Η Κόρη του Ντ’Αρτανιάν

Αύγουστος του 1654, στη νότια Γαλλία. Η Ελουάζ ζει σε ένα μοναστήρι, εκεί όπου την άφησε ο διάσημος πατέρας της, ο σωματοφύλακας Ντ’Αρτανιάν. Η νεαρή είναι ενθουσιώδης με έννοιες όπως η τιμή, η πίστη, το ενδιαφέρον για τον φτωχό, η ζωή με αποστολή. Όταν μια καλόγρια εκτελείται, αισθάνεται ανίσχυρη, επειδή προσπάθησε να βοηθήσει έναν άμοιρο υπηρέτη που δραπέτευσε από τον δόλιο δούκα του Κραζάκ και της δαιμονικής του μούσας, της κόκκινης λαίδης. Αλλά αυτό δίνει μονάχα ώθηση στην Ελουάζ, να ακολουθήσει τα ηρωικά χνάρια του πατέρα της.

Σκηνοθεσία:

Bertrand Tavernier

Κύριοι Ρόλοι:

Sophie Marceau … Eloise d’Artagnan

Philippe Noiret … D’Artagnan

Claude Rich … δούκας de Crassac

Charlotte Kady … Eglantine de Rochefort

Sami Frey … Aramis

Jean-Luc Bideau … Athos

Raoul Billerey … Porthos

Gigi Proietti … καρδινάλιος Mazarin

Jean-Paul Roussillon … Planchet

Pascale Roberts … η ηγουμένη

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Jean Cosmos, Michel Leviant, Bertrand Tavernier

Στόρι: Riccardo Freda, Eric Poindron

Παραγωγή: Veronique Bourboulon

Μουσική: Philippe Sarde

Φωτογραφία: Patrick Blossier

Μοντάζ: Ariane Boeglin

Σκηνικά: Geoffroy Larcher

Κοστούμια: Jacqueline Moreau

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: La Fille de d’Artagnan
• Ελληνικός Τίτλος: Η Κόρη του Ντ’Αρτανιάν
• Διεθνής Τίτλος: Revenge of the Musketeers
• Διεθνής Εναλλακτικός Τίτλος: Return of the Musketeers
• Διεθνής Εναλλακτικός Τίτλος: D’Artagnan’s Daughter
• Διεθνής Εναλλακτικός Τίτλος: The Daughter of D’Artagnan

Άμεσοι Σύνδεσμοι

• Οι Τρεις Σωματοφύλακες (1921)
• Το Σιδηρούν Προσωπείον (1929)
• Το Σιδηρούν Προσωπείον (1939)
• Οι Τρεις Σωματοφύλακες (1948)
• Οι Τρεις Σωματοφύλακες (1973)
• Η Εκδίκηση της Μυλαίδης (1974)
• Οι Τρεις Σωματοφύλακες (1993)
• Ο Άνθρωπος με τη Σιδερένια Μάσκα (1998)
• Ντ’Αρτανιάν (2001)
• Οι Τρεις Σωματοφύλακες (2011)
• Ο Ντογκτανιάν και οι Τρεις Σωματοφύλακες (2021)
• Οι Τρεις Σωματοφύλακες: Ντ’ Αρτανιάν (2023)
• Οι Τρεις Σωματοφύλακες: Μιλαίδη (2023)

Κύριες Διακρίσεις

• Υποψήφιο για δεύτερο αντρικό ρόλο (Claude Rich) και μουσική στα Cesar.

Παραλειπόμενα

• Η ταινία ξεκίνησε με σκηνοθέτη τον Riccardo Freda, αλλά μετά από λίγες ημέρες γυρισμάτων, αντικαταστάθηκε από τον Bertrand Tavernier που ως τότε ήταν στην παραγωγή. Το πρόβλημα ήταν γενικό και φάνηκε γρήγορα, με τη Sophie Marceau να απειλεί να εγκαταλείψει μια και δεν τα πήγαινε καθόλου καλά με τον 84χρονο σκηνοθέτη. Όταν ανέλαβε ο Tavernier, προκλήθηκε ένταση ανάμεσα σε αυτόν και τον παλιό του μέντορα Freda, που είχε να κάνει ταινία από το 1981 και έμελλε να μην κάνει καμία έκτοτε.
• Ο Tavernier δεν απέφευγε ποτέ το κωμικό στοιχείο, αλλά αυτή ήταν η πρώτη φορά που το χρησιμοποίησε τόσο έντονα. Δεν παρέκκλινε ούτε σινεφιλικά ώστε να αλλοιώσει τους κανόνες ενός παραδοσιακού swashbuckler, αλλά παρόλα αυτά ενσωμάτωσε παρωδικές νότες επί του είδους.
• Η Sophie Marceau δεν χρησιμοποίησε αντικαταστάτρια για τις σκηνές ξιφομαχίας. Είχε περάσει 2 μήνες εκπαίδευσης πριν τα γυρίσματα, ενώ συνολικά έκανε η ίδια το 90% των κασκάντων της.