
Είναι Τρελοί Αυτοί οι Γάλλοι
- Vive la France
- 2013
- Γαλλία
- Γαλλικά
- Κωμωδία, Μαύρη Κωμωδία, Περιπέτεια
- 04 Ιουλίου 2013
Ο Μουζαφάρ κι ο Φερούζ είναι δύο ευγενικοί βοσκοί στο Ταμπουλιστάν, μια μικρή χώρα στην κεντρική Ασία, της οποίας κανείς δεν γνωρίζει την ύπαρξη. Προκειμένου να φέρουν τη χώρα τους στο επίκεντρο της διεθνούς σκηνής, ο γιος του προέδρου αποφασίζει να προσελκύσει τα φώτα της δημοσιότητας μέσω ενός τρομοκρατικού χτυπήματος. Έτσι, αναθέτει στους δύο βοσκούς, που είναι περισσότερο αφελείς παρά κακοί, την αποστολή της ζωής τους: να καταστρέψουν τον Πύργο του Άιφελ! Για να επιτύχουν τον στόχο τους, πρέπει να διασχίσουν την πιο εχθρική χώρα: τη Γαλλία! Μια Γαλλία που απέχει πολύ από τη Δύση που τους είχαν περιγράψει: κορσικανοί εθνικιστές, αστυνομικοί υπερβάλλοντος ζήλου, ανέντιμοι ταξιτζήδες, βίαιοι υποστηρικτές, γκρινιάρηδες υπάλληλοι, αγενείς σερβιτόροι, δαιδαλώδης γραφειοκρατία και ιατρικά λάθη… Τίποτα δεν θα τους έρθει εύκολα. Ευτυχώς όμως θα γνωρίσουν τη Μαριάν, μια νέα όμορφη δημοσιογράφο, που πιστεύοντας ότι είναι λαθρομετανάστες θα τους βοηθήσει να αντιμετωπίσουν τα εμπόδια που συναντούν, και θα τους γνωρίσει μια διαφορετική Γαλλία: μια χώρα φιλόξενη, υπέροχη και γενναιόδωρη όπου μπορεί κανείς να ζήσει μια καλή ζωή.
Σκηνοθεσία:
Michael Youn
Κύριοι Ρόλοι:
Jose Garcia … Muzafar
Michael Youn … Ferouz
Isabelle Funaro … Marianne Bouvier
Ary Abittan … Jafaraz Ouechemagul
Jerome Commandeur … χωροφύλακας
Franck Gastambide … Kevin
Guilaine Londez … θεία Nanette
Moussa Maaskri … Adadat Ouechmagul
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Michael Youn, Dominique Gauriaud, Jurij Prette
Στόρι: Bernardo Barilli
Παραγωγή: Alain Goldman
Μουσική: Freaks, Dominique Gauriaud
Φωτογραφία: Stephane Le Parc
Μοντάζ: Sandro Lavezzi, Nicolas Trembasiewicz
Σκηνικά: Pierre Queffelean
Κοστούμια: Olivier Beriot
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Vive la France
- Ελληνικός Τίτλος: Είναι Τρελοί Αυτοί οι Γάλλοι
Κριτικός: Δημήτρης Κωνσταντίνου-Hautecoeur
Έκδοση Κειμένου: 3/7/2013
Σε μια χώρα της Ασίας την οποία κανείς δεν έχει ποτέ ακούσει, το «Ταμπουλιστάν» (που ονομάζεται έτσι γιατί εκεί εφευρέθηκε… ο ταμπουλές!), με σκοπό να γίνει γνωστή η ύπαρξή της στον υπόλοιπο κόσμο, αποφασίζεται να πραγματοποιηθεί τρομοκρατική επίθεση στον Πύργο του Άιφελ. Υπεύθυνοι για την αποστολή ορίζονται οι εξαιρετικά ανόητοι και γκαφατζήδες, ως είθισται, Muzafar και Ferouz (Jose Garcia και Michael Youn, αντίστοιχα), οι οποίοι αρχίζουν να τα κάνουν θάλασσα από την πρώτη στιγμή και οι αναποδιές διαδέχονται η μία την άλλη.
Η υπόθεση του έργου ακροβατεί μεταξύ της σκέτης ανοησίας και της ευφάνταστης τρέλας. Και είναι φανερές οι δυνατότητες για την υπερίσχυση της τελευταίας, λαμβάνοντας υπ’ όψιν την εξίσου παλαβή εξέλιξη του στόρι, αλλά και τις αισθητές ευκαιρίες που αυτή προσφέρει για νύξη και ουσιώδη σάτιρα ποικίλλων καίριων θεμάτων, αλλά και για συναισθηματικό και ευχάριστα μελαγχολικό χρωματισμό σημαντικών σκηνών του φιλμ. Όμως το τελικό αποτέλεσμα αφήνει την ιδέα μιας τέτοιας ταινίας μονάχα στη φαντασία μας.
Ο Michael Youn, που φάνταζε συμπαθής στο περσινό «Ο Σεφ και ο Σεφ του», αναλαμβάνει χρέη σεναριογράφου και σκηνοθέτη και κάνει πραγματικότητα το δικό του όραμα της γαλλικής κωμωδίας: πανηλίθιοι χαρακτήρες (όχι μόνο οι πρωταγωνιστές, αλλά όλοι!), πηγαία βλακεία που παρασέρνει και τις ερμηνείες στο διάβα της, ένα αντι-κλισέ φινάλε (το οποίο είναι τόσο ανεκδιήγητο ώστε θα ευχόσουν τελικά να ήταν κλισέ!), μαύρο χιούμορ που περιέχει μόνο «μαύρο» και καθόλου «χιούμορ»! Όλες οι δυνατότητες που αναφέρθηκαν παραπάνω πετιούνται στα σκουπίδια και, αν υπήρχε πρόθεση σάτιρας, αυτή πραγματοποιείται από αποτυχημένα έως προσβλητικά, ενώ, ακόμα κι αν διακρίνονται ορισμένα (μετρίσιμα στα δάκτυλα) καλά αστεία, η γενικότερη ανοησία του εγχειρήματος απαγορεύει αυστηρά στο γέλιο σου να ακουστεί έστω και μία φορά.
Και έχει και το θράσος η ταινία να φέρει τον πρωτότυπο τίτλο «Ζήτω η Γαλλία!». Λες και, κινηματογραφικά, τιμά τη χώρα της. Μα είναι τρελοί αυτοί οι Γάλλοι…
Βαθμολογία: