Ένας βετεράνος πεζοναύτης θα βρεθεί στο λάθος σημείο και τη λάθος στιγμή. Αναγκαστικά θα κρατήσει υπό την προστασία του ένα μικρό αγόρι, ενώ ταυτόχρονα οι μπράβοι ενός από τα πιο σκληρά καρτέλ ναρκωτικών του Μεξικού τούς καταδιώκουν.

Σκηνοθεσία:

Robert Lorenz

Κύριοι Ρόλοι:

Liam Neeson … Jim Hanson

Jacob Perez … Miguel

Juan Pablo Raba … Mauricio

Katheryn Winnick … Sarah Pennington

Teresa Ruiz … Rosa

Dylan Kenin … Randall Brennan

Luce Rains … Everett Crawford

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Chris Charles, Danny Kravitz, Robert Lorenz

Παραγωγή: Robert Lorenz, Mark Williams, Tai Duncan, Eric Gold, Warren Goz

Μουσική: Sean Callery

Φωτογραφία: Mark Patten

Μοντάζ: Luis Carballar

Σκηνικά: Charisse Cardenas

Κοστούμια: Peggy Stamper

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: The Marksman
  • Ελληνικός Τίτλος: Ο Προστάτης

Παραλειπόμενα

  • Αρχικά ανακοινώθηκε με τον τίτλο The Minuteman.
  • Ο Liam Neeson κατάφερε εδώ να έχει ένα δεύτερο νούμερο 1 στο αμερικανικό box-office την περίοδο της πανδημίας, μετά το Έντιμος Κλέφτης.
  • Δεύτερη σκηνοθετική δουλειά για τον Robert Lorenz, αλλά πρώτη μακριά από τον μέντορα του, Clint Eastwood, του οποίου υπήρξε βοηθός σκηνοθέτης επί 3 δεκαετίες.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 17/4/2021

Ένα βήμα από την απόσυρση από τον χώρο της δράσης είναι ο Liam Neeson, κι αυτή τη φορά δεν είναι θέμα δήλωσης του, αλλά κάτι το οφθαλμοφανές. Ευτυχώς, βέβαια, το συγκεκριμένο σενάριο δεν έχει κανένα πρόβλημα με την προχωρημένη του ηλικία, και καθόλα τα γυρίσματα ο μεγάλος σταρ δεν μοιάζει να καταπονήθηκε διόλου. Έλα όμως που τα γερατειά είναι εδώ βασικό πρόβλημα, ακόμα κι αν δεν αφορούν καθόλου την ηλικία του Neeson…

Ακόμα και μακριά από τον μέντορα του για πρώτη φορά, ο Robert Lorenz φοβάμαι πως είναι ένας «γιαλαντζί» Clint Eastwood. Αυτός ο πράος τρόπος κινηματογράφησης, αλλά κυρίως η επιλογή της θεματολογίας ήθελαν το χέρι του «βρώμικου Χάρι» για να αναδειχτούν. Η αλήθεια είναι ότι ο Lorenz ούτε τεχνικά σε ενοχλεί κάπου, ούτε καταρρακώνει το σενάριο (πέρα από μερικά λαθάκια λογικής που ο Eastwood θα απόφευγε εύκολα). Απλά είναι αυτό το ένα κλικ κάτω, και μάλιστα σε μια ταινία που ούτε ο δάσκαλος θα παρέδιδε κι αριστούργημα. Ίσως αν έπαιζε ο ίδιος και τον πρώτο ρόλο, άντε να είχαμε κάτι κοντά στο Gran Torino.

Μήπως όμως επιλέχτηκε και λάθος στιγμή για την ιστορία ενός καλού λευκού Αμερικανού, που προστατεύει τον καλό μετανάστη από τα «κατακάθια» που έχουν εισβάλει από τα νότια σύνορα; Μήπως όλο αυτό άνηκε στην επιχειρηματολογία του Τραμπ, όταν υπόσχονταν ότι θα περιφράξει τα σύνορα με το Μεξικό; Και αναφέρομαι σε «bad-timing», εννοώντας ότι η ταινία γυρίζονταν λίγο πριν τις αμερικανικές εκλογές, ευελπιστώντας ίσως υπό κανονικές συνθήκες να συμπέσει η προβολή της με αυτές. Θεωρεία συνομωσίας μπορεί να υποθέσει κανείς, και με το δίκιο του, αλλά ανεξάρτητα από αυτό πηγάζει από εδώ ένας νεο-συντηρητισμός, τη σημαία του οποίου έχει υψώσει ο Eastwood κάτι δεκαετίες ήδη, και δεν είναι αυτό το αγαπημένο μας σημείο από τον συγκεκριμένο αρχιμάστορα.

Ας το δούμε όμως και σαν μια περιπέτεια, μια κι αυτό είναι που θα μείνει ως απόφθεγμα, αφού δεν μιλάμε νοηματικά για «προπαγάνδα», αλλά για μια «συζητήσιμη άποψη». Η ταινία είναι αργή, και μακάρι να εκμεταλλεύονταν αυτό τον ρυθμό για να βγάλει περισσότερα από τους χαρακτήρες. Αντί αυτού, έχουμε έναν Lorenz που έχει ερωτευτεί την περσόνα του πρωταγωνιστή, σε σημείο να δίνει ελάχιστο χρόνο στην τριβή του με τον μικρό ήρωα, ενώ οι κακοί είναι οι γνωστές καρικατούρες που θα βλέπατε και σε μια ταινία με τον Stallone. Από την άλλη, μια μεγαλύτερη προσέγγιση στους ρόλους θα διέσωζε την κούραση που βγάζει μια πλοκή την οποία έχουμε παρακολουθήσει τόσες φορές, και που συνήθως πλέον καταλήγει στο home-cinema. Ακόμα περισσότερο, η Katheryn Winnick είναι κρίμα που έχει έναν ρόλο που θα μπορούσε να έρθει κι αυτός στον προσκήνιο, μήπως και «από-αγιοποιηθεί» ο χαρακτήρας του Neeson, ώστε να ξεκολλούσε το σενάριο από αυτό το παιχνίδι για τρεις, όταν μιλάμε για ένα γεγονός που απασχολεί τόσο μαζικά την αστυνομία (κάτι που ίσα που φαίνεται).

Το φιλμ, παρόλα αυτά, δεν είναι κακό. Είναι μια μέτρια περιπέτεια που χαίρει της παρουσίας ενός γειωμένου ερμηνευτικά Neeson, κι ενός ταξιδιού στην αμερικανική ύπαιθρο που κρύβει τις μικροεκπλήξεις του. Αν, πάλι, νιώσετε ότι κάπου σαν να σας κουράζει να (ξανα-)δείτε κάτι το τόσο γνώριμο ως μοτίβο (από τις εποχές του παμπάλαιου γουέστερν!), το πρόβλημα δεν θα βαραίνει εσάς…

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

11 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *