Ο Χαρισματικός (2019)

ΣΥΝΟΨΗ

Η Σάρα αρχίζει να πιστεύει πως ο γιος της, Μάιλς, κυριεύεται από υπερφυσικές ή ακόμα και σατανικές δυνάμεις. Ανησυχώντας για την ασφάλεια της οικογένειάς της, η Σάρα καλείται να διαλέξει ανάμεσα στο μητρικό ένστικτο που την προτρέπει να προστατεύσει τον Μάιλς και την απεγνωσμένη ανάγκη της να ανακαλύψει τι έχει φέρει στην επιφάνεια αυτή τη σκοτεινή του πλευρά. Η Σάρα θα αναζητήσει τις απαντήσεις στο παρελθόν, σε μια άγρια διαδρομή όπου η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην αντίληψη και την πραγματικότητα θα γίνει τρομακτικά θολή.

Σκηνοθεσία:

Nicholas McCarthy

Κύριοι Ρόλοι:

Taylor Schilling … Sarah Blume

Jackson Robert Scott … Miles Blume/Edward Scarka

Colm Feore … Arthur Jacobson

Brittany Allen … Margaret St. James

Peter Mooney … John Blume

Olunike Adeliyi … Rebecca

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Jeff Buhler

Παραγωγή: Tripp Vinson

Μουσική: Joseph Bishara

Φωτογραφία: Bridger Nielson

Μοντάζ: Tom Elkins, Brian Ufberg

Σκηνικά: Aidan Leroux

Κοστούμια: Catherine Ashton

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: The Prodigy
Ελληνικός Τίτλος: Ο Χαρισματικός

Παραλειπόμενα

Η Orion Pictures είχε ανακοινώσει την ταινία ως Descendants.
Ο σκηνοθέτης υποστήριξε ότι αναγκάστηκαν να ξαναμοντάρουν μία από τις σκηνές, επειδή στη δοκιμαστική προβολή το κοινό τρομοκρατήθηκε υπερβολικά, σε βαθμό να μην παρακολουθήσει τον ακόλουθο διάλογο.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 11/7/2019

Μέσα σε έναν κυκεώνα χολιγουντιανών θρίλερ τρόμου που δεν βλέπονται, το συγκεκριμένο έχει τα χαρίσματα του. Βασικά, πρέπει να προσπεράσεις το ανάλαφρο χτίσιμο χαρακτήρων, που κολλάει αδέξια με κάποιες από τις επιλογές των κεντρικών ηρώων, κι από εκεί και πέρα όλα έρχονται με μια ροή που τουλάχιστον δεν σε εκνευρίζει.

Ο μικρός Jackson Robert Scott δεν είναι Harvey Stephens (Η Προφητεία), μια και δεν παραπέμπει σε κάτι πιο αθώα σατανικό, αλλά φέρει εύκολα εις πέρας τον ρόλο του, ανάμεσα σε ένα κάστινγκ που δεν έχει πολλά να προσφέρει. Το όλο θετικό είναι ότι βρίσκουμε εδώ μια θριλερική εκδοχή που, χωρίς να είναι, μοιάζει με ορίτζιναλ, πετώντας έτσι πέρα τα βαριά κλισέ του είδους. Ο συνδυασμός ψυχολογικό θρίλερ και τρόμος λειτουργεί, με το πρώτο να προσδίδει μια κάποια «μεταφυσική» σοβαρότητα στο όλο ζήτημα, και το δεύτερο να συμπληρώνει υπό άποψης θεάματος.

Δεν θα κρατήσετε γενικά μεγάλο καλάθι, αλλά στα κυβικά μιας μέτριας ποιοτικά ταινίας, έχει αυτό το κάτι να μη γίνεται κουραστική. Μικρή είναι άλλωστε -κι αυτή…-, καταπίνεται εύκολα!

Βαθμολογία: