Η Μάγκι θέλει να κάνει παιδί, αλλά το πρόβλημα είναι ότι δεν έχει κρατήσει ποτέ σχέση πάνω από έξι μήνες. Έτσι επιλέγει να κάνει εξωσωματική γονιμοποίηση, βρίσκοντας δότη έναν επιχειρηματία από το Μπρούκλιν. Πριν προλάβει να περάσει από αυτή τη διαδικασία, ξεκινάει δεσμό με τον Τζον, έναν ακαδημαϊκό που αισθάνεται δυσαρεστημένος με τον γάμο του. Ο ενθουσιασμός της Μάγκι πετυχαίνει να αποτραβήξει τον Τζον από τη σύζυγο του, Τζορτζέτ, και οι δυο τους κάνουν μαζί μια κόρη. Όλα φαίνεται να πηγαίνουν σύμφωνα με το σχέδιο της, αλλά η Μάγκι δεν είναι ευτυχισμένη.

Σκηνοθεσία:

Rebecca Miller

Κύριοι Ρόλοι:

Greta Gerwig … Maggie Hardin

Ethan Hawke … John Harding

Julianne Moore … Georgette Norgaard

Bill Hader … Tony

Maya Rudolph … Felicia

Travis Fimmel … Guy Childers

Wallace Shawn … Kliegler

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Rebecca Miller

Στόρι: Karen Rinaldi

Παραγωγή: Damon Cardasis, Rachael Horovitz, Rebecca Miller

Μουσική: Michael Rohatyn

Φωτογραφία: Sam Levy

Μοντάζ: Sabine Hoffman

Σκηνικά: Alexandra Schaller

Κοστούμια: Malgosia Turzanska

 

  • Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
  • Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Maggie’s Plan

Ελληνικός Τίτλος: Η Μάγκι Έχει Σχέδιο

Παραλειπόμενα

  • Ο Clive Owen ήταν στο αρχικό καστ, αλλά δεν τα κατάφερε να παίξει.
  • Ο Travis Fimmel ήρθε μετά από πρόταση του Daniel Day-Lewis, συζύγου της σκηνοθέτιδας, μετά που τον είδε στη σειρά Vikings.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

Κριτικός: Γιώργος Δαβίτος

Έκδοση Κειμένου: 27/7/2016

Τοποθετημένο στην Νέα Υόρκη, το «Η Μάγκι Έχει Σχέδιο» είναι μία ακόμα προσθήκη στο είδος των ταινιών που γελάει με τις αξιώσεις και τις ανοησίες των διανοούμενων και μορφωμένων ενηλίκων, καθώς αυτοί ζουν μέσα στα λεγόμενα «προβλήματα υψηλής κοινωνίας». Με εξαιρετικές ερμηνείες από ένα all-star-cast με επικεφαλής τους Greta Gerwig, Ethan Hawke, Julianne Moore και Bill Hader, η σκηνοθέτης Rebecca Miller παραδίδει μια ταινία που λειτουργεί σε πολλά επίπεδα αποδεικνύοντας ότι έχει μια κοφτερή αίσθηση του χιούμορ.

Διαθέτοντας σωστό μέτρο μεταξύ ηθικής και χιουμοριστικής πολυπλοκότητας, αλλά και μια φεμινιστική αύρα που διαπερνά το φιλμ, η Miller αντισταθμίζει οποιαδήποτε ελαφράδα ή επιτήδευση με μια ετοιμόλογη και σπιρτόζα πλοκή, δημιουργώντας έτσι μια ιδιότροπη, κουλτουριάρικη (με την καλή έννοια) και ρομαντική ταινία που δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα από εκείνα τα έργα που δεν απαιτούν πολλή σκέψη και που μπορείς να απολαύσεις ευχάριστα όχι μόνο μία, αλλά πολλές φορές.

Βαθμολογία:


Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 31/10/2018

Μετά από μια μάλλον αποκαρδιωτική πορεία στο ανεξάρτητο σινεμά, η Ρεμπέκα Μίλερ βρίσκει επιτέλους τη χρυσή τομή. Χωρίς να χάσει το γνωστό της ύφος, αλλά και δίχως να ξεφεύγει από τα γουντιαλενικά πρότυπα, η σκηνοθέτις αναπτύσσει ένα ελκυστικό και με ροή σενάριο, ιδανικό για μια χαλαρή θέαση τόσο από έναν απαιτητικό θεατή, όσο κι έναν απλό λάτρη της αμερικανικής κομεντί ή δραμεντί. Νοηματικά το έργο βρίσκει έναν στόχο, επί του δήθεν της κουλτουριάρικης πλευράς της Νέας Υόρκης, αλλά είναι το χιούμορ της αυτό που κερδίζει, ένα εγκεφαλικό όσο και διάχυτο χιούμορ. Ορθό κι ως σπουδή χαρακτήρων: εδώ μάλιστα παίρνει σπουδαίες βοήθειες από το λαμπερό καστ (Γκρέτα Γκέργουιγκ, Τζούλιαν Μουρ και Ίθαν Χόουκ). Εντέλει, δίχως πολλά-πολλά ή να θαμπώνεσαι από τα τεκταινόμενα, το έργο γεμίζει όμορφα την ώρα σου, και σε παρασέρνει παράλληλα σε μικρές αλλά χρήσιμες σκέψεις.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

14 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *