Ο Ορφέας εργάζεται στα τρόλεϊ του Ρίο, είναι αρραβωνιασμένος και είναι και μουσικός. Μια ημέρα μέσα στη ζάλη του καρναβαλιού, θα δει την Ευρυδίκη και θα την ερωτευτεί αμέσως. Η τύχη θα φέρει την ξαδέλφη της να είναι φίλη με τον Ορφέα, κι έτσι οι δυο τους συναντιούνται ξανά. Ένας χορός υπό τους ήχους της Μπόσα Νόβα θα μετατρέψει την ιστορία σε τραγωδία.

Σκηνοθεσία:

Marcel Camus

Κύριοι Ρόλοι:

Breno Mello … Orfeo

Marpessa Dawn … Eurydice

Marcel Camus … Ernesto

Fausto Guerzoni … Fausto

Lourdes de Oliveira … Mira

Lea Garcia … Serafina

Ademar Da Silva … ο θάνατος

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Marcel Camus, Jacques Viot

Παραγωγή: Sacha Gordine

Μουσική: Luiz Bonfa, Antonio Carlos Jobim

Φωτογραφία: Jean Bourgoin

Μοντάζ: Andree Feix

Σκηνικά: Pierre Guffroy

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Orfeu Negro
  • Ελληνικός Τίτλος: Ορφέο Νέγκρο
  • Διεθνής Τίτλος: Black Orpheus
  • Εναλλακτικός Τίτλος: Orfeu do Carnaval

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

  • Θεατρικό: Orfeu da Conceicao του Vinicius de Moraes.

Κύριες Διακρίσεις

  • Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας (Γαλλία).
  • Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας.
  • Υποψήφιο για Bafta καλύτερης ταινίας από οποιαδήποτε προέλευση.
  • Χρυσός Φοίνικας στο φεστιβάλ Κανών.

Παραλειπόμενα

  • Ο αρχαίος μύθος του Ορφέα και της Ευρυδίκης μεταφέρεται στις βραζιλιάνικες φαβέλες του Ρίο ντε Τζανέιρο, και αυτή είναι η πρώτη φορά που η χώρα της σάμπα ακούγεται τόσο δυνατά στον κινηματογραφικό κόσμο. Παρόλα αυτά, στη χώρα της δεν έτυχε καλής υποδοχής, αφού πολλοί ενοχλήθηκαν θεωρώντας ότι την αποδίδει ως μια χώρα που γλεντάει συνέχεια.
  • Ο Breno Mello δεν είχε ξαναπαίξει ποτέ σε ταινία, αφού ήταν ποδοσφαιριστής. Έτυχε να περπατάει σε δρόμο του Ρίο, όταν περνούσε ο Marcel Camus και του ζήτησε να παίξει.
  • Ο Adhemar da Silva, που ερμηνεύει τον θάνατο, ήταν αθλητής του τριπλούν, και χρυσός ολυμπιονίκης τόσο το 1952 όσο και το 1956.
  • Ο περίφημος γράφιτι-άρτιστ Jean Michel Basquiat κατονόμαζε την ταινία σαν μία από τις σημαντικότερες επιρροές του.
  • Το 1999, ο Carlos Diegues δημιούργησε ένα ριμέικ, το Orfeu, με μουσική του Caetano Veloso.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Το A Felicidade του Antonio Carlos Jobim και τα Manha de Carnaval και Samba de Orfeu του Luiz Bonfa γίνονται κλασικά κομμάτια της μπόσα νόβα. Στην ταινία φαίνονται να τραγουδιούνται από τον Breno Mello, αλλά είναι σε ντουμπλάζ από τον Agostinho dos Santos.

Γκαλερι φωτογραφιων

12 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *