Ο Λένιν στα 1918

Οι ξένες δυνάμεις έχουν εισβάλλει στη Ρωσία, που έχει περιοριστεί στη μισή σχεδόν γεωγραφική της έκταση, η πείνα θερίζει τη Μόσχα, οι πράκτορες των Λευκορώσων είναι μέσα στον κρατικό και κομματικό μηχανισμό, και το προλεταριάτο δεν έχει αποδεχθεί ακόμα απόλυτα το πρόγραμμα των Μπολσεβίκων. Σαν επιστέγασμα όλων αυτών, μια οπαδός των σοσιαλο-επαναστατών, η Φανί Κάπλαν, επιχειρεί να δολοφονήσει τον Λένιν, που τραυματίζεται σοβαρά, σώζεται όμως και μόλις αναρρώνει στρώνεται πάλι με πείσμα στη δουλειά.

Σκηνοθεσία:

Mikhail Romm

Κύριοι Ρόλοι:

Boris Shchukin … Vladimir Lenin

Nikolai Okhlopkov … Vasili

Aleksandr Shatov … Konstantinov

Vasili Vanin … Mateyev

Nikolay Cherkasov … Maksim Gorky

Mikheil Gelovani … Joseph Stalin

Nikolay Bogolyubov … K.E. Voroshilov

Nikolai Svobodin … Rutkovsky

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Aleksei Kapler, Taisiya Zlatogorova

Μουσική: Nikolai Kryukov

Φωτογραφία: Boris Volchek

Μοντάζ: E. Abdirkinoi

Σκηνικά: Boris Dubrovsky-Eshke, Viktor Ivanov

Κοστούμια: Konstantin Eliseev

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: Lenin v 1918 Godu
• Ελληνικός Τίτλος: Ο Λένιν στα 1918
• Διεθνής Τίτλος: Lenin in 1918

Άμεσοι Σύνδεσμοι

• Ο Λένιν τον Οκτώβρη (1937)

Κύριες Διακρίσεις

• Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Κανών.

Παραλειπόμενα

• Συνέχεια της βιογραφίας, από εκεί που σταμάτησε το Ο Λένιν τον Οκτώβρη (1937). Γυρίστηκε μέσα σε 87 ημέρες, σχεδόν άμεσα με την έξοδο στις αίθουσες του πρώτου μέρους.
• Ο Boris Shchukin δεν έτυχε να δει ποτέ τον Lenin από κοντά, αλλά έκανε εκτεταμένη έρευνα σε όλα όσα μπορούσαν να τον βοηθήσουν στην ακριβή ενσάρκωση.
• Ήδη από τη διάρκεια της παραγωγής, ο Shchukin υπέφερε από την υγεία του. 6 μήνες αφού βγήκε η ταινία, κι ενώ ετοιμάζονταν και για ένα τρίτο μέρος, ο ηθοποιός εξέπνευσε.
• Όπως και με το πρώτο μέρος, υπάρχουν δύο εκδοχές της ταινίας. Η μία, η αρχική, απεικονίζει τον Stalin (ερμηνευμένο από τον Mikheil Gelovani), ενώ στην άλλη, την ανακατασκευή του 1958, ο Stalin λείπει.