Οριακές Διαπραγματεύσεις
- The Negotiator
- 1998
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Αστυνομική, Δράσης, Θρίλερ
- 12 Νοεμβρίου 1998
- 17 Μαΐου 1999
Ο Ντάνι Ρόμαν, έμπειρος διαπραγματευτής της αστυνομίας του Σικάγο, βρίσκεται ξαφνικά στη δίνη μιας σκοτεινής πλεκτάνης, όταν κατηγορείται άδικα για τον φόνο του συνεταίρου του. Αποφασισμένος να κερδίσει χρόνο ώστε να αποδείξει την αθωότητά του, ο Ρόμαν εισβάλει στα γραφεία του τμήματος εσωτερικών υποθέσεων, στον εικοστό όροφο ενός ουρανοξύστη, και πιάνει ομήρους τον διευθυντή και το προσωπικό. Γνωρίζοντας πολύ καλά τους κανόνες της διαπραγμάτευσης, ο Ρόμαν απαιτεί ως διαπραγματευτή για τη ζωή των δικών του ομήρων τον Κρις Σάμπιαν, έναν καταξιωμένο συνάδελφό του από άλλη συνοικία της πόλης.
Σκηνοθεσία:
F. Gary Gray
Κύριοι Ρόλοι:
Samuel L. Jackson … Danny Roman
Kevin Spacey … Chris Sabian
David Morse … Adam Beck
Ron Rifkin … Grant Frost
John Spencer … Al Travis
J.T. Walsh … Terence Niebaum
Siobhan Fallon Hogan … Maggie
Paul Giamatti … Rudy Timmons
Regina Taylor … Karen Roman
Paul Guilfoyle … Nathan ‘Nate’ Roenick
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: James DeMonaco, Kevin Fox
Παραγωγή: David Hoberman, Arnon Milchan
Μουσική: Graeme Revell
Φωτογραφία: Russell Carpenter
Μοντάζ: Christian Wagner
Σκηνικά: Holger Gross
Κοστούμια: Francine Jamison-Tanchuck
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Θετική.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: The Negotiator
Ελληνικός Τίτλος: Οριακές Διαπραγματεύσεις
Παραλειπόμενα
- Η ταινία αφιερώθηκε στον J.T. Walsh, που έφυγε από τη ζωή λίγο καιρό πριν την πρεμιέρα.
- Αρχικά ήταν να πρωταγωνιστούν οι Sylvester Stallone, Kevin Spacey. Ο Spacey όμως είχε τον αντίθετο από τον τελικό του ρόλο. Όταν αποχώρησε ο Stallone, ο Spacey αποφάσισε να αλλάξει τον ρόλο.
- Παρά το γεγονός ότι γυρίστηκε με Super 35, στα κρέντιτ γράφει το παραδοσιακό Filmed in Panavision.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 23/12/2009
Γενικά η ταινία δεν απογοητεύει, και είναι αυτή που καθόρισε το σκηνοθετικό ταμπεραμέντο του Φ. Γκάρι Γκρέι. Έχει ρυθμό, έχει λογική σεναριακή συνέχεια, έχει κι αγωνία. Εκεί που υστερεί είναι πως δεν αποφεύγει αρκετές κοινοτυπίες της δεκαετίας των 1990 πάνω στα αστυνομικά θρίλερ, και θα μπορούσε εύκολα να έχει πιο «εφιαλτική» ατμόσφαιρα. Αυτό που δουλεύει στην εντέλεια ο Γκρέι είναι το δίδυμο Σάμιουελ Λ. Τζάκσον-Κέβιν Σπέισι, ειδικά με τους ρόλους γάντι που έχουν αναλάβει. Η αντιπαράθεση τους κερδίζει από διάλογους που δεν τους βαριέσαι, αλλά είναι κυρίως η χημεία που επιτυγχάνεται από την τελείως διαφορετική περσόνα που βγάζει ο καθένας τους. Κι ενώ ο Τζάκσον δεν ξεφεύγει από τα στάνταρ του αυτόνομα, ο Σπέισι είναι και πάλι ιδανικός στην ενσάρκωση ενός αντι-ρόλου. Μακάρι πάνω τους να χτίζονταν πιο “ευλαβικά” ένα παιχνίδι νεύρων, και η ταινία να μην αποζητούσε σε παράλληλες δράσεις το κάτι παραπάνω.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
