Ξενοδοχείο για Τέρατα 2 (2015)

ΣΥΝΟΨΗ

Όλα δείχνουν να αλλάζουν προς το καλύτερο στο ξενοδοχείο του κόμη Δράκουλα. Επιτέλους, οι πόρτες είναι ανοιχτές και για τους κοινούς θνητούς, δηλαδή τους ανθρώπους. Αλλά ο Δράκουλας ανησυχεί για το αξιολάτρευτο μισό ανθρωπάκι και μισό δρακουλάκι εγγονάκι του, τον Ντένις, που δεν δείχνει και ιδιαίτερα σημάδια βαμπιροσύνης. Έτσι, όσο η Μάβις λείπει στα πεθερικά της με τον Τζόνι και βρίσκεται σε πολιτισμικό σοκ, ο δρακουλοπαππούς αποφασίζει να εκπαιδεύσει τον εγγονό του με σκοπό να τον κάνει έναν άξιο Δράκουλα. Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο όταν ο συντηρητικός πατέρας του Δράκουλα εμφανίζεται στο προσκήνιο και πέφτει από τα σύννεφα όταν ανακαλύπτει ότι πρώτον ο δισέγγονος του δεν είναι καθαρόαιμος Δράκουλας και ότι οι άνθρωποι είναι πια καλοδεχούμενοι στο περίφημο Ξενοδοχείο για Τέρατα.

Σκηνοθεσία:

Genndy Tartakovsky

Κύριοι Ρόλοι:

Adam Sandler … κόμης Dracula (φωνή)

Andy Samberg … Jonathan Loughran (φωνή)

Selena Gomez … Mavis (φωνή)

Asher Blinkoff … Dennis (φωνή)

Kevin James … Frankenstein ‘Frank’ (φωνή)

Fran Drescher … Eunice (φωνή)

Keegan-Michael Key … Murray (φωνή)

Steve Buscemi … Wayne (φωνή)

David Spade … Griffin (φωνή)

Mel Brooks … Vlad (φωνή)

Molly Shannon … Wanda (φωνή)

Nick Offerman … Mike Loughran (φωνή)

Megan Mullally … Linda Loughran (φωνή)

Dana Carvey … Dana (φωνή)

Rob Riggle … Bela (φωνή)

Jon Lovitz … το φάντασμα της όπερας (φωνή)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Robert Smigel, Adam Sandler

Παραγωγή: Michelle Murdocca

Μουσική: Mark Mothersbaugh

Μοντάζ: Catherine Apple

Σκηνικά: Michael Kurinsky

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Hotel Transylvania 2
Ελληνικός Τίτλος: Ξενοδοχείο για Τέρατα 2

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

Στόρι (χαρακτήρες): Ξενοδοχείο για Τέρατα του Todd Durham.

Παραλειπόμενα

Τεχνική: Computer-animated (ψηφιακό)
Η ταινία βγήκε και τρισδιάστατη.
Ο Keegan-Michael Key αντικατέστησε τον CeeLo Green ως Μάρεϊ. Κι αυτό επειδή ο ράπερ ενεπλάκη σε σεξουαλικής φύσης σκάνδαλο.
Ο Tartakovsky δήλωσε πως εδώ είχαν δοθεί περισσότερες δημιουργικές ελευθερίες στον Adam Sandler από το στούντιο, κάτι που τον δυσκόλεψε στη δουλειά του.
Με 80 εκατομμύρια δολάρια κόστος, το φιλμ έβγαλε 473,2 και ήταν εμπορικότερο από το ορίτζιναλ.
Και στα ελληνικά, με τις φωνές των: Βασίλης Χαραλαμπόπουλος (Δράκουλας), Κωνσταντίνος Τζούμας (δρακουλοπαππούς Βλαντ), Στεφανία Φιλιάδη (Μέιβις), Άγγελος Λιάγκος (Τζόνι), Μελίνα Χατζηγεωργίου (Ντένις), Βασίλης Μήλιος (Φρανκ), Ηλίας Ζερβός (Γουέιν), Θανάσης Κουρλαμπάς (Γκρίφιν), Φώτης Πετρίδης (Μάρεϊ/Μπράντον), Ντορίνα Θεοχαρίδου (Γιούνις), Χρύσα Διαμαντοπούλου (Γουάντα), Άρης ‘REC’ Λουμάκης (συρρικνωμένη κεφαλή), Δημήτρης Παπαδάτος (Ντέινα), Γιάννης Δρίτσας (Μάικ Λαφράν), Χίλντα Ηλιοπούλου (Λίντα Λαφράν), Πέτρος Δαμουλής (Μπέλα), Ρόζι Παπαϊωάννου (Γουίνι), Φοίβος Ριμένας (το φάντασμα της όπερας), Κώστας Αποστολίδης, Κωνσταντίνος Λεβαντής, Κωνσταντής Μαυριάς, Σταύρος Μαυρίδης, Τηλέμαχος Παττάς, Ρόζι Παπαϊωάννου, Μελίνα Χατζηγεωργίου. Σκηνοθετική επιμέλεια/Στίχοι: Πέτρος Δαμουλής. Μετάφραση: Πάνυ Ναούμ.

Μουσικά Παραλειπόμενα

Οι Fifth Harmony ερμηνεύουν το I’m in Love with a Monster.

ΚΡΙΤΙΚΗ #1

Κριτικός: Γιώργος Δαβίτος
Έκδοση Κειμένου: 20/10/2015

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την ημέρα κυκλοφορίας του «Ξενοδοχείου για Τέρατα», μια ταινία που μας σύστησε τον Δράκουλα ως τον διευθυντή του Τρανσυλβανία, ενός ξενοδοχείου πέντε αστέρων για όλα τα τέρατα. Από τότε, το έργο απέκτησε κάποιους ένθερμους οπαδούς και, το πιο σημαντικό για τη Sony, είχε υψηλότερη από την αναμενόμενη εμπορική επιτυχία. Αυτός είναι ο λόγος που είμαστε εδώ σήμερα, με το «Ξενοδοχείο για Τέρατα 2» να βγαίνει στις αίθουσες με νέα, αλλά καθόλου αναπάντεχη πλοκή: τη γονεϊκή ιδιότητα.

Ακριβώς όπως και ο προκάτοχός της, η νέα ταινία είναι γλυκιά και άκρως χιουμοριστική, αλλά αυτό είναι επίσης και το πρόβλημα της. Δυστυχώς, η πλοκή της δυσλειτουργικής οικογένειας είναι τόσο απασχολημένη με ένα απλοϊκό μήνυμα ανοχής κι αποδοχής, με αποτέλεσμα τα αστεία της να είναι χονδροειδή και να θυμίζουν διαρκώς ένα ακόμα buddy-movie του Adam Sandler που απλά βλέπεται. Ένα κατόρθωμα από μόνο του, ας είμαστε ειλικρινείς, τίποτα ξεχωριστό. Το μεγαλύτερο μέρος της πλοκής της αναλώνεται στην αναγόμωση των «τέρατα-έξω-από-νερά-τους» και «άνθρωποι-φοβούνται-τέρατα» θεμάτων της πρώτης ταινίας, κάτι που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι συντελεστές της δεν πολυ-ενδιαφέρθηκαν να την αναπτύξουν ιδιαίτερα.

Μοναδικό θετικό, το υπέροχο animation της. Αιτία που οι νεότεροι και τα παιδιά κατά πάσα πιθανότητα θα την απολαύσουν. Αλλά σε αυτήν την εποχή, όταν έχουμε τέτοια εξαιρετικά κινούμενα σχέδια όπως τα «Μυαλά που Κουβαλάς», εμείς οι υπόλοιποι περιμένουμε καλύτερα πράγματα.

Βαθμολογία:

ΚΡΙΤΙΚΗ #2

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 22/5/2016

Η ταινία του 2012 δεν ήταν κάτι το εξαιρετικό, αλλά βασίστηκε σε μια έξυπνη ιδέα που πάντρευε την παιδικότητα ενός καρτούν με το μαύρο χιούμορ. Αυτό το σίκουελ δεν μπαίνει και σε μεγάλο κόπο σκέψης, απλά ακολουθάει το σεναριακό αναμενόμενο. Το κακό είναι ότι τώρα το μαύρο χιούμορ πηγαίνει λίγο πίσω σε σχέση με τον καθωσπρεπισμό που πλέον χαρακτηρίζει τα «τέρατα», χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι ξεκάθαροι οι χιουμοριστικοί προσανατολισμοί και συμπαθέστατοι οι περισσότεροι από τους χαρακτήρες. Σε αυτή την έλλειψη κόπου, ευτυχώς δεν υποβιβάζεται το σχέδιο, που ίσως είναι σε υψηλότερα στάνταρ, έστω και στις λεπτομέρειες. Ίσως, πάλι, καλό θα ήταν να επιλεγόταν κάποιος άλλος σκηνοθέτης από τον μοσχοβίτη Γκέντι Ταρτακόφσκι, δημιουργού και του πρώτου μέρους, μήπως έτσι ρισκάρονταν να δοθεί ένας νέος αέρας που είναι φανερό ότι χρειάζονταν.

Βαθμολογία: