Happy Feet 2
- Happy Feet Two
- 2011
- Αυστραλία
- Αγγλικά
- Κινούμενα Σχέδια, Κωμωδία, Μιούζικαλ, Οικογενειακή, Περιπέτεια
- 24 Νοεμβρίου 2011
Ο πιγκουίνος Μαμπλ έχει ένα σοβαρό πρόβλημα: τον γιο του, τον Έρικ. Όχι μονάχα είναι απρόθυμος να μάθει χορό, αλλά κάνει παρέα με τον Σβεν, έναν πιγκουίνο που πετάει. Τα πράγματα γίνονται πολύ χειρότερα όταν η Γη αρχίζει να συνταράζεται από μεγάλες δυνάμεις. Τότε, τα έθνη των πιγκουίνων ενώνονται μαζί με τους συμμάχους τους για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν.
Σκηνοθεσία:
George Miller
Gary Eck (βοηθητικός)
David Peers (βοηθητικός)
Κύριοι Ρόλοι:
Ava Acres … Erik (φωνή)
Elijah Wood … Mumble (φωνή)
Robin Williams … Ramon/Lovelace (φωνή)
Hank Azaria … Sven (φωνή)
Pink … Gloria (φωνή)
Benjamin Flores Jr. … Atticus (φωνή)
Meibh Campbell … Bo (φωνή)
Brad Pitt … Will (φωνή)
Matt Damon … Bill (φωνή)
Sofia Vergara … Carmen (φωνή)
Common … Seymour (φωνή)
Hugo Weaving … Noah (φωνή)
Magda Szubanski … Δις Viola (φωνή)
Anthony LaPaglia … Skua (φωνή)
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: George Miller, Gary Eck, Warren Coleman, Paul Livingston
Παραγωγή: Bill Miller, George Miller, Doug Mitchell
Μουσική: John Powell
Μοντάζ: Christian Gazal
Σκηνικά: David Nelson
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Happy Feet Two
- Ελληνικός Τίτλος: Happy Feet 2
- Εναλλακτικός Τίτλος: Happy Feet 2
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Happy Feet (2006)
Σεναριακή Πηγή
- Σενάριο (χαρακτήρες): Happy Feet των George Miller, Warren Coleman, John Collee, Judy Morris.
Παραλειπόμενα
- Τεχνική: Computer-animated (ψηφιακό)
- Η ταινία ήταν η πρώτη για τα Dr. D Studios (του George Miller), αλλά η εμπορική της αποτυχία την όρισε κι ως τελευταία.
- Η Brittany Murphy ξεκίνησε τις ηχογραφήσεις για τον ρόλο της Γκλόρια, αλλά ο ξαφνικός θάνατος της δυστυχώς την πρόλαβε.
- Έσχατη ταινία κινουμένων σχεδίων για τον Robin Williams.
- Η ταινία βγήκε και τρισδιάστατη.
- Και στα ελληνικά, με τις φωνές των: Όθων Μεταξάς (Μαμπλ), Αλέξανδρος Ντούνης (Έρικ), Παύλος Τσιτωμενέας (Άτικους), Αγνή Παλάσκα (Μποντέτσια), Ανδρέας Ευαγγελάτος (Ραμόν), Ηλίας Ζερβός (Σβεν), Κωνσταντίνος Τσάκωνας (Λάβλεϊς), Μαριάννα Τριανταφυλλίδη (Βάιολα), Εβίτα Φιτσαντωνάκη (Γκλόρια), Στέλιος Ψαρουδάκης (Γουιλ), Δημήτρης Δημόπουλος (Μπιλ), Άριελ Κωνσταντινίδη (Κάρμεν), Ντίνος Σούτης (Μπράιαν), Γιάννης Στεφόπουλος (Σέιμουρ), Τηλέμαχος Κρεβάικας (Λομπάρντο), Παντελής Καναράκης (Ρινάλντο), Πέτρος Σπυρόπουλος (Ραουλ), Γιώργος Ρούπας (Νέστωρ), Νέστορας Κοψιδάς (Νόα), Κώστας Τριανταφυλλόπουλος (αντίπαλος), Άρης Τρουπάκης (Μέμφις), Σία Κοσκινά (Νόρμα Τζιν), Χρήστος Θάνος (Γιέλαλεγκ), Χρήστος Συριώτης (Μπρόκμπικ), Νίκος Νίκας (Φραντσέσκο), Βασίλης Τσιτoμενέας (μωρά θαλάσσιοι ελέφαντες), Βασιλική Σούτη (μωρά θαλάσσιοι ελέφαντες), Χρύσα Διαμαντοπούλου, Νίκος Ιωαννίδης, Γιώτα Μηλίτση, Νίκος Χανακούλας, Αφροδίτη Αντωνάκη, Ηλίας Τσιάρας, Γιάννης Πάζιος. Τραγούδι: Χριστίνα Αργύρη (Γκλόρια), Βασίλης Αξιώτης (Λάβλεϊς). Σκηνοθετική επιμέλεια: Ακίνδυνος Γκίκας. Μετάφραση: Ελένη Κουβοπούλου.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Η Pink συμμετέχει με τρία τραγούδια, μεταξύ των οποίων το Bridge of Light γράφτηκε ειδικά για την ταινία και βγήκε και σε σινγκλ. Κατά τα άλλα, το τραγουδιστικό σάουντρακ λειτουργεί κυρίως ως jukebox musical, δηλαδή παλιότερα τραγούδια ερμηνευμένα από τους ηθοποιούς που δανείζουν τις φωνές τους.
Κριτικός: Γιώργος Δαβίτος
Έκδοση Κειμένου: 23/11/2011
Να πω την αλήθεια, δεν ήμουν ο μεγαλύτερος θαυμαστής του πρώτου Happy Feet. Ναι μεν διέθετε πολλά προτερήματα, αλλά βρήκα ότι το φινάλε του με το οικολογικό μήνυμα (όσο άξιο κι αν ήταν) το χάλασε.
Με όλους τους γνώριμους χαρακτήρες να επιστρέφουν και με την προσθήκη πολλών νέων (με κορυφαίο το απολαυστικό δίδυμο Damon-Pitt στους ρόλους δυο μικροσκοπικών κρίλ, που προσπαθούν να κινηθούν πέρα από το κοπάδι τους και να ανεξαρτητοποιηθούν) βρήκα ότι το Happy Feet 2, παρόλο που είναι μια άψογα εκτελεσμένη ταινία, μοιάζει ξαναζεσταμένο… φαί, αφού αναμασά θέματα από την πρώτη ταινία, ενώ η χρήση τετριμμένων κλισέ διαλόγων, προβλέψιμων καταστάσεων καθώς και το πλήθος χαρακτήρων που έρχονται και φεύγουν σε ένα απείθαρχο στυλ αφήγησης την αποδυναμώνουν αισθητά.
Παρόλα αυτά, όμως, η ταινία του Miller διατηρεί κι όλα αυτά τα στοιχειά της πρώτης που την έκαναν να ξεχωρίζει και που δεν είναι άλλα από την πολλή μουσική, την πολλή διασκέδαση και τον χορό. Διαθέτοντας ένα καθαρό και ζωντανό animation που σε γεμίζει οπτικά, σωστά επιλεγμένα, κυρίως ποπ, τραγούδια κι αισιόδοξα απλοϊκά μηνύματα σχετικά με το να βοηθά ο ένας τον άλλον, αλλά και την αξία του κάθε ατόμου ξεχωριστά, μπορεί να μην διεκδικεί τον τίτλο του καλύτερου καρτούν της χρονιάς αλλά σίγουρα θα διασκεδάσει τα παιδιά και θα κρατήσει τους υπόλοιπους ευτυχείς.
Βαθμολογία:
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 26/6/2016
Μεγάλη επιτυχία το πρώτο μέρος, αλλά όχι αξέχαστο καρτούν. Και πάνω σε αυτό κοπιάρει τα περισσότερα μοτίβα του αυτό το σίκουελ, χωρίς να τολμάει να κάνει κάτι αληθινά καινούργιο. Οι νέοι ήρωες είναι αρκετοί, αλλά μονάχα δύο μικρά «κριλ» είναι που προσθέτουν σε χιούμορ. Και η ειρωνεία είναι ότι τα καλά στοιχεία εδώ, όπως ο χορός, το τραγούδι και το κέφι, έρχονται κατευθείαν από το ορίτζιναλ φιλμ. Αλλιώς, έχουμε τετριμμένους διάλογους, όλα να διαγράφονται πριν συμβούν και οικολογικά μηνύματα που δεν μπορούν να βρουν θέση δίχως να σπάσουν τον κωμικό χαρακτήρα. Σίγουρα θα το κρίνουν πιο θετικά οι μικροί φίλοι, μια και τα βασικά τα παρέχει, αλλά δεν είναι τυχαίο που σταμάτησε κάθε προγραμματισμός για περαιτέρω συνέχιση της σειράς.
Βαθμολογία: