
Μια μυστηριώδες νεαρή γυναίκα, η Κέιτι, και η κόρη της μετακομίσουν σε νέα πόλη για να δραπετεύσουν από το παρελθόν, και γρήγορα γίνονται φίλες με την Άντζελα Μόργκαν, μια μητέρα ενός παιδιού, που επιθυμεί ακόμα μεγαλύτερη οικογένεια. Καθώς οι ζωές τους περιπλέκονται, η Άντζελα και ο σύζυγος της, Μπράιαν, καλούν την Κέιτι να μείνει στον ξενώνα τους και να εργαστεί ως νταντά του παιδιού τους. Αλλά η φιλία ανάμεσα στις δύο γυναίκες καταλήγει σε επικίνδυνη εμμονή, καθώς η Κέιτι ολοένα κι έρχεται πιο κοντά με την κόρη των Μόργκαν. Δεν αργεί η στιγμή που η Άντζελα και ο Μπράιαν αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι η γλυκιά Κέιτι προσπαθεί να διαλύσει την οικογένεια τους και μάλιστα εκ των έσω.
Σκηνοθεσία:
Jonathan Baker
Κύριοι Ρόλοι:
Nicky Whelan … Katie
Gina Gershon … Angela
Nicolas Cage … Brian
Faye Dunaway … Donna
Natalie Eva Marie … Linda
Jonathan Baker … Barry
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Chloe King
Παραγωγή: Jonathan Baker, Randall Emmett, George Furla, Wayne Marc Godfrey, Daniel Herther, Robert Jones, Hilary Shor, Mark Stewart
Μουσική: Kevin Kiner
Φωτογραφία: Brandon Cox
Μοντάζ: Richard Byard
Σκηνικά: Niko Vilaivongs
Κοστούμια: Bonnie Stauch
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Inconceivable
- Ελληνικός Τίτλος: Η Εξαπάτηση
Παραλειπόμενα
- Όταν ανακοινώθηκε το 2014 η ταινία, η Lindsay Lohan είχε πει ότι θα πρωταγωνιστεί, αλλά και ότι θα συμμετέχει στην παραγωγή. Η Lohan, που αναζητούσε και η ίδια σκηνοθέτη, εξέφρασε ότι ήθελε στο πλάι της την Jessica Lange και την Juliette Lewis. Στη συνέντευξη τύπου, ο παραγωγός Randall Emmett είχε υποσχεθεί ότι το κοινό θα σοκαριζόταν από την εμφάνιση της Lohan. Το 2015, όμως, έγινε γνωστό ότι το φιλμ θα αποτελέσει το σκηνοθετικό ντεμπούτο το Jonathan Baker, ενώ δεν άργησαν να αποκαλυφθούν και αυτοί που θα αποτελούσαν το πραγματικό καστ. Η Nicky Whelan που αντικατέστησε τη Lohan έσπευσε μέσω των social-media να δηλώσει πως ακόμα κι αν πήρε εκείνη τον ρόλο, πίστευε ότι η συνάδελφος της θα ήταν καλή σε αυτόν, αλλά το στούντιο αποφάσισε να αλλάξει ρότα.
- Ο Baker αργότερα εξήγησε ότι προσπάθησε να βρει ένα μεγάλο γυναικείο όνομα για την Κέιτι, αλλά δεν τα κατάφερνε. Έτσι στράφηκε στην επιλογή να αναζητήσει κάποιον αρσενικό δεύτερο ρόλο που θα έκανε τη διαφορά, καταφέρνοντας να πείσει τον Nicolas Cage.
- Λίγο πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα, η Dunaway έσπασε το πόδι της, αλλά ο σκηνοθέτης αρνούνταν να την αντικαταστήσει, μια και είχε κόψει και ράψει πάνω της τον ρόλο. Έγιναν τότε μικροαλλαγές στο κείμενο, ώστε να μπορέσει να παίξει καθιστή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν πονούσε.
- Τα γυρίσματα υπολογίζονταν να κρατήσουν 3μιση βδομάδες, αλλά σε 15 ημέρες όλα είχαν περατωθεί.
- Το μπάτζετ ήταν στα 12,8 εκατομμύρια δολάρια, αλλά η μικρή διανομή με ταυτόχρονη έξοδο σε video-on-demand περιόρισαν τα κινηματογραφικά έσοδα στα 259 χιλιάδες δολάρια.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 25/9/2018
Με σκηνοθέτη κυριολεκτικά από το πουθενά και σεναριογράφο με βασικές δουλειές το Poison Ivy II, κάποια επεισόδια του Red Shoe Diaries και highlight το Άγρια Ομορφιά του Michael Radford, δεν ξέρω πού αλλού θα κατέληγε το πράγμα. Τώρα, το γιατί επέλεξαν να παίξουν εδώ με αυτές τις προοπτικές ο Nicolas Cage και η Gina Gershon, αυτό μάλλον δικαιολογείται από τον κατήφορο της καριέρας τους. Αν πάλι με ρωτήσετε για τη συμμετοχή της Faye Dunaway (η «απαραίτητη» διάσημη βετεράνος που έχει καθιερωθεί στο φτηνό Χόλιγουντ), αυτό καλύτερα να σας το απαντήσει η ίδια. Και για να καλύψουμε τους βασικούς ερμηνευτές, για τη Nicky Whelan μη ρωτάτε διόλου. Ούτε καριέρα ρίσκαρε η κοπέλα, αλλά έχει και το μοναδικό χαρακτηριστικό που εντέλει ξεχωρίζει σε αυτή τη βιντεοταινία που δραπέτευσε στις οθόνες… είναι καυτή!
Έχοντας ως κύριο πρότυπο το «Χέρι στην Κούνια» (γενικά, αν δεν το έχεις με το σενάριο, απλά κοπιάρεις κάτι παλιότερο…) και την κουλτούρα του Zalman King (μεγάλη απήχηση στο αμερικανικό θρίλερ περίπου μέχρι και το τέλος της προηγούμενης χιλιετίας), το φιλμ δεν «σκοτώνεται» σε κανένα επίπεδο. Τυπικό ως προς το θριλερικό του στοιχείο (με την κλασική κορύφωση, κι απλά κάνα δύο σκηνές ενδιάμεσα να ασχολούνται με αυτό), κουραστικό στο μεγαλύτερο του μέρος που αφορά το ξεδίπλωμα της ιστορίας, σέξι ναι αλλά δίχως σοβαρό λόγο επί της πλοκής κι εντέλει τραγικά προβλέψιμο. Το χειρότερο όμως το αφήσαμε για το τέλος: αν αφεθείτε και δεν παρασυρθείτε από το καυτό του θέματος, μπορεί όλα να σας μοιάζουν σαν μια ξέφρενη παρωδία των χολιγουντιανών θρίλερ. Δυστυχώς, η τόσο κακή σκηνοθετική επιμέλεια προκαλεί εύκολα το γέλιο, ενώ όσοι έχετε εμπειρία από θρίλερ των 1990, θα αντιληφθείτε περισσότερο και τα περί παρωδίας.
Μα όχι, κανείς δεν ήθελε να παράγει κωμωδία εδώ. Έτσι, αν το βάλετε εντέλει μπρος, στην καλή των περιπτώσεων θα… σας φύγει το μάτι, ενώ στην ακόμα καλύτερη… θα το κλείσετε από νωρίς και θα ησυχάσετε! Σκέτη εξαπάτηση…
Βαθμολογία: