Ο Τζιμ είναι έφηβος, υγιής, δυναμικός, ακόμη παρθένος… και γι’ αυτό τον λόγο αρκετά απελπισμένος. Μάλιστα, απ’ τη στιγμή που οι γονείς του τον τσάκωσαν να παρακολουθεί ένα σκληρό πορνό στο καλωδιακό κανάλι, τα πράγματα έγιναν χειρότερα. Στο σπίτι, ο πατέρας του άρχισε να συμμετέχει μ’ έναν έντονο και στα όρια της ταπείνωσης ζήλο σχετικά με τη σεξουαλική ανατροφή του γιου του. Στο σχολείο, μια πρώτη προσπάθεια με μια όμορφη συμμαθήτρια, τη Νάντια, είχε ντροπιαστικά αποτελέσματα και τώρα η καινούρια ελπίδα για αποκατάσταση του ανδρισμού του είναι η Μισέλ, μέλος ενός γυναικείου συγκροτήματος και εξαιρετική σολίστας στο φλάουτο. Αφού εξαντλήσει όλες τις πιθανότητες να γνωρίσει, μέσω των γυναικών, τον απέραντο γαλαξία του σαρκικού έρωτα, ο Τζιμ θ’ αποτολμήσει καινούργια σχέδια, το πιο ακραίο απ’ τα οποία θα τον φέρει κοντά, πολύ κοντά με μια… μηλόπιτα.
Σκηνοθεσία:
Paul Weitz
Chris Weitz
Κύριοι Ρόλοι:
Jason Biggs … James ‘Jim’ Levenstein
Chris Klein … Chris ‘Oz’ Ostreicher
Thomas Ian Nicholas … Kevin Myers
Eddie Kaye Thomas … Paul Finch
Seann William Scott … Steven ‘Steve’ Stifler
Alyson Hannigan … Michelle Flaherty
Mena Suvari … Heather Gardner
Natasha Lyonne … Jessica
Eugene Levy … Noah Levenstein
Jennifer Coolidge … Jeanine Stifler
Tara Reid … Victoria ‘Vicky’ Lathum
Shannon Elizabeth … Nadia
Molly Cheek … Κα Levenstein
Clyde Kusatsu … δάσκαλος
Chris Owen … Chuck ‘Sherminator’ Sherman
Lawrence Pressman … προπονητής Marshall
John Cho … John
Casey Affleck … Tom Myers
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Adam Herz
Παραγωγή: Chris Moore, Craig Perry, Chris Weitz, Warren Zide
Μουσική: David Lawrence
Φωτογραφία: Richard Crudo
Μοντάζ: Priscilla Nedd-Friendly
Σκηνικά: Paul Peters
Κοστούμια: Leesa Evans
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: American Pie
Ελληνικός Τίτλος: American Pie
Άμεσοι Σύνδεσμοι
American Pie 2 (2001)
American Pie: Ο Γάμος (2003)
American Pie: Reunion (2012)
Παραλειπόμενα
- Σκηνοθετικό ντεμπούτο για τους αδελφούς Paul και Chris Weitz, με τον δεύτερο να μην αναγράφεται στα κρέντιτ.
- Ενώ ο τίτλος είναι δάνειο από το κλασικό τραγούδι του Don McLean, αντιπροσωπεύει χαρακτηριστική σκηνή της ταινίας, αλλά και ο Adam Herz είχε δηλώσει ότι μεταφορικά η αναζήτηση του χασίματος της παρθενιάς στο γυμνάσιο είναι τόσο αμερικανικό όσο η μηλόπιτα.
- Μέρος του σεναρίου προέρχεται από τις εφηβικές εμπειρίες του σεναριογράφου στο Μίσιγκαν.
- Ο προσωρινός τίτλος ήταν… Untitled Teenage Sex Comedy That Can Be Made For Under $10 Million That Most Readers Will Probably Hate But I Think You Will Love.
- Ο αρχικός χαρακτηρισμός ήταν “αυστηρώς ακατάλληλη”, αλλά έγινε νέο μοντάζ για να πάρει η ταινία το R.
- Ο Bill Murray ήταν βασικός υποψήφιος να παίξει τον πατέρα του Νόα.
- Το φιλμ κόστισε 11 εκατομμύρια δολάρια, κι απέφερε 235,5. Αυτό αποτέλεσε το έναυσμα για ένα μεγάλο franchise, με ακόμα 3 κινηματογραφικές ταινίες, και τέσσερις για το βίντεο.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Οι Blink-182 έχουν ένα κάμεο, ενώ ακούγεται και το τραγούδι τους, Mutt.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 5/7/2020
Η ταινία δεν είναι ό,τι χειρότερο έχει δει κανείς, αλλά προσωπικά την αντιμετωπίζω με μια καλλιτεχνικής φύσης αντιπάθεια. Το «American Pie» άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου για μια νέα μόδα νεανικών βλακειών, με φόντο τον σεξισμό και το φτηνό χιούμορ, κι ενώ το πράγμα είχε κοπάσει για καμιά δεκαετία. Αλλά όπως και να το κάνουμε, πάντα θα πουλάει κάτι που η νεολαία το βρίσκει κοντινό ακόμα και στις αμήχανες στιγμές της, και πάντα το σεξουαλικό στοιχείο θα ιντριγκάρει όσους δεν το έχουν καλύτερα πράγματα να ασχοληθούν. Είχαμε τον Μπόμπο και τις Γρανίτες από Λεμόνι, έπειτα οι Αμερικανοί έβγαλαν τα Πόρκις, και μια και πάντα έβγαζαν αυτά το χρήμα με τη σέσουλα, ήταν απλά θέμα χρόνου να γίνει επίσημο υποείδος και του σύγχρονου Χόλιγουντ.
Για να μη νομίζουμε όμως ότι «είμαστε και της εκκλησίας», οι ερμηνείες πείθουν μέσα στην όλη χαζομάρα τους, και δεν είναι παράξενο που κάποιοι έκαναν καριέρα. Επίσης, ένα ενοχικό γέλιο δεν μπορεί να μη σου βγει σε κάνα δυο φάσεις, αλλά πρέπει υποχρεωτικά να έχεις συνδυάσει τα νιάτα μονάχα με κρεβάτια για να μπεις και με την καρδιά σου τελείως στο κλίμα.
Ανατρέχοντας όμως πίσω σε εποχές 1970’s, δεν υπάρχει τίποτα το αντισυμβατικό εδώ που θα μπορούσε να τοποθετήσει το φιλμ δίπλα, πχ, σε ένα Τρελό Τρελό Θηριοτροφείο. Κι αυτό είναι εντέλει το μεγάλο κρίμα: ότι μια γενιά θα σημαδευτεί από μια απλοϊκότατη και συντηρητική σεξοκωμωδία, και όχι από μια αγνή νοσταλγική παλαβομάρα. Καλύτερα κάποια της παρέας του Ψάλτη…
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
