Τέσσερις νέοι επιστήμονες έχουν ένα περίεργο «χόμπι»: να κάνουν φάρσες-αποκαλύψεις σε μέντιουμ, πνευματιστές κλπ. Ένας από αυτούς μπαίνει στην ομάδα ενός ψευδο-θεραπευτή ώστε να αποκαλύψει την απατεωνιά. Εκεί όμως τα πράγματα δεν θα πάνε όπως τα σχεδίασε.
Σκηνοθεσία:
Βασίλης Ραΐσης
Κύριοι Ρόλοι:
Νικόλας Πιπεράς … Ηλίας
Μαρίνα Καλογήρου … Δώρα
Νίκος Μοναστηριώτης … Παύλος
Γιώτα Αργυροπούλου … Σοφία
Μιχάλης Καλιότσος … Νίκος
Ανδρέας Μαριανός … Ίκαρος
Γιώργος Μπινιάρης … πατέρας
Λυδία Τρύφωνα Ηθοποιός ….μητέρα
Φώτης Θωμαΐδης … ομιλητής ‘Κίρλιαν’
Δρόσος Σκώτης … νεκρομάντης
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Βασίλης Ραΐσης, Γαβριήλ Ευσταθίου
Παραγωγή: Βασίλης Ραΐσης
Μουσική: Μανόλης Παπαδάκης
Φωτογραφία: Διαμαντής Τάσσης
Μοντάζ: Βαγγέλης Μανώλης, Διαμαντής Τάσσης
Σκηνικά: Λία Αλαβάνου, Γιάννα Θώδη
Κοστούμια: Αλεξάνδρα Δεληθέου
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Η Τελευταία Φάρσα
- Διεθνής Τίτλος: One Last Joke
Κύριες Διακρίσεις
- Βραβείο κοινού στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Παραλειπόμενα
- Η ταινία έγινε με σχεδόν μηδενικό προϋπολογισμό, χωρίς καμία χρηματοδότηση ή οικονομική βοήθεια.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Η Αθηνά Χιώτη ακούγεται στη διασκευή του Όσον Ζεις, Φαίνου (Σείκιλος).
Κριτικός: Νάνσυ Μιχαηλίδου
Έκδοση Κειμένου: 10/9/2014
Τέσσερις επιστήμονες ξεκλέβουν χρόνο από τα πειράματά τους για να διασκεδάσουν ξεσκεπάζοντας διάφορους απατεώνες, όπως μέντιουμ ή πνευματιστές, μέσα από φάρσες που σκαρφίζονται ομαδικά. Το ασυνήθιστο αυτό χόμπι τους θα οδηγήσει έναν από αυτούς σε μια αποστολή να αποκαλύψει την απάτη ενός ψευδο-θεραπευτή, ο οποίος υπόσχεται στα υποψήφια θύματά του ότι θα τους θεραπεύσει από ανίατες ασθένειες, μέσα από διάφορες πρακτικές διατροφής και διαλογισμού. Μόνο που αυτή τη φορά, η φάρσα θα έχει απρόβλεπτη εξέλιξη.
Το νέο εγχείρημα του Βασίλη Ραΐση δημιουργεί μια σύγχυση, συνδυάζοντας ιστορίες με διαφορετικό βάρος, αισθητική κι εκτέλεση. Η εναλλαγή του κλίματος, ανάμεσα στο αστείο και το δραματικό, δένει άκομψα, με το κωμικό μέρος να αποτελεί το πιο αδύναμο κομμάτι της ταινίας, δίνοντας ένα αποτέλεσμα κάπως πιο ερασιτεχνικό κι επιπόλαιο σε επίπεδο σεναρίου, διαλόγων κι ερμηνειών. Στον αντίποδα, μεγαλύτερη προσπάθεια μαρτυρά η δραματική ιστορία που εξελίσσεται, η οποία με τη βοήθεια της ερμηνείας της Μαρίνας Καλογήρου, του απαραίτητου ρομάντζου και της χρήσης μιας ανατροπής στην πλοκή, κρατάει λίγο περισσότερο το ενδιαφέρον. Ανάμεσά τους, η βασική ιδέα, που δεν είναι άλλη από τη σύγκρουση επιστήμης και μεταφυσικού, περνάει από τον χλευασμό, στην προβλέψιμη αποδοχή του διαφορετικού.
Μια άνιση ταινία που παρά τις καλές προθέσεις του σκηνοθέτη, δεν καταφέρνει να εστιάσει και να δώσει βάθος στο κεντρικό της θέμα, με το τελικό αποτέλεσμα να μοιάζει θολό και μπερδεμένο… σαν μία φάρσα.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
