Πρώην στέλεχος των ειδικών δυνάμεων αλλά καθηλωμένος πια σε καρέκλα επιτελικού, ο Μέισον Πίτις θα δεχτεί διστακτικά μια θέση ελεύθερης σύμβασης, που τον θέλει να προστατεύει τη δημοσιογράφο Κλερ Γουέλινγκτον, καθώς αυτή θα πάρει συνέντευξη από τον αδίστακτο δικτάτορα Χουάν Βενέγκας. Την κρίσιμη όμως στιγμή, στη χώρα θα ξεσπάσει στρατιωτικό πραξικόπημα, και οι τρεις τους βρίσκονται στη δεινή θέση να επιβιώσουν μέσα στη ζούγκλα… αλλά και ο ένας από τον άλλον.
Σκηνοθεσία:
Pierre Morel
Κύριοι Ρόλοι:
John Cena … Mason Pettits
Alison Brie … Claire Wellington
Juan Pablo Raba … πρόεδρος Juan Venegas
Christian Slater … Sebastian Earle
Alice Eve … Jenny Pettits
Marton Csokas … συνταγματάρχης Koehorts
Molly McCann … Casey Pettits
Julianne Arrieta … Avery Alderson
Felipe Andres Echavarria … Scott
Sebastian Eslava … Jorge
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Jacob Lentz
Παραγωγή: Christopher Milburn, Steve Richards, Renee Tab, Christopher Tuffin
Μουσική: Elliot Leung, Geoff Zanelli
Φωτογραφία: Thierry Arbogast
Μοντάζ: Chris Tonick
Σκηνικά: Eugenio Garcia
Κοστούμια: Ana Maria Urrea
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Freelance
- Ελληνικός Τίτλος: Ελεύθερος Επαγγελματίας
Παραλειπόμενα
- Πρώτο κινηματογραφικό σενάριο για τον “τηλεοπτικό” Jacob Lentz.
- Τα κεντρικά γυρίσματα έγιναν στην Κολομβία.
- Κόστισε 40 εκατομμύρια δολάρια, αλλά τα ταμεία επέστρεψαν μόλις τα 9.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 6/10/2024
Πολύ ασυνήθιστο μέρος βρήκε ο σεναριογράφος Jacob Lentz για να μας διδάξει πολιτική φιλοσοφία, και φοβάμαι πως αντί να περνάει -αν ήταν αυτός ο στόχος του- ένα μήνυμα λογικής για την παγκόσμια παράνοια, μάλλον πληγώνει τον ορθολογισμό. Η πλάκα όμως είναι ότι αυτό το λοξό μάθημα είναι που δίνει μια ταυτότητα στο φιλμ του Pierre Morel, που κατά τα άλλα το έχουμε δει τόσες φορές ακόμα σε διάφορες παραλλαγές, που εύκολα κανείς θα το παρατούσε στα μισά.
Πιο πολύ ταινία δράσης με κάτι σαν χιούμορ διάσπαρτο εδώ κι εκεί, παρά μια κωμική περιπέτεια, η ταινία παρέχει ακριβώς εκείνη τη φασαρία που θα βρεις και σε παλιές βιντεοταινίες του είδους, συν τις δόσεις γυναίκα σε κίνδυνο, δικτατορία μπανανίας και οι σφαίρες των εχθρών δεν βρίσκουν ποτέ στόχο που έχεις συνηθίσει να βλέπεις. Προσθέστε και ένα κενό σημείο στα ενδιάμεσα που σκοπό έχει απλά να γεμίσει -άκοπα για τον σεναριογράφο και ανέξοδα για το μπάτζετ- τη διάρκεια, κι από πλευράς σύνοψης αυτού που πληρώσατε να δείτε έχετε καλυφθεί.
Όπως όμως προείπαμε, από ένα σημείο και μετά αρχίζει ένα διακοπτόμενο μάθημα πολιτικής, που δεν έχει άστοχα κεφάλαια, και πράγματι λέει κάποια «βαρβατούλικα» πράγματα που ισχύουν. Μη φοβηθείτε για πιθανή ανάπτυξη θεωριών συνομωσίας, περισσότερο εύκολο είναι να τα γνωρίζει κανείς διαβάζοντας τα σωστά δημοσιογραφικά άρθρα παρά κάτι κατεβασμένο από την «κούτρα» του σεναριογράφου. Παράλληλα όμως με αυτό το μάθημα λογικής, η δράση έχει απασφαλίσει από αυτήν στο γενικότερο, και είναι έτσι φυσιολογικό όχι μόνο να μην πιάνει τόπο αυτό το θετικό τμήμα του φιλμ, αλλά να χάνεται ως μέρος ενός σαματατζίδικου φιλμ, από αυτά που βλέπεις αυστηρώς για να περάσει η ώρα.
Δεν το ακυρώνουμε λοιπόν στην ολότητα του, ούτε στραβοκοιτάμε την έλλειψη χιούμορ (έχει γίνει βαρετή κι αυτή η συνταγή της κωμικής περιπέτειας με ζευγάρι αλά Κυνηγώντας το Πράσινο Διαμάντι), αλλά το απόφθεγμα είναι ότι ούτε σοφότεροι θα βγείτε μετά από αυτό (εκτός κι αν κάνετε «delete» όσα βλέπετε, κρατώντας μόνο όσα ακούτε πλην των θορύβων…), ούτε θα έχετε απολαύσει κάτι που δεν έπρεπε να έχετε προσπεράσει.
Βαθμολογία:
0 κακή | 1 μέτρια | 2 ενδιαφέρουσα | 3 καλή | 4 πολύ καλή | 5 αριστούργημα
Γκαλερι φωτογραφιων
