Άδωξοι Μπάσταρδη

Στην κατεχόμενη απ’ τα γερμανικά στρατεύματα Γαλλία, κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, μια Εβραία κοπέλα, η Σοσάνα, γίνεται μάρτυρας της δολοφονίας ολόκληρης της οικογένειάς της από τους ναζί. Εκείνη κατορθώνει να γλιτώσει και να δραπετεύει στο Παρίσι, όπου αποκτά νέα ταυτότητα και ζωή ως ιδιοκτήτρια ενός μικρού κινηματογράφου. Ταυτόχρονα, μια επίλεκτη ομάδα στρατιωτών, με επικεφαλής τον υπολοχαγό Άλντο Ρέιν, αποφασίζει να εισβάλλει στη Γαλλία, και να κάνει τη ζωή των Γερμανών του τρίτου ράιχ κόλαση, μην αφήνοντας κανέναν ζωντανό στο πέρασμά της -και μάλιστα ασκώντας πάνω τους τα απάνθρωπα αντιεβραϊκά μέτρα των ναζί, με στόχο την τιμωρία τους με το ίδιο νόμισμα. Γνωστοί στους εχθρούς τους ως “Μπάσταρδοι”, η ομάδα του Ρέιν βρίσκει στο πρόσωπο μιας γερμανίδας ηθοποιού μια ανέλπιστη σύμμαχο στη μάχη που δίνει. Αλλά κι η Σοσάνα καλείται να παίξει έναν σημαντικό ρόλο…

Σκηνοθεσία:

Quentin Tarantino

Κύριοι Ρόλοι:

Brad Pitt … υπολοχαγός Aldo ‘The Apache’ Raine

Melanie Laurent … Shosanna Dreyfus/Emmanuelle Mimieux

Christoph Waltz … συνταγματάρχης Hans Landa

Eli Roth … λοχίας Donny ‘The Bear Jew’ Donowitz

Michael Fassbender … υπολοχαγός Archie Hicox

Diane Kruger … Bridget von Hammersmark

Daniel Bruhl … δεκανέας Fredrick Zoller

Til Schweiger … λοχίας Hugo Stiglitz

Gedeon Burkhard … δεκανέας Wilhelm Wicki

Jacky Ido … Marcel

B.J. Novak … δεκανέας Smithson ‘The Little Man’ Utivich

Omar Doom … δεκανέας Omar Ulmer

Samm Levine … δεκανέας Gerold Hirschberg

August Diehl … ταγματάρχης Dieter Hellstrom

Denis Menochet … Perrier LaPadite

Sylvester Groth … Joseph Goebbels

Martin Wuttke … Adolf Hitler

Mike Myers … στρατηγός Ed Fenech

Julie Dreyfus … Francesca Mondino

Lea Seydoux … Charlotte LaPadite

Samuel L. Jackson … αφηγητής (φωνή)

Harvey Keitel … αξιωματικός (φωνή)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Quentin Tarantino

Παραγωγή: Lawrence Bender

Φωτογραφία: Robert Richardson

Μοντάζ: Sally Menke

Σκηνικά: David Wasco

Κοστούμια: Anna B. Sheppard

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: Inglourious Basterds
• Ελληνικός Τίτλος: Άδωξοι Μπάσταρδη
• Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Άδοξοι Μπάσταρδοι [ανεπίσημος]

Άμεσοι Σύνδεσμοι

• Σαμποτέρ Χωρίς Δόξα (1978)

Κύριες Διακρίσεις

• Όσκαρ δεύτερου αντρικού ρόλου (Christoph Waltz). Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία, αυθεντικό σενάριο, φωτογραφία, μοντάζ, ήχο και ηχητικά εφέ.
• Χρυσή Σφαίρα δεύτερου αντρικού ρόλου (Christoph Waltz). Υποψήφιο για καλύτερη ταινία (δράμα), σκηνοθεσία και σενάριο.
• Βραβείο Bafta δεύτερου αντρικού ρόλου (Christoph Waltz). Υποψήφιο για σκηνοθεσία, σενάριο, φωτογραφία, μοντάζ και σκηνικά.
• Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Κανών. Βραβείο αντρικής ερμηνείας (Christoph Waltz).

Παραλειπόμενα

• Δεν είναι ριμέικ, αλλά την έμπνευση και τον τίτλο η ταινία την πήρε από το b-movie Σαμποτέρ Χωρίς Δόξα (1978) του Enzo G. Castellari.
• Ο Quentin Tarantino ονειρεύονταν πολλά χρόνια αυτή την ταινία (δούλευε το σενάριο επί μια δεκαετία) και ήθελε να είναι ανάμεσα σε πολεμική και σπαγγέτι γουέστερν. Γι’ αυτό ήθελε να την ονομάσει Once Upon a Time in Nazi-Occupied France, προς τιμή του Sergio Leone, αλλά ο τίτλος αυτός τελικά έμεινε σε ένα από τα κεφάλαια και στο tagline.
• Πάρα πολλοί ηθοποιοί προσεγγίστηκαν να παίξουν, αλλά τελικά, για διάφορους λόγους, δεν βρίσκονται στο καστ. Ανάμεσα τους οι: Simon Pegg, Adam Sandler, Nastassja Kinski, Isabelle Huppert, Michael Madsen, Tim Roth, Leonardo DiCaprio και Eddie Murphy.
• Όταν ρώτησαν στην πρεμιέρα στις Κάνες τον Tarantino περί της ανορθογραφίας στον τίτλο, αρχικά είπε ότι ποτέ δεν θα εξηγήσει. Έπειτα από πίεση, είπε ότι είναι μια επιρροή από τον καλλιτέχνη γκραφίτι Basquiat, αλλά κι ένας δικός του τρόπος συλλαβισμού.
• Cloris Leachman και Maggie Cheung είχαν ρόλους στην ταινία, αλλά κόπηκαν λόγω της μεγάλης διάρκειας.
• Καθώς η εικονογράφηση ναζί συμβόλων στη Γερμανία είναι παράνομη, η Universal Pictures προσάρμοσε το υλικό που δόθηκε στην κεντροευρωπαϊκή χώρα δίχως τη σβάστικα.
• Το φιλμ πήγε πολύ καλά στα ταμεία. Με κόστος 70 εκατομμύρια δολάρια, έβγαλε 321,5, κι είχε γίνει η πιο εμπορική ταινία που είχε βγάλει ποτέ ο Tarantino.

Μουσικά Παραλειπόμενα

• Ο δημιουργός ήθελε από τον Ennio Morricone να γράψει τη μουσική, αλλά δεν ήταν διαθέσιμος. Παρόλα αυτά, ο Tarantino χρησιμοποίησε 8 παλιότερες του συνθέσεις.