Ο Νόα είναι ένας φοιτητής που έχει αποβληθεί για ένα εξάμηνο και μένει μαζί με τη μητέρα του. Για να κερδίσει λίγα χρήματα, αναλαμβάνει να κάνει μπέιμπι-σίτινγκ σε τρία παιδιά. Σύντομα όμως θα αποδειχθεί το αναμενόμενο: ότι είναι πλήρως ακατάλληλος για αυτή τη δουλειά, κι αυτό θα τον οδηγήσει να ζήσει μια αξέχαστη νύχτα στο Μανχάταν με τα μικρά των γειτόνων του.
Σκηνοθεσία:
David Gordon Green
Κύριοι Ρόλοι:
Jonah Hill … Noah Griffith
Max Records … Slater Pedulla
Landry Bender … Blithe Pedulla
Kevin Balmore … Rodrigo Pedulla
Ari Graynor … Marisa Lewis
J.B. Smoove … Julio
Sam Rockwell … Karl
Jessica Hecht … Sandy Griffith
Bruce Altman … Jim Griffith
Method Man … Jacolby
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Brian Gatewood, Alessandro Tanaka
Παραγωγή: Michael De Luca
Μουσική: Jeff McIlwain, David Wingo
Φωτογραφία: Tim Orr
Μοντάζ: Craig Alpert
Σκηνικά: Richard A. Wright
Κοστούμια: Leah Katznelson
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: The Sitter
- Ελληνικός Τίτλος: Μπέιμπι Σίτερ για Κλάματα
- Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Μπεϊμπισίτερ για Κλάμματα [τηλεόραση]
Παραλειπόμενα
- Σε μια από τις αφίσες της ταινίας, φαίνονταν ο αληθινός προσωπικός αριθμός του Jonah Hill. Στο (917) 409-7838 έβγαινε ένας αυτόματος τηλεφωνητής, στον οποίο επίλεγες αν ήθελες να μιλήσεις στον ηθοποιό… ή στον χαρακτήρα της ταινίας.
- Η unrated βερσιόν στο Home Cinema διαρκεί 87 λεπτά.
- Εκτός από καλλιτεχνική, ήταν κι εμπορική επιτυχία. Κόστισε 25 εκατομμύρια δολάρια, κι έβγαλε 34,9.
Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 29/1/2013
Ο σκηνοθέτης Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν ξεκίνησε με καλές προοπτικές («Για Όλα τα Αληθινά Κορίτσια», «Φούντα Εξπρές») και στη συνέχεια κατεβάζει τον πήχη. Το παρόν σενάριο βρίθει από βεβιασμένα αστεία και κλισέ που δεν σε ψυχαγωγούν παρά σε λίγες στιγμές. Τρία διαβολόπαιδα με βρωμόστομα (το κοριτσάκι μάλιστα ως μικρομέγαλη με μακιγιάζ), μαφιόζοι, κοκαΐνες, μαύροι της νύχτας, ο ήρωάς μας κοροϊδάκι της δεσποινίδας κ.λπ. Οι συντελεστές μοιάζει σαν να κανιβαλίζουν πάνω στην κλασική κωμωδία «Οι Περιπέτειες μιας Μπέιμπι Σίτερ» (1987) χωρίς λόγο, χωρίς πραγματική συνοχή και χωρίς κοινωνική αναφορά, με λογικές σαπουνόπερας, ενώ, μετά από όλες τις χοντράδες, καταλήγουν σε ηθικά διδάγματα. Ο Τζόνα Χιλ παραμένει ένας καλός κωμικός ακόμη κι εδώ και δεν είναι δύσκολο για τον Σαμ Ρόκγουελ να παίξει τον κακό.
Βαθμολογία: