
Η Καινούργια Φιλενάδα
- Une Nouvelle Amie
- The New Girlfriend
- 2014
- Γαλλία
- Γαλλικά
- Δραματική, Δραματικό Θρίλερ, Δραμεντί, Ερωτική
- 16 Απριλίου 2015
Η Κλερ και η Λόρα είναι κολλητές από τα μικρά τους χρόνια, και οι ζωές τους είναι σε αλληλεπίδραση. Όταν η Λόρα αρρωσταίνει και πεθαίνει, η Κλερ έρχεται κοντά στον σύζυγο της φίλης της, Ντέιβιντ, για παρηγοριά. Τότε είναι που ανακαλύπτει το σκοτεινό του μυστικό: του αρέσει να ντύνεται σαν γυναίκα.
Σκηνοθεσία:
Francois Ozon
Κύριοι Ρόλοι:
Romain Duris … David/Virginia
Anais Demoustier … Claire
Raphael Personnaz … Gilles
Isild Le Besco … Laura
Aurore Clement … Liz
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Francois Ozon
Παραγωγή: Eric Altmayer, Nicolas Altmayer
Μουσική: Philippe Rombi
Φωτογραφία: Pascal Marti
Μοντάζ: Laure Gardette
Σκηνικά: Michel Barthelemy
Κοστούμια: Pascaline Chavanne
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Θετική.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Une Nouvelle Amie
Ελληνικός Τίτλος: Η Καινούργια Φιλενάδα
Διεθνής Τίτλος: The New Girlfriend
Σεναριακή Πηγή
- Διήγημα: The New Girlfriend της Ruth Rendell.
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για πρώτο αντρικό ρόλο (Romain Duris) και κοστούμια στα Cesar.
Παραλειπόμενα
- Ο Matthias Schoenaerts ήταν η πρώτη επιλογή του σκηνοθέτη για τον κεντρικό διπλό ρόλο. Ο βέλγος ηθοποιός όμως τον απέρριψε.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Σπύρος Δούκας
Έκδοση Κειμένου: 16/4/2015
Η Λορά είναι σύζυγος του Νταβίντ και παιδική φίλη της επίσης παντρεμένης Κλερ, και πεθαίνει από αρρώστια λίγο μετά τη γέννα της κόρης της. Θρηνώντας για το χαμό της Λορά, η Κλερ και ο Νταβίντ έρχονται πιο κοντά, με αποτέλεσμα τη διαπίστωση μιας καταπιεσμένης εμμονής του Νταβίντ να ντύνεται και να συμπεριφέρεται ως γυναίκα. Η Κλερ αρχικά τον αντιμετωπίζει με ψυχρότητα, τον αποκαλεί διεστραμμένο, όμως γρήγορα δέχεται να τον βοηθήσει. Δημιουργεί τη Βιρζίνια, ένα νέο θηλυκό προφίλ για τον Νταβίντ, και αρχίζουν να βγαίνουν μαζί σαν φίλες.
Το νέο πόνημα του Φρανσουά Οζόν είναι ένα ιδιαίτερο κωμικό ψυχολογικό θρίλερ και μία μελέτη πάνω στη γυναικεία σεξουαλικότητα, αλλά και στην (υποσυνείδητη) εσωτερική αναζήτηση της σεξουαλικής ταυτότητας. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η πρωταγωνίστρια, Κλερ, είναι ο χαρακτήρας εστίασης, αντί του περισσότερο ενδιαφέροντος Νταβίντ, λόγω της προαναφερθείσας ιδιαιτερότητας. Η Κλερ μοιάζει γεμάτη αυτοπεποίθηση, χαμογελάει αυτάρεσκα και αρπάζει μια ευκαιρία να κάνει μια «νέα φιλενάδα». Κρύβει από τον άντρα της τις συναντήσεις της με τον Νταβίντ με το πρόσχημα ότι εκείνος δεν θα καταλάβει. Και η ίδια το πιστεύει. Αλλά στην πραγματικότητα η «Βιρζίνια» σημαίνει περισσότερα για την ίδια, παρά για τον Νταβίντ. Το μυστικό πρέπει να μείνει μεταξύ τους. Όμως, το «μυστικό» είναι τελικά η επιφάνεια και το «μεταξύ τους» η ουσία.
Το έργο, λόγω της λιτότητας της πλοκής, παραμένει αφηγηματικά διαυγές, αλλά στην αρχή μοιάζει αναποφάσιστο ως προς τη σκηνοθετική του ταυτότητα. Διατηρώντας το ύφος των γαλλικών δραματικών κομεντί, με πολλά εμβόλιμα αλμοδοβαρικά στοιχεία, φαντάζει ελαφρύ και εύπεπτο, αλλά με κάποιες δόσεις αμήχανης σοβαροφάνειας, που μοιάζουν άτοπες. Όταν όμως κλιμακωθεί το ψυχολογικό του υπόβαθρο, καταλαβαίνεις πως αυτός ο αποπροσανατολισμός είναι απόλυτα εύστοχος και ανατρεπτικός, καθώς συμβαδίζει με την εσωτερική σεξουαλική συνειδητοποίηση της Κλερ, ενόσω η αφήγηση πραγματοποιείται από τη δική της οπτική γωνία. Ο Οζόν δηλαδή, επιχειρεί μια έμμεση, ασυνείδητη ψυχανάλυση της πρωταγωνίστριάς του και κερδίζει το στοίχημα.
Η χημεία μεταξύ των πρωταγωνιστών είναι άψογη. Ο ένας τροφοδοτεί τον άλλο και τρέφεται από τον άλλο, ενώ η απλή πλοκή δίνει χώρο στην σταδιακή και αποτελεσματική ανάπτυξη των χαρακτήρων, η οποία εν γένει προκύπτει από αυτή την αλληλοτροφοδοσία. Το τέλος φαίνεται απόκοσμο και ενδεχομένως υπερβολικό, ενώ ενέχει μια μυστηριώδη μαγεία. Αυτή η φευγάτη, υπερβολική κατάληξη προκύπτει από τον εναρμονισμό με το άγνωστο, με την εσωτερική αυτοανακάλυψη της πρωταγωνίστριας και συνιστά τη σύγκρουση του ταμπού με το φυσιολογικό: ένας άντρας και μια γυναίκα μεγαλώνουν ένα παιδί, μα οι ρόλοι τους είναι αντεστραμμένοι.
Βαθμολογία: