Το πιο θανάσιμο και παράξενο δίδυμο του κόσμου -ο σωματοφύλακας Μάικλ Μπράις και ο εκτελεστής Ντάριους Κινκέιντ- επιστρέφουν σε μία ακόμα ριψοκίνδυνη αποστολή. Δίχως άδεια και υπό επιτήρηση, ο Μπράις αναγκάζεται να επανέλθει στην ενεργό δράση από την ακόμα περισσότερο ασταθή γυναίκα του Ντάριους, τη διαβόητη διεθνούς φήμης απατεώνισσα Σόνια Κινκέιντ. Καθώς ο Μπράις οδηγείται εκτός ορίων από τους δύο προστατευόμενους του, οι τρεις τους αναμειγνύονται σε μια παγκόσμια συνομωσία και σύντομα θα βρεθούν ανάμεσα στην Ευρώπη και έναν εκδικητικό και παντοδύναμο εχθρό.
Σκηνοθεσία:
Patrick Hughes
Κύριοι Ρόλοι:
Ryan Reynolds … Michael Bryce
Samuel L. Jackson … Darius Kincaid
Salma Hayek … Sonia Kincaid
Frank Grillo … πράκτορας Bobby O’Neill
Antonio Banderas … Αριστοτέλης Παπαδόπουλος
Morgan Freeman … Michael Bryce Sr.
Richard E. Grant … Κος Seifert
Tom Hopper … Magnusson
Kristofer Kamiyasu … Zento
Tine Joustra … Renata Casoria
Gabriella Wright … Veronika
Dragan Micanovic … Vladimir
Caroline Goodall … Crowley
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Tom O’Connor, Brandon Murphy, Phillip Murphy
Στόρι: Tom O’Connor
Παραγωγή: Christa Campbell, Lati Grobman, Matthew O’Toole
Μουσική: Atli Orvarsson
Φωτογραφία: Terry Stacey
Μοντάζ: Michael J. Duthie, Jack Hutchings
Σκηνικά: Russell De Rozario
Κοστούμια: Stephanie Collie
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Hitman’s Wife’s Bodyguard
- Ελληνικός Τίτλος: Ο Σωματοφύλακας της Γυναίκας του Εκτελεστή
Άμεσοι Σύνδεσμοι
Σεναριακή Πηγή
- Σενάριο (χαρακτήρες): Ο Σωματοφύλακας του Εκτελεστή του Tom O’Connor.
Παραλειπόμενα
- Γυρίσματα έγιναν σε Ιταλία (Τεργέστη), Κροατία, Σλοβενία, Βουλγαρία και Μεγάλη Βρετανία.
- Σε κάποιο στάδιο της παραγωγής, ο Nicolas Cage ήταν στα υπόψιν για κάποιον ρόλο.
- Σε αρχικά στάδια, κυκλοφορούσε με τον τίτλο The Hitman.
- Παρότι επί πολλά χρόνια διάσημοι αφροαμερικανοί ηθοποιοί, Morgan Freeman και Samuel L. Jackson εμφανίζονται για πρώτη φορά μαζί σε κάποια ταινία.
- Ο σκηνοθέτης Patrick Hughes είναι ένας από τους μπράβους στο κλαμπ.
- Είχε προγραμματιστεί να κυκλοφορήσει τον Αύγουστο του 2020, αλλά καθυστέρησε έναν χρόνο λόγω της πανδημίας.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 12/7/2021
Παρότι τα «φαινόμενα» δεν ήταν υπέρ του, αυτό το σίκουελ διορθώνει το βασικό λάθος που έκανε το ορίτζιναλ. Γνωρίζοντας ήδη ότι δεν έχει να προσφέρει πολλά στον τομέα δράση, την υποτάσσει στις προσταγές της κωμωδίας (σπάνια το Χόλιγουντ αντιλαμβάνεται τα λάθη του). Το αντίθετο δηλαδή από αυτό που είχε επιλέξει ο Patrick Hughes για την πρώτη ταινία. Και δεν είναι θέμα αν κερδήθηκε κάποιο στοίχημα, απλά τουλάχιστον έχεις έναν σημαντικό λόγο να επενδύσεις την τιμή ενός εισιτήριου πάνω του.
Υπερδύναμη αποδεικνύεται η παρατεταμένη συμμετοχή της Salma Hayek, που όποτε ανοίγει το στόμα της παράγει και ανέκδοτο. Και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, που οι Ryan Reynolds, Samuel L. Jackson απλά προσπαθούν να ακολουθήσουν (ευτυχώς το καταφέρνουν). Εξίσου πετυχημένες είναι οι τραγουδιστικές επιλογές επί της δράσης, που ναι μεν την ισοπεδώνουν, είναι παρά ταύτα από μόνες του πετυχημένα αστεία. Γενικά ξεχνάμε ότι θα δούμε ένα καθωσπρέπει μπλοκμπάστερ που θα τραντάξει τα ηχεία, μια και η όλη ύπαρξη υπερδράσης εδώ μέσα έχει χαρακτήρα παρωδίας.
Η ζημιά βέβαια δεν αποφεύγεται, κι έρχεται από εκεί που είχαμε την ελπίδα πως θα σώζονταν, σε σχέση με όσα είχαμε δει στο φιλμ του 2017, η όλη κατάσταση. Κι αυτό αφορά τις γκράντε προσθήκες των Antonio Banderas, Morgan Freeman. Σαν να φοβήθηκε η σεναριακή πένα, και δεν τους ενσωμάτωσε στο όλο μπάχαλο. Επί του πρώτου, ειδικά εμείς στην Ελλάδα θα βγάλουμε ένα άχτι βλέποντας έναν Αριστοτέλη Παπαδόπουλο να θέλει να ισοπεδώσει την Ευρώπη για το ζήτημα της οικονομικής κρίσης, από την άλλη βέβαια δεν ξέρω πώς θα αντιδράσουμε που βλέπουμε ρωμιό υπερκακό που ξεπερνάει αρνητικά ως εικόνα τη λογική παρόμοιων παραδειγμάτων επί των 007. Η ουσία όμως είναι πως αμφότεροι οι δύο ηθοποιοί δεν πλάθουν κωμικούς χαρακτήρες, απλά βοηθούν την εξέλιξη μιας δράσης, που στις τελικές σκηνές γίνεται πρωταγωνίστρια εις βάρος ενός καλύτερου συνόλου.
Σε πιο γενικά πλαίσια, η ταινία ανήκει στους φαν της κωμωδίας και όχι της δράσης. Οι δε θα νιώσουν προδομένοι, οι μεν θα έχουν μια ευχάριστη και δροσερή έκπληξη. Αν με ρωτούσατε βέβαια αν θα έδινα προσωπικά το οκ σε ένα ακόμα σίκουελ, φοβάμαι ότι δεν θα έβαζα και το χέρι μου στη φωτιά πως θα είχε κάποιο νόημα να χρειάζεται να σπαταλάς τόσα εκατομμύρια δολάρια για μία απλή κωμωδία. Είναι ένα είδος που γίνεται ακόμα καλύτερα από εδώ, με πολύ λιγότερα χρήματα.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
