Ο νεαρός και παράτολμος Ντ΄ Αρτανιάν ενώνει τις δυνάμεις του με τρεις βετεράνους σωματοφύλακες. Μαζί βάζουν σκοπό να σταματήσουν τις βλέψεις του μοχθηρού δούκας του Μπάκιγχαμ και της διπλής πρακτόρισσας του για τον θρόνο της Γαλλίας και να τον εμποδίσουν να βυθίσει την Ευρώπη στον πόλεμο.
Σκηνοθεσία:
Paul W.S. Anderson
Κύριοι Ρόλοι:
Logan Lerman … D’Artagnan
Matthew Macfadyen … Athos
Ray Stevenson … Porthos
Luke Evans … Aramis
Orlando Bloom … δούκας του Μπάκινγκαμ
Milla Jovovich … μιλαίδη de Winter
Christoph Waltz … καρδινάλιος Richelieu
Mads Mikkelsen … λοχαγός Rochefort
Gabriella Wilde … Constance Bonacieux
Freddie Fox … βασιλιάς Louis XIII
Juno Temple … βασίλισσα Anne
James Corden … Planchet
Til Schweiger … Cagliostro
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Alex Litvak, Andrew Davies
Παραγωγή: Paul W.S. Anderson, Jeremy Bolt, Robert Kulzer
Μουσική: Paul Haslinger
Φωτογραφία: Glen MacPherson
Μοντάζ: Alexander Berner
Σκηνικά: Paul D. Austerberry
Κοστούμια: Pierre-Yves Gayraud
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: The Three Musketeers
- Ελληνικός Τίτλος: Οι Τρεις Σωματοφύλακες
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Οι Τρεις Σωματοφύλακες (1921)
- Το Σιδηρούν Προσωπείον (1929)
- Το Σιδηρούν Προσωπείον (1939)
- Οι Τρεις Σωματοφύλακες (1948)
- Οι Τρεις Σωματοφύλακες (1973)
- Η Εκδίκηση της Μυλαίδης (1974)
- Οι Τρεις Σωματοφύλακες (1993)
- Η Κόρη του Ντ’Αρτανιάν (1994)
- Ο Άνθρωπος με τη Σιδερένια Μάσκα (1998)
- Ντ’Αρτανιάν (2001)
- Ο Ντογκτανιάν και οι Τρεις Σωματοφύλακες (2021)
- Οι Τρεις Σωματοφύλακες: Ντ’ Αρτανιάν (2023)
- Οι Τρεις Σωματοφύλακες: Μιλαίδη (2023)
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: Les Trois Mousquetaires του Alexandre Dumas pere.
Παραλειπόμενα
- Τα λεγόμενα clockpunk στοιχεία ξεχωρίζουν σε σχέση με άλλες διασκευές του κλασικού βιβλίου. Πρόκειται για μια υποδιαίρεση του steampunk, όπου ρετρο-φουτουριστικά στοιχεία “εισβάλουν” στην εικόνα της Αναγέννησης.
- Τα γυρίσματα έγιναν σε διάφορες περιοχές της Βαυαρίας, αλλά και στα στούντιο Babelsberg.
- Οι κάμερες που χρησιμοποιήθηκαν ήταν Arri Alexa.
- Η Milla Jovovich επίκρινε τη Summit Entertainment επειδή δεν προώθησε στις ΗΠΑ την ταινία ως οικογενειακή. Εκεί οι εισπράξεις περιορίστηκαν στα 8,6 εκατομμύρια δολάρια.
- Θετικό το πρόσημο στα ταμεία (132,2 εκατομμύρια δολάρια), αλλά υψηλό και το κόστος (75).
- Η ταινία βγήκε και τρισδιάστατη.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Το σινγκλ της ταινίας, το When We Were Young, ανήκει στους Take That.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 4/10/2011
Δεν θα μου ερχόταν άσχημα, αλλά δεν περίμενα να δω μια ακριβέστατη αναβίωση του διαχρονικού βιβλίου του Δουμά. Μαζί με αυτό, το βιβλίο δεν έχει σαν υπόστρωμα την απώτερη φιλοσοφία, όπως οι Άθλιοι, μα την περιπέτεια. Του κάκου, αυτό το πράγμα που παρουσιάζει ο ανεκδιήγητος Paul W.S. Anderson είναι σκέτη προσβολή. Όχι μονάχα προς το έργο του Δουμά, αλλά και προς το κοινό. Πόσο μάλλον, που ένα νέο κοινό περιμένει από δω να μάθει περί των διάσημων σωματοφυλάκων. Αντί αυτών, θα δει ήρωες που έχουν δραπετεύσει με αναχρονιστική «χάρη» από τις Επικίνδυνες Αποστολές και το Matrix. Μα δεν σέβονται τα galligaskins που φοράνε;
Στην αρχή, λες, θα αντέξω. Το σενάριο δεν βοηθάει καθόλου, αλλά κρατάς την υπομονή σου αφού οι ξιφομαχίες έχουν την πλάκα τους. Όταν, όμως, το φιλμ καταλήγει να είναι επιστημονικής φαντασίας, χάνεις επαφή με τη λογική και μαζί τα όποια απομεινάρια υπομονής. Εκεί είναι που αρχίζεις και κλαις βοερά για τις μετριότατες ερμηνείες των καλών ηθοποιών του καστ και τις προβλεπόμενα κάκιστες του υπολοίπου. Ειδικά όταν η Jovovich είναι δίπλα στον Waltz, ένα δάκρυ σιγο-πέφτει! Μιλώντας για την «οσκαρική» μοντέλα, η ταινία είναι φουλ στις όμορφες γυναίκες, στην επιταγή του Anderson για οφθαλμόλουτρο χωρίς βάθος. Αντί για τρεις, αναζητούμε και την πρώτη διάσταση. Ξεχάστε και χαρακτήρες και θυμηθείτε ότι τα ψηφιακά εφέ μπορούν να καταντήσουν και κιτς. Ένας για όλους κι αφήστε εμένα απ’ έξω…
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
