Όταν ο Σκοτ και η Κέιτ Γιόχανσεν χάνουν τα δίδακτρα της κόρη τους, Άλεξ, για το κολέγιο, προσπαθούν απεγνωσμένα να τα ανακτήσουν, ώστε να μπορέσει έτσι η Άλεξ να κάνει το όνειρο της πραγματικότητα. Με τη βοήθεια του γείτονα Φρανκ, αποφασίζουν να ξεκινήσουν ένα παράνομο καζίνο στο υπόγειο του σπιτιού τους.
Σκηνοθεσία:
Andrew Jay Cohen
Κύριοι Ρόλοι:
Will Ferrell … Scott Johansen
Amy Poehler … Kate Johansen
Jason Mantzoukas … Frank Theodorakis
Ryan Simpkins … Alex Johansen
Nick Kroll … Bob Schaeffer
Allison Tolman … Dawn Mayweather
Rob Huebel … αστυνόμος Chandler
Michaela Watkins … Raina Theodorakis
Jeremy Renner … Tommy Papouli
Cedric Yarbrough … Reggie Henderson
Sam Richardson … Marty
Rory Scovel … Joe Mayweather
Andrea Savage … Laura
Andy Buckley … Craig
Randall Park … Buckler
Alexandra Daddario … Corsica
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Brendan O’Brien, Andrew Jay Cohen
Παραγωγή: Andrew Jay Cohen, Joseph Drake, Jessica Elbaum, Will Ferrell, Nathan Kahane, Adam McKay, Brendan O’Brien
Μουσική: Andrew Feltenstein, John Nau
Φωτογραφία: Jas Shelton
Μοντάζ: Evan Henke, Michael L. Sale
Σκηνικά: Clayton Hartley
Κοστούμια: Christopher Oroza
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: The House
- Ελληνικός Τίτλος: Επιχείρηση: Καζίνο
Παραλειπόμενα
- Σκηνοθετικό ντεμπούτο για τον Andrew Jay Cohen.
- Είχε προγραμματιστεί η Mariah Carey να κάνει ένα πέρασμα από την ταινία, αλλά οι σκηνές της δεν γυρίστηκαν ποτέ. Σύμφωνα με τον Will Ferrell, εμφανίστηκε με τέσσερις ώρες καθυστέρηση στο πλατό, αλλά και δεν ήθελε να κάνει τη σκηνή για την οποία είχαν συμφωνήσει. Έπειτα καθυστέρησε την παραγωγή μη θέλοντας να πει το τραγούδι που είχε συμφωνηθεί, κάνοντας και το νομικό τμήμα να σπεύσει να ακυρώσει το κομμάτι.
- Εμπορική αποτυχία, αφού ενώ κόστισε 40 εκατομμύρια δολάρια, έβγαλε από τα ταμεία 34,2.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 6/5/2018
Να ακόμα μια έξυπνη ιδέα για κωμωδία, η οποία… μένει στην ιδέα. Και δεν μπορείς φυσικά να ρίξεις το φταίξιμο στο καστ, μια και οι Γουιλ Φέρελ, Έιμι Πόλερ είναι αμφότεροι ικανοί να στηρίξουν κάτι κατά πολύ ανώτερο από αυτό. Δικαιολογίες όμως για τον Άντριου Τζέι Κοέν δεν χωρούνε, και δεν φταίει μονάχα ως το προς το άχρωμο της πρωτόλειας σκηνοθεσίας του, αλλά ανακατεμένος και στο σενάριο, δεν παρέχει ούτε μισό αστείο της προκοπής. Έχουμε ένα φιλμ που στηρίζεται καθαρά στην κωμωδία του, ούτε λόγος για αναζήτηση σατιρικών παράλληλων σε μια κοινωνία οικονομικής ύφεσης, και αυτή η κωμωδία απλά δεν έχει πλάκα. Το μόνο που μένει όρθιο είναι ότι δεν έχουμε και κάτι το ιδιαίτερα απωθητικό, αντέχοντας έτσι κάτι που κατά τα άλλα ίσως «κλείναμε» μέσα στο πρώτο δεκάλεπτο.
Βαθμολογία: