Η Ελέανορ είναι μια αστυνομικός που παλεύει με τους δαίμονες του παρελθόντος, όταν καλείται στη σκηνή ενός άγριου εγκλήματος -δουλειά ενός νέου και τρομακτικού κατά συρροή δολοφόνου. Η αστυνομία και το FBI θα εξαπολύσουν ένα απεγνωσμένο ανθρωποκυνηγητό σε όλη την χώρα που θα ανατρέπεται κάθε λεπτό εξαιτίας της απρόβλεπτης συμπεριφοράς του αινιγματικού δολοφόνου. Αν και αρκετά άπειρη, η Ελέανορ εμπλέκεται όλο και περισσότερο με την υπόθεση, καθώς τόσο η ίδια όσο και οι συνεργάτες της αντιλαμβάνονται ότι αυτή ίσως είναι η μόνη που μπορεί να «μπει» στο μυαλό αυτού του ατόμου και να το φέρει μπροστά στη δικαιοσύνη.

Σκηνοθεσία:

Damian Szifron

Κύριοι Ρόλοι:

Shailene Woodley … Eleanor Falco

Ben Mendelsohn … Geoffrey Lammark

Jovan Adepo … πράκτορας Mackenzie

Ralph Ineson … Dean Possey

Rosemary Dunsmore … Κα Possey

Michael Cram … Gavin

Jason Cavalier … Marquand

Dusan Dukic … Krupp

Darcy Laurie … Ramsey Lang

Lilou Roy-Lanouette … Haley

Mark Camacho … αστυνόμος Karl Jackson

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Damian Szifron, Jonathan Wakeham

Παραγωγή: Stuart Manashil, Aaron Ryder, Shailene Woodley

Μουσική: Carter Burwell

Φωτογραφία: Javier Julia

Μοντάζ: Damian Szifron

Σκηνικά: Jason Kisvarday

Κοστούμια: Aieisha Li

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: To Catch a Killer
  • Ελληνικός Τίτλος: Στα Ίχνη του Δολοφόνου
  • Εναλλακτικός Τίτλος: Misanthrope

Παραλειπόμενα

  • Πρώτη χολιγουντιανή και αγγλόφωνη ταινία για τον διάσημο αργεντινό Damian Szifron.
  • Ο Mark Strong είχε μπει σε διαδικασία συζητήσεων για κάποιο ρόλο.

Κριτικός: Ορέστης Μαλτέζος

Έκδοση Κειμένου: 18/7/2023

Ήταν μεγάλη έκπληξη για μένα αυτή η ταινία του Νταμιάν Σιφρόν. Ο Σιφρόν είναι ο αργεντινός σκηνοθέτης που το 14 έκανε τις Ιστορίες για Αγρίους, μια από τις κορυφαίες κωμωδίες της κινηματογραφικής ιστορίας, όπου φέρνοντάς την τώρα στο μυαλό μου, στις επτά αυτοτελείς ιστορίες που αποτελούσαν αυτή την ταινία, υπήρχε πολύ έντονο το κοινωνικό στοιχείο και το πώς οι άνθρωποι είμαστε αγρίμια αν μας δοθεί η παραμικρή αφορμή.

Αλλά εκεί ο Σιφρόν διασκέδαζε με αυτό το στοιχείο της ανθρώπινης φύσης. Εδώ, στην πρώτη του ταινία από τότε, φτιάχνει ένα απίστευτο, μαυρόψυχο κατασκεύασμα, μοιάζει να μην μπορεί να δει τίποτα θετικό στο να είσαι άνθρωπος με την έννοια του ζωντανού οργανισμού. Η ταινία είναι ένα αστυνομικό θρίλερ με μια υπόθεση πολύ κλασική, ο τίτλος είναι πολύ έντιμος ως προς αυτό το κομμάτι, βλέπουμε δυο αστυνομικούς που προσπαθούν να βρουν έναν δολοφόνο, αλλά το δημιουργικό νόημα πίσω από όλο αυτό είναι ότι ζούμε σε έναν φριχτό και ζοφερό κόσμο, όπου δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για αυτό. Οι κεντρικοί χαρακτήρες έρχονται αντιμέτωποι συνεχώς με αυτό τον κόσμο, τον δικό μας κόσμο, λόγω της δουλειάς τους, αλλά όπως η ταινία δείχνει πολύ εστιασμένα από την πρώτη κιόλας σκηνή και δεν σταματά ποτέ να το λέει, όσοι μπορούμε να ζήσουμε χαρούμενοι μέσα σε αυτόν χωρίς να δίνουμε σημασία στην απονιά και την ανισότητα, είναι επειδή συμβαίνει από τύχη, η οποία μπορεί να σταματήσει ανά πάσα στιγμή. Δείτε μόνο ποιοι είναι τα θύματα του δολοφόνου κατά τη διάρκεια της ταινίας. Και δεν είναι ότι οι δυο πρωταγωνιστές είναι τέλειοι, είναι βαθύτατα προβληματικοί άνθρωποι τόσο σε προσωπικό επίπεδο όσο και στη στάση τους απέναντι σε κάποια ζητήματα, δεν είναι αυτοί που θα μπορούσαν να διορθώσουν τον κόσμο αν είχαν την ευκαιρία. Όχι, είναι και αυτοί, κι εμείς και όλοι οι άνθρωποι που ζούμε τελείως ανέλπιδοι να κάνουμε οτιδήποτε καλό πέρα από το να προσπαθήσουμε να επιβιώσουμε, κι αυτό αν συμβεί θα είναι καθαρά επειδή σταθήκαμε τυχεροί.

Δεν μπορώ να θυμηθώ ούτε ένα πλάνο που εκτυλίσσεται μέρα, και ο Σιφρόν χειρίζεται σκηνοθετικά την ταινία πολύ άρτια ως προς την εξέλιξη του μυστηρίου, αλλά πάντα με γνώμονα να αναδείξει αυτή τη στάση. Σαν αστυνομικό θρίλερ είναι μια πολύ στιβαρή ταινία, αλλά για την ψυχούλα μας είναι μεγάλη δοκιμασία.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

16 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *