορ και ρομαντισμό χωρίς να χάνεται το βασικό νόημα. Οι δεύτεροι ρόλοι, χωρίς πάλι να κάνουν κάτι το σπουδαίο, είναι χρήσιμοι και λειτουργικοί, με τον Butler να δίνει μια έξοχη ερμηνεία… από τον τάφο. Θα αγγίξει τις ευαίσθητες χορδές κάθε γυναίκας που θα το επιλέξει, αλλά αν είστε κι αρσενικός και θέλετε να εντυπωσιάσετε την κοπέλα σας, πηγαίνετε τη σε αυτή την ταινία.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
