The Bye Bye Man
- The Bye Bye Man
- 2017
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Θρίλερ, Μεταφυσικό Θρίλερ, Νεανική, Τρόμου, Φαντασίας
- 12 Ιανουαρίου 2017
Όταν τρεις φοιτητές μετακομίζουν σε ένα παλιό σπίτι, μακριά από την πανεπιστημιούπολη, εξαπολύουν από λάθος μια υπερφυσική οντότητα με το όνομα Bye Bye Man, ο οποίος έρχεται να τους καταδιώξει όταν ανακαλύπτουν το όνομα του. Οι φίλοι πρέπει να σώσουν ο ένας τον άλλον, ενώ την ίδια ώρα να κρατήσουν την ύπαρξη του μεταφυσικού δολοφόνου κρυφή από άλλους, ώστε να τους σώσουν από παρόμοια μοίρα.
Σκηνοθεσία:
Stacy Title
Κύριοι Ρόλοι:
Douglas Smith … Elliot
Lucien Laviscount … John
Cressida Bonas … Sasha
Doug Jones … Bye Bye Man
Carrie-Anne Moss … ντετέκτιβ Shaw
Faye Dunaway … Κα Redmon
Michael Trucco … Virgil
Cleo King … Κα Watkins
Leigh Whannell … Larry Redmon
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Jonathan Penner
Παραγωγή: Simon Horsman, Trevor Macy, Jeffrey Soros
Μουσική: The Newton Brothers
Φωτογραφία: James Kniest
Μοντάζ: Ken Blackwell
Σκηνικά: Jennifer Spence
Κοστούμια: Leah Butler
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: The Bye Bye Man
- Ελληνικός Τίτλος: The Bye Bye Man
Σεναριακή Πηγή
- Κεφάλαιο βιβλίου: The Bridge to Body Island (από το The President’s Vampire) του Robert Damon Schneck.
Παραλειπόμενα
- Ο βασικός χαρακτήρας προορίζονταν για τον Ryan Gosling, που όμως προτίμησε το La La Land.
- Η Stacy Title σκηνοθετεί εδώ μετά από 11 χρόνια.
- Όταν το 2016 επανεκδόθηκε το The President’s Vampire του 2005, όπου περιέχει το κεφάλαιο πάνω στο οποίο βασίστηκε η ταινία, μετονομάστηκε σε The Bye-Bye Man and Other Strange-But-True Tales. Η ιστορία που αφηγείται θεωρείται από κάποιους αληθινή, κάτι που βοήθησε στη θετική εμπορική πορεία του φιλμ.
- Αρχικά η επιτροπή αξιολόγησης το όρισε ως R, αλλά μετά από μικρές περικοπές αυτό μετατράπηκε σε PG-13.
- Για την Cressida Bonas, αυτό είναι το κινηματογραφικό της ντεμπούτο. Ήταν όμως ήδη γνωστή για εξωκινηματογραφικούς λόγους, αφού είχε δεσμό επί δύο χρόνια με τον πρίγκιπα Harry.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 30/3/2018
Αν σου επιβάλλει η εταιρία παραγωγής να γράψεις ένα σενάριο με προοπτική να πουλήσει, εύκολα μπορεί να καταφύγεις σε μια σύνοψη από πολλά άλλα πετυχημένα που έχεις δει στο παρελθόν. Αυτό φαίνεται να έπραξε κι ο σεναριογράφος Τζόναθαν Πένερ, που μονάχα καλή πένα δεν είναι, από τα φαινόμενα. Χρησιμοποιεί κεντρικά τον χαρακτήρα του «Candyman», ρίχνει ένα καρό κλισέ από άλλα εφηβικά θρίλερ, μπολιάζει όλο αυτό με μια μυθολογία χτίσιμου νέου χαρακτήρα… κι εμείς αναγκαζόμαστε όλα αυτά να τα χάψουμε. Τίποτα ιδιαίτερο κι από πλευράς της σκηνοθέτιδας Στέισι Τάιτλ, αλλά τουλάχιστον πέρα από τη χρήση χιλιοειπωμένων καταστάσεων, έχει κατά νου να κάνει ταινία τρόμου σε στυλ λίγο παλιότερου καιρού, πριν δηλαδή επιβληθεί του ύφος του Τζέιμς Γουάν. Οι νεαροί ηθοποιοί δυστυχώς δεν το έχουν διόλου, και οδηγούν κάποιες στιγμές το κοινό στο να γελάσει, παρά να τρομάξει. Αν γενικά πείτε κι ένα «μπάι-μπάι» εξαρχής στο φιλμ, χαμένοι δεν θα βγείτε ιδιαίτερα.
Βαθμολογία: