Ο Ρίκο Ταμπς και ο Σόνι Κρόκετ είναι δύο μυστικοί αστυνομικοί που ζουν την ένταση στους καυτούς δρόμους του Μαϊάμι, μπαίνοντας καθημερινά στον διεφθαρμένο και βίαιο κόσμο των ναρκωτικών. Όμως, η ένταση χτυπάει κόκκινο, όταν ο Σόνι ερωτεύεται την Ιζαμπέλα, τη γυναίκα ενός εμπόρου όπλων και ναρκωτικών που είναι στο στόχαστρο των δύο ντετέκτιβ. Η ολέθρια αυτή σχέση μπλέκει σιγά-σιγά τους σκληρούς άντρες σε μια επικίνδυνη, ανεξέλεγκτη κατάσταση.

Σκηνοθεσία:

Michael Mann

Κύριοι Ρόλοι:

Colin Farrell … ντετέκτιβ James ‘Sonny’ Crockett

Jamie Foxx … ντετέκτιβ Ricardo ‘Rico’ Tubbs

Li Gong … Isabella

Naomie Harris … ντετέκτιβ Trudy Joplin

Ciaran Hinds … πράκτορας John Fujima

Justin Theroux … ντετέκτιβ Larry Zito

Barry Shabaka Henley … υπαστυνόμος Martin Castillo

Luis Tosar … Arcangel de Jesus Montoya

John Ortiz … Jose Yero

Elizabeth Rodriguez … ντετέκτιβ Gina Calabrese

Domenick Lombardozzi … ντετέκτιβ Stan Switek

Eddie Marsan … Nicholas

Isaach De Bankole … Neptune

John Hawkes … Alonzo Stevens

Tom Towles … Coleman

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Michael Mann

Παραγωγή: Pieter Jan Brugge, Michael Mann

Μουσική: John Murphy

Φωτογραφία: Dion Beebe

Μοντάζ: William Goldenberg, Paul Rubell

Σκηνικά: Victor Kempster

Κοστούμια: Michael Kaplan, Janty Yates

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Miami Vice
  • Ελληνικός Τίτλος: Miami Vice

Σεναριακή Πηγή

  • Τηλεοπτική σειρά: Miami Vice του Anthony Yerkovich.

Παραλειπόμενα

  • Ο Jamie Foxx ήταν που “πέταξε” την ιδέα για το ριμέικ στον Michael Mann, κατά τη διάρκεια ενός πάρτι. Η πρόταση βέβαια δεν ήρθε τυχαία στον συγκεκριμένο, μια και βρίσκονταν στο team της παραγωγής της σειράς του 1984 (που κράτησε ως το 1990).
  • Ο Colin Farrell πήρε τον ρόλο μετά από πρόταση του Don Johnson. Για τον ίδιο ρόλο, στα υπόψιν ήταν οι Tom Cruise, Brad Pitt και Matthew McConaughey.
  • Ο Edward James Olmos απέρριψε την ευκαιρία να παίξει εκ νέου τον Καστίγιο.
  • Το μεγαλύτερο μέρος γυρίστηκε με κάμερα Thomson Viper Filmstream, ενώ η Super 35 χρειάστηκε για τις σκηνές υψηλής ταχύτητας. Ο διευθυντής φωτογραφίας Dion Beebe είχε αποκτήσει σε όλο αυτό ήδη εμπειρία από το Collateral: Η Διαδρομή.
  • Γυρίσματα έγιναν στη νότια περιοχή της Φλόριντα και σε Καραϊβική, Ουρουγουάη και Παραγουάη.
  • Η Universal αναγκάστηκε να βάλει σε χρήση ιδιωτικό τζετ, επειδή ο Foxx αρνούνταν να πετάξει με συμβατική πτήση. Επίσης, δεν ενέκρινε τη συμμετοχή του σε σκηνές που είχαν αεροπλάνο ή καράβι, ενώ όταν ακούστηκαν πυροβολισμοί σε γύρισμα στον Άγιο Δομίνικο, ο ηθοποιός εγκατέλειψε κι αρνούνταν να συνεχίσει. Αυτό το τελευταίο ανάγκασε τον σκηνοθέτη να μοντάρει διαφορετικά το φινάλε.
  • Το πολύ υψηλό κόστος των 135 εκατομμυρίων δολαρίων, ανήγαγε σε αποτυχία τις εισπράξεις των 164,2.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Επιλογή του σκηνοθέτη ήταν να μη χρησιμοποιηθεί καθόλου το αυθεντικό θέμα του Jan Hammer από τη σειρά, μια κι επιλογή του ήταν να μη φέρει ιδιαίτερους συνδέσμους με αυτήν. Αυτό οδήγησε σε χιλιάδες e-mail διαμαρτυρίας των φαν στη Universal , που όμως δεν έπεισαν τον Mann να αλλάξει γνώμη.
  • Το διάσημο In the Air Tonight ακούγονταν από τον Phil Collins στον πιλότο της σειράς των 1980, και εδώ διασκευάζεται από τους Nonpoint.
  • Ο RZA ήταν να συμμετέχει στο σάουντρακ, αλλά το μετάνιωσε για άγνωστους λόγους.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 29/3/2010

Ο Μάικλ Μαν καταφέρνει κάτι με ιδιαίτερη δημιουργικά άνεση: μεταφέρει την πετυχημένη τηλεοπτική σειρά των 1980 στο σήμερα, κρύβοντας τις καταβολές της και θέτοντας τη σε ένα σύγχρονο κοινό που έχει μάθει αλλιώς την αισθητική του σινεμά (ξεχάστε δηλαδή και τα κιτς φανελάκια). Όμως, το έργο κρύβει έναν κόμικ χαρακτήρα από το γεγονός πως απλά σκληραίνει μια ιστορία που δεν έχει ιδιαίτερο βάθος, στα πρότυπα των «Φονικών Όπλων». Καλοί και ταιριαστοί σε αυτό που κάνουν, σε σχέση με τους παλιούς Ντον Τζόνσον-Φίλιπ Τόμας, οι Τζέιμι Φοξ-Κόλιν Φάρελ, αλλά μεταξύ τους δεν δένουν απόλυτα. Πολύ εύστοχη η επιλογή της Γκονγκ Λι, αλλά κι αυτή ενισχύει την εμπορική χροιά του έργου (σιγά μη δεν είχαμε και ρομάντζο, έστω και με νουαρικό αέρα) παρά προσθέτει ερμηνευτικά, ενώ ο Λουίς Τοζάρ είναι με άνεση το πρόσωπο της ταινίας.

Ακροβατώντας ανάμεσα σε κάτι σαν μπλοκμπάστερ και καθαρόαιμο αστυνομικό θρίλερ, νικητές βγαίνουν οι θεατές που αναζητούν τη δράση. Η ήττα θα έρθει για όσους επιζητούσαν και κάποιες σεναριακές υπερβάσεις, ειδικά στους χαρακτήρες, σε σχέση πάντα με μια σειρά που δεν χρειάστηκε να μπει σε μεγάλο κόπο επί τούτου για να γίνει cult.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

20 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *