Η Ανόρα, μια νεαρή σεξεργάτρια από το Μπρούκλιν, αρπάζει την ευκαιρία να ζήσει το παραμύθι της Σταχτοπούτας όταν συναντά και παντρεύεται αυθόρμητα τον γιο ενός ρώσου ολιγάρχη. Τα νέα μαθαίνονται στη Ρωσία και το παραμύθι της απειλείται καθώς οι γονείς του καταφθάνουν στη Νέα Υόρκη για να ακυρώσουν τον γάμο.

Σκηνοθεσία:

Sean Baker

Κύριοι Ρόλοι:

Mikey Madison … Ani/Anora

Mark Eidelshtein … Ivan

Yura Borisov … Igor

Karren Karagulian … Toros

Vache Tovmasyan … Garnick

Aleksey Serebryakov … Nikolai Zakharov

Darya Ekamasova … Galina Zakharov

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Sean Baker

Παραγωγή: Sean Baker, Alex Coco, Samantha Quan

Φωτογραφία: Drew Daniels

Μοντάζ: Sean Baker

Σκηνικά: Stephen Phelps

Κοστούμια: Jocelyn Pierce

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Anora
  • Ελληνικός Τίτλος: Anora

Κύριες Διακρίσεις

  • Υποψήφιο για Όσκαρ καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, πρώτου γυναικείου ρόλου (Mikey Madison), δεύτερου αντρικού ρόλου (Yura Borisov), αυθεντικού σεναρίου και μοντάζ.
  • Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας (κωμωδία/μιούζικαλ), σκηνοθεσίας, πρώτου γυναικείου ρόλου (Mikey Madison) σε κωμωδία/μιούζικαλ, δεύτερου αντρικού ρόλου (Yura Borisov) και σεναρίου.
  • Υποψήφιο για Bafta καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, πρώτου γυναικείου ρόλου (Mikey Madison), δεύτερου αντρικού ρόλου (Yura Borisov), σεναρίου, κάστινγκ και μοντάζ.
  • Χρυσός Φοίνικας στο φεστιβάλ Κανών.

Παραλειπόμενα

  • Πρώτη αμερικανική ταινία για τον ρώσο Mark Eidelshtein.
  • Πρώτη αμερικανική ταινία που κερδίζει την ανώτερη τιμή στο φεστιβάλ Κανών από το 2011 και το Δέντρο της Ζωής.
  • Η Mikey Madison δήλωσε πως ο σκηνοθέτης και η σύζυγος του, η παραγωγός Samantha Quan, εξασκούσαν σεξουαλικές στάσεις μπροστά στο καστ, ώστε να τους υποδείξουν το τι ακριβώς ήθελαν από αυτούς. Η νεαρή μάλιστα αρνήθηκε κάποιον ειδικό που θα διεύθυνε τις σεξουαλικές σκηνές -κάτι συνηθισμένο στο Χόλιγουντ- έχοντας αποκτήσει την άνεση που χρειάζονταν.

Κριτικός: Σπύρος Δούκας

Έκδοση Κειμένου: 30/5/2024

Αναμφίβολα από τις δυνατότερες παρουσίες στις φετινές Κάνες, ο Sean Baker απέσπασε τελικά τον Χρυσό Φοίνικα για μια ξέφρενη indie κωμωδία γεμάτη ανατροπές, εκρηκτικά ξεσπάσματα και… κοινωνική ψυχανάλυση.

Όπως κάθε φορά, ο Baker καταπιάνεται με αντισυμβατικούς ήρωες του περιθωρίου, τους οποίους παρατηρεί και αναλύει αντικειμενικά, χωρίς ποτέ ο ίδιος να υιοθετεί κάποια επικριτική στάση. Αντίθετα, τους μελετάει στα πλαίσια του περιβάλλοντος από το οποίο προέρχονται, και διατηρεί πάντα μια βαθιά ανθρωπιστική ματιά. Στο νέο του πόνημα, όλα τα γνώριμα στοιχεία είναι και πάλι εδώ. Η συνεργασία με μη επαγγελματίες ηθοποιούς αποδεικνύεται, όπως πάντα, ιδανική επιλογή για το σκηνοθετικό του στυλ, αλλά και ως καλλιτεχνική προσέγγιση που αναδεικνύει αποτελεσματικά την ουσία του έργου του.

Εδώ όμως, πέρα από τους αυτοσχεδιασμούς που διακρίνουν συνήθως το έργο του, έχει στα χέρια του κι ένα πολύ δυνατό σενάριο, με αποτέλεσμα όλες οι επιλογές του να μοιάζουν ταυτόχρονα απόλυτα φυσικές, αλλά και εξαιρετικά μελετημένες. Δεν μένει πλέον στη διεισδυτική παρατήρηση, αλλά κάνει εις βάθος ψυχανάλυση στους βασικούς του ήρωες, ασκώντας παράλληλα δριμύτατη κοινωνική κριτική, πάντα με μια αισιόδοξη ματιά, και με γνώμονα να προσφέρει μια αγνή και απολαυστική κινηματογραφική εμπειρία.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

15 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *