Παράξενη Κυρία (1975)

ΣΥΝΟΨΗ
ΑΦΙΣΕΣ

ΣΥΝΟΨΗ

Διαζευγμένη πλέον από τον πλούσιο Νικ Άρνστιν, η Φάνι συνεργάζεται με τον στιχουργό Μπίλι Ρόουζ, έναν αλαζονικό και άξεστο άντρα της σόου-μπιζ, που είναι υπερενθουσιώδης και φιλόδοξος. Είναι ένα ασυνήθιστο ζευγάρι, η κομψή ψυχαγωγός και ο ανερχόμενος παραγωγός, αλλά η φιλία τους εξελίσσεται σε έρωτα.

Σκηνοθεσία:

Herbert Ross

Κύριοι Ρόλοι:

Barbra Streisand … Fanny Brice

James Caan … Billy Rose

Omar Sharif … Nick Arnstein

Roddy McDowall … Bobby Moore

Ben Vereen … Bert Robbins

Carole Wells … Norma Butler

Larry Gates … Bernard Baruch

Colleen Camp … κοπέλα του Billy

Jack Angel … εκφωνητής (φωνή)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Jay Presson Allen, Arnold Schulman

Στόρι: Arnold Schulman

Παραγωγή: Ray Stark

Φωτογραφία: James Wong Howe

Μοντάζ: Marion Rothman

Σκηνικά: George Jenkins

Κοστούμια: Ray Aghayan, Bob Mackie

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Funny Lady
Ελληνικός Τίτλος: Παράξενη Κυρία

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Ένα Αστείο Κορίτσι (1968)

Κύριες Διακρίσεις

Υποψήφιο για Όσκαρ μουσικής (τραγούδια ή διασκευή), φωτογραφίας, κοστουμιών, ήχου και τραγουδιού (How Lucky Can You Get).
Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας (κωμωδία/μιούζικαλ), πρώτου αντρικού ρόλου (James Caan) σε κωμωδία/μιούζικαλ, πρώτου γυναικείου ρόλου (Barbra Streisand), σε κωμωδία/μιούζικαλ, ερμηνευτικού ντεμπούτου (Ben Vereen), μουσικής και τραγουδιού (How Lucky Can You Get).

Παραλειπόμενα

Το Ένα Αστείο Κορίτσι (1968), του οποίου η εν λόγω ταινία αποτελεί σίκουελ, ήταν η τελευταία χορογραφική δουλειά για τον Herbert Ross. Από το 1969 είχε ξεκινήσει καριέρα στη σκηνοθεσία, υπογράφοντας το 1970 το Η Τροτέζα και ο Πρωτάρης. Κι εκεί πρωταγωνίστρια ήταν η Barbra Streisand.
Τα αρκετά στοιχεία μυθοπλασίας που υπήρχαν στο Ένα Αστείο Κορίτσι σε σχέση με την αληθινή ζωή της Fanny Brice εδώ πολλαπλασιάζονται.
Παρότι δεσμευμένη να κάνει ακόμα μία ταινία με τον παραγωγό Ray Stark, η Streisand δίσταζε για το συγκεκριμένο σχέδιο. Έφτασε στο σημείο να του πει ότι πρέπει να της κάνει αγωγή για να την πείσει να συμμετέχει. Όταν όμως ο διάσημη ηθοποιός διάβασε το σενάριο, οι αντιστάσεις της κάμφθηκαν, βλέποντας ότι η ηρωίδα ήταν πιο δυνατή, πιο ώριμη και πιο καυστική.
Αναφέρθηκαν ως υποψήφιοι για τον Μπίλι Ρόουζ οι Al Pacino και Robert De Niro, ενώ ο πρώτος που του ζητήθηκε να περάσει από δοκιμαστικό ήταν ο Robert Blake. Η Streisand θα δηλώσει για την τελική επιλογή υπέρ του James Caan ότι τίθονταν θέμα με ποιον θα ήθελε το κοινό να τη δει να φιλιέται, ανάμεσα στον Caan και τον Blake.
Το φιλμ ξεκίνησε με διευθυντή φωτογραφίας τον Vilmos Zsigmond. Όταν όμως ο Ray Stark είδε τα πρώτα πλάνα, αποφάσισε να τον απολύσει και να βγάλει από τη συνταξιοδότηση τον James Wong Howe για να περατώσει το φιλμ. Αυτή ήταν και η έσχατη δουλειά του, συνοδευόμενη από μια υποψηφιότητα στα Όσκαρ.
Τα στελέχη της Columbia Pictures υποχρέωσαν τον σκηνοθέτη να περιορίσει στα 136 λεπτά την τελική διάρκεια, με κύριο θύμα αυτών των περικοπών τον ρόλο του Ben Vereen.
Ενώ οι κριτικές ήταν κατά πολύ χαμηλότερες από αυτές του Αστείου Κοριτσιού, το φιλμ έκανε επιτυχία στα ταμεία. Με κέρδη 40,1 εκατομμύρια δολάρια έναντι κόστους των 8,5, κατατάχθηκε ως η 7η εμπορικότερη ταινία της χρονιάς στις ΗΠΑ.

Μουσικά Παραλειπόμενα