Ορφέας και Ευρυδίκη (1950)

ΣΥΝΟΨΗ
ΑΦΙΣΕΣ

ΣΥΝΟΨΗ

Ο ποιητής Ορφέας παθαίνει εμμονή με τον θάνατο υπό τη μορφή μιας πριγκίπισσας. Υπάρχει όμως και η γυναίκα του, η Ευρυδίκη, η οποία δολοφονείται από τους άντρες της πριγκίπισσας. Ο Ορφέας ξυπνάει από τον ερωτικό λήθαργο και πηγαίνει στον Άδη να βρει την αγαπημένη του.

Σκηνοθεσία:

Jean Cocteau

Κύριοι Ρόλοι:

Jean Marais … Orphee

Francois Perier … Heurtebise

Maria Casares … η πριγκίπισσα (θάνατος)

Marie Dea … Eurydice

Henri Cremieux … ο εκδότης

Juliette Greco … Aglaonice

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Jean Cocteau

Παραγωγή: Andre Paulve

Μουσική: Georges Auric

Φωτογραφία: Nicolas Hayer

Μοντάζ: Jacqueline Sadoul

Σκηνικά: Jean d’Eaubonne

Κοστούμια: Marcel Escoffier

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Orphee
Ελληνικός Τίτλος: Ορφέας και Ευρυδίκη
Διεθνής Τίτλος: Orpheus
Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Ορφέας & Ευρυδίκη [επανέκδοση]
Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Ορφέας [φεστιβάλ]

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Κύριες Διακρίσεις

Υποψήφιο για Bafta καλύτερης ταινίας από οποιαδήποτε πηγή.
Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Βενετίας.

Παραλειπόμενα

20 χρόνια μετά το Αίμα του Ποιητή, ο Cocteau συνεχίζει εδώ την Ορφική του Τριλογία, η οποία θα ολοκληρωθεί μετά μια δεκαετία με τη Διαθήκη του Ορφέα.
Ο γάλλος υπερ-καλλιτέχνης εμπνέεται από το ελληνικό μύθο του Ορφέα, τον πατέρα των ασμάτων σύμφωνα με τον Πίνδαρο, και πλάθει μια αλληγορική διασκευή της ιστορίας του τοποθετημένη στο σύγχρονο Παρίσι.
Σύμφωνα με τον ίδιο τον δημιουργό, τρία είναι τα βασικά θέματα της ταινίας: οι διαδοχικοί θάνατοι μέσω των οποίων πρέπει να περάσει ένας ποιητής ώστε να μεταλλαχθεί σε κάτι αιώνιο, η θυσία και η αθανασία, και οι καθρέφτες, το αντικείμενο που μας κάνει να παρατηρούμε τον εαυτό μας να πλησιάζει προς τον θάνατο.
Οι αρχικοί τίτλοι είναι σχεδιασμένοι από τον ίδιο τον Cocteau.
Σύμφωνα με τον διάσημο ηθοποιό Jean-Pierre Aumont, ο Cocteau έγραψε το σενάριο για να πρωταγωνιστήσει σε αυτό εκείνος και η Maria Montez, η τότε σύζυγος του, μέχρι που αποφάσισε να το κάνει με άλλους ηθοποιούς.
Το 1993, ο Philip Glass διασκεύασε την ταινία σε όπερα, με το λιμπρέτο να εμπεριέχει επακριβώς τα λόγια του σεναρίου.