
Η Τζίνα Νόρις έχει μετακομίσει από το Σικάγο στην Ατλάντα, για να μπορέσει η κόρη της να φοιτήσει σε ένα διάσημο μουσικό σχολείο, ενώ η ίδια έχει γίνει γνωστή στο σικ ινστιτούτο ομορφιάς που δουλεύει για τα όμορφα κι ακραία κουρέματά της. Όταν όμως το εγωιστικό αφεντικό της παίρνει τα εύσημα για τη δική της δουλειά, εκείνη φεύγει από το ινστιτούτο παίρνοντας μαζί της μία βοηθό, με έναν και μόνο σκοπό: να ανοίξει δική της επιχείρηση.
Σκηνοθεσία:
Bille Woodruff
Κύριοι Ρόλοι:
Queen Latifah … Gina Norris
Alicia Silverstone … Lynn
Andie MacDowell … Terri Green
Alfre Woodard … Κα Josephine
Mena Suvari … Joanne Marcus
Lil J.J. … Willie
Kevin Bacon … Jorge Christophe/George Christie
Djimon Hounsou … Joe
Octavia Spencer … Anita
Paige Hurd … Vanessa Norris
Sherri Shepherd … Ida
Joyful Drake … Mercedes
Wilmer Valderrama … Corky
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Kate Lanier, Norman Vance Jr.
Στόρι: Elizabeth Hunter
Παραγωγή: Shakim Compere, David Hoberman, Queen Latifah, Robert Teitel, George Tillman Jr.
Μουσική: Christopher Young
Φωτογραφία: Theo van de Sande
Μοντάζ: Michael Jablow
Σκηνικά: Jon Gary Steele
Κοστούμια: Sharen Davis
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Beauty Shop
- Ελληνικός Τίτλος: Beauty Shop
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Το Μπαρμπέρικο (2002)
- Το Μπαρμπέρικο 2: Άντε και Καλές Δουλειές (2004)
- Το Μπαρμπέρικο: Η Νέα Κουπ (2016)
Παραλειπόμενα
- Spin-off της κινηματογραφικής σειράς Barbershop, με κεντρική ηρωίδα την Τζίνα Νόρις, όπως εμφανίστηκε με τη μορφή της Queen Latifah στο δεύτερο μέρος του franchise. Αρχικά ήταν σχεδιασμένο αυτό να αποτελεί το τρίτο μέρος της σειράς.
- Έσχατη ταινία της Metro Goldwyn Mayer που κυκλοφόρησε σε VHS.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 15/3/2009
Η αμερικανική απάντηση στο γαλλικό Venus Beaute και η θηλυκή εκδοχή του Barbershop παρέχει αρκετούς λόγους να το δει κανείς… αν φοράει ψηλά τακούνια. Ως χιούμορ η ταινία δεν παρέχει κάτι το ιδιαίτερο, και η Κουίν Λατίφα ποτέ δεν ήταν καλύτερη στην κωμωδία από το δράμα, ακόμα κι αν επιμένει στην κωμική της ιδιότητα. Όμως το καστ είναι ταιριαστό και πλούσιο, και η γυναικεία σπιρτάδα είναι ολόγυρα απλωμένη. Ο αέρας ενός κομμωτηρίου έχει τον τρόπο του να τραβήξει τις κυρίες, ειδικά όταν είναι έτσι καλοστημένος. Η ταινία είναι πάμπλουτη σε τραγούδια, αν κι αυτά που ακούγονται σε διασκευή δεν είναι κι ό,τι καλύτερο. Ο σκηνοθέτης αποπνέει έναν αέρα βίντεο-κλιπ αισθητικής, κυρίως στην φωτογραφία, αφού προέρχεται από τον συγκεκριμένο χώρο. Σε σχέση όμως με το συγγενικό Barbershop, η επιμονή εδώ στο κωμικό στοιχείο και τα στερεότυπα καταπίνουν άκομψα τα αντιρατσιστικά-κοινωνικά μηνύματα, και επί της ουσίας τον λόγο σοβαρής ύπαρξης του φιλμ.
Βαθμολογία: