Τάκερ: Ένας Άνθρωπος και το Όνειρο του

Λίγο μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Πρέστον Τάκερ, ένας δυναμικός μηχανικός και οραματιστής, αποφασίζει να δημιουργήσει το αυτοκίνητο του μέλλοντος. Καταφέρνει ενάντια σε τεράστιες δυσκολίες να κατασκευάσει έναν ολόκληρο στόλο από τα νέα αυτά αμάξια, αλλά οι τρεις μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες του Ντιτρόιτ πετυχαίνουν να του κλείσουν το εργοστάσιο. Ίσως όμως κατάφεραν να του πάρουν το αυτοκίνητο, αλλά κανείς δεν μπόρεσε να του πάρει το όνειρό του.

Σκηνοθεσία:

Francis Ford Coppola

Κύριοι Ρόλοι:

Jeff Bridges … Preston Tucker

Joan Allen … Vera Tucker

Martin Landau … Abe Karatz

Elias Koteas … Alex Tremulis

Frederic Forrest … Eddie Dean

Christian Slater … Preston Tucker, Jr.

Don Novello … Stan

Nina Siemaszko … Marilyn Lee Tucker

Mako … Jimmy Sakuyama

Dean Stockwell … Howard Hughes

Lloyd Bridges … γερουσιαστής Homer Ferguson

Marshall Bell … Frank

Jay O. Sanders … Kirby

Peter Donat … Otto Kerner

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Arnold Schulman, David Seidler

Παραγωγή: Fred Fuchs, Fred Roos

Μουσική: Joe Jackson

Φωτογραφία: Vittorio Storaro

Μοντάζ: Priscilla Nedd-Friendly

Σκηνικά: Dean Tavoularis

Κοστούμια: Milena Canonero

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: Tucker: The Man and His Dream
• Ελληνικός Τίτλος: Τάκερ: Ένας Άνθρωπος και το Όνειρο του

Κύριες Διακρίσεις

• Υποψήφιο για Όσκαρ δεύτερου αντρικού ρόλου (Martin Landau), σκηνικών και κοστουμιών.
• Χρυσή Σφαίρα δεύτερου αντρικού ρόλου (Martin Landau).
• Βραβείο Bafta σκηνικών.

Παραλειπόμενα

• Ο Francis Ford Coppola οραματίζονταν από μικρός να κάνει μια ταινία για την αυτοκινητοβιομηχανία Tucker. Τη δεκαετία του 1960 και καθώς ήταν φοιτητής, το οριοθέτησε σε βιογραφία του Preston Tucker. Το 1973 και ενώ γυρνούσε τον δεύτερο Νονό, ο Coppola ανακοίνωσε την παραγωγή με την εταιρία του, American Zoetrope, έχοντας ήδη προσεγγίσει τον Marlon Brando για τον κεντρικό ρόλο. Ακολούθως, το 1976, απέκτησε τα δικαιώματα από τους κληρονόμους του Tucker, ενώ ως υποψήφιοι για τον πρώτο ρόλο εμφανίζονταν πλέον και οι Jack Nicholson και Burt Reynolds. Εμπνευσμένος από τον Πολίτη Κέιν, το θέατρο Καμπούκι και τον Bertolt Brecht, ο Coppola είχε κατά νου να δημιουργήσει ένα πειραματικού ύφους “σκοτεινό μιούζικαλ”, σε μουσική και στίχους των Leonard Bernstein, Betty Comden και Adolph Green. Είχε μάλιστα μιλήσει και με τον Gene Kelly για τις χορογραφίες. Οι απανωτές όμως εμπορικές αποτυχίες της American Zoetrope κατά τις αρχές των 1980 έβαλαν το σχέδιο στο συρτάρι, με τον αμερικανό σκηνοθέτη να αναγκάζεται να εργαστεί πάνω στο Η Πέγκυ Σου Παντρεύτηκε. Ήταν το 1986 που ο φίλος του, George Lucas, τον ενθάρρυνε να αναβιώσει την παραγωγή, στην οποία θα συμμετείχε και ο ίδιος μέσω των Lucasfilm και Industrial Light & Magic. Επιπλέον τον έπεισε να αφήσει στην άκρη τα περί μιούζικαλ, και να δημιουργήσει έναν φόρο τιμής στον Frank Capra.
• Ο Coppola είχε σκοπό να γράψει ο ίδιος το σενάριο, αλλά οι υποχρεώσεις του στο Πέτρινοι Κήποι δεν του το επέτρεπαν. Ο David Seidler είχε ήδη δουλέψει πάνω σε αυτό, και όπως έπειτα θα δηλώσει όλο το κείμενο ήταν δικό του. Παρόλα αυτά, ο σκηνοθέτης αναγκάστηκε να βάλει το όνομα του στους τίτλους μετά από επέμβαση της συνδικαλιστικής ένωσης των σεναριογράφων, κι ενώ υποστήριζε ότι ο Seidler δεν είχε καμία σχέση με το τελικό κείμενο. Αντί αυτού, είχε προτιμήσει τον Arnold Schulman, επειδή είχε συνεργαστεί με τον Frank Capra το 1959.
• Ο George Lucas ήθελε ένα μπάτζετ των 24ων εκατομμυρίων δολαρίων, αλλά οι διανομείς φοβούνταν λόγω των τελευταίων του εμπορικών αποτυχιών και ήθελαν αυτό να είναι πιο χαμηλό από 15 εκ. δολάρια. Έτσι ο Lucas αποφάσισε να καλύψει ο ίδιος όλο το ποσό και η ταινία μπήκε μπρος. Όταν αυτή ολοκληρώθηκε, ο Lucas έπεισε την Paramount Pictures να αγοράσει τη διανομή και να καλύψει εκείνη το μεγαλύτερο μέρος του μπάτζετ. Σε αυτό βοήθησε το γεγονός ότι η Paramount είχε τη διανομή για τον τρίτο Ιντιάνα Τζόουνς σε παραγωγή του Lucas, αλλά και ενδιαφέρονταν για έναν τρίτο Νονό από τον Coppola. Μόνη τους απαίτηση ήταν να κυκλοφορήσει η ταινία με τίτλο Tucker: The Man and His Dream και όχι απλά ως Tucker.
• Με αυτή την ταινία εγκαινίασε το Skywalker Ranch του Lucas το στούντιο μίξης ήχου του.
• Τόσο ο Coppola όσο και ο Lucas ήταν ιδιοκτήτες αυτοκινήτων Tucker και εσκεμμένα η απεικόνιση του Preston Tucker είχε έναν συμπαθητικό τόνο. Αυτό επηρέασε το σενάριο ως προς την αποφυγή σημείων που θα χαλούσαν αυτή την εικόνα, πέρα από την απόκρυψη ιστορικών στοιχείων που έγινε προς χάρη της δημιουργίας μιας ταινίας κοντά στις δύο ώρες.
• Οι κριτικές ήταν θετικές, αλλά Coppola και Lucas δεν απέφυγαν ακόμα μία εμπορική αποτυχία, Οι εισπράξεις περιορίστηκαν στα 19,7 εκατομμύρια δολάρια. Ακόμα κι έτσι, οι τιμές των Tucker 48s ανέβηκαν σε αξία και δημιουργήθηκε ένα κλίμα επανεκτίμησης της δουλειάς του Preston Tucker.