
Κάθε Φορά, Πρώτη Φορά
- 50 First Dates
- 2004
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Χαβανεζικά, Μανδαρινικά
- Αισθηματική, Κομεντί, Κωμωδία
- 18 Ιουνίου 2004
Ο Χένρι δουλεύει ως κτηνίατρος σε ένα πάρκο με θαλάσσια θηλαστικά στη Χαβάη. Χόμπι του είναι οι γυναίκες. Η Λούσι είναι δασκάλα καλών τεχνών και έχει ένα μικρό πρόβλημα: λόγω ατυχήματος, η μνήμη της περιορίζεται μόνο στα γεγονότα της τρέχουσας ημέρας. Ο Χένρι την ερωτεύεται και ξεκόβει από τις υπόλοιπες γυναίκες, αλλά δυστυχώς η Λούσι την επόμενη μέρα δεν θυμάται τίποτα. Έτσι, κάθε μέρα ξαναγνωρίζονται λες και είναι η πρώτη φορά.
Σκηνοθεσία:
Peter Segal
Κύριοι Ρόλοι:
Adam Sandler … Henry Roth
Drew Barrymore … Lucy Whitmore
Rob Schneider … Ula
Sean Astin … Doug Whitmore
Blake Clark … Marlin Whitmore
Lusia Strus … Alexa
Dan Aykroyd … Δρ Joseph Keats
Maya Rudolph … Stacy
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: George Wing
Παραγωγή: Jack Giarraputo, Steve Golin, Nancy Juvonen
Μουσική: Teddy Castellucci
Φωτογραφία: Jack N. Green
Μοντάζ: Jeff Gourson
Σκηνικά: Alan Au
Κοστούμια: Ellen Lutter
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: 50 First Dates
- Ελληνικός Τίτλος: Κάθε Φορά, Πρώτη Φορά
Παραλειπόμενα
- Έγινε ριμέικ 5 φορές: σε Ιράν, Ινδία, Τουρκία, Ιαπωνία και Μεξικό.
- Ο αρχικός τίτλος ήταν 50 First Kisses. Άλλαξε για να μην μπερδεύεται με το Never Been Kissed (Δεν Με Φίλησαν Ποτέ), πάλι με την Drew Barrymore.
- Το Σιάτλ ήταν να γίνει το πεδίο δράσης, αλλά ο Sandler το άλλαξε με τη Χαβάη. Στο συγκεκριμένο σενάριο ήταν και πιο δραματικός ο τόνος, με τους δύο πρωταγωνιστές να τον κάνουν κωμικότερο.
- Το “σύνδρομο του χρυσόψαρου”, από το οποίο υποφέρει η πρωταγωνίστρια, είναι επίπλαστο για την ταινία, αλλά φέρει ομοιότητες με την υπαρκτή εμπροσθόδρομη ή προοπτική αμνησία.
- Η παραλία με την ερωτική σκηνή είναι η ίδια με αυτή της περίφημης σκηνής στο Όσο Υπάρχουν Άνθρωποι.
- Πρώτη ταινία που βγήκε ποτέ σε Blu-ray.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Με έμφαση στη ρέγγε, αρκετά τραγούδια των 1980 διασκευάζονται, όπως το Hold Me Now (Thompson Twins) από τον Wayne Wonder, το Lovesong (The Cure) από τους 311, το Drive (The Cars) από τον Ziggy Marley, το True (Spandau Ballet) από τους will.i.am και Fergie, και το Every Breath You Take (The Police) από τους UB40.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 5/10/2009
Θα εντυπωσιαζόμασταν από την αρχική ιδέα, αν δεν υπήρχε το «Η Μέρα της Μαρμότας», του οποίου αποτελεί απλά παραλλαγή. Η όλη ταινία φαντάζει σαν μίνι-ανέκδοτο, και είναι τόσο εύπεπτη που θα μπορούσες να την πιεις με καλαμάκι! Αυτό το ανέμελο κλίμα βοηθά στη διασκέδαση, με τους Άνταμ Σάντλερ-Ντρου Μπάριμορ να αποτελούν ιδεατό ντουέτο για χαλαρή αμερικανική κωμωδία του σήμερα. Σκηνοθετικά έχει τη μορφή αργού βίντεο-κλιπ, παρά δημιουργικής έκφρασης. Μην είμαστε όμως τόσο αυστηροί, αφού πρόκειται για δροσερή κωμωδία, βοηθάει και το καλοκαιρινό κλίμα εντός φιλμ (και η Χαβάη), που θέλει να σε κάνει να γελάσεις και δεν εξαντλείται με πολλές συναισθηματικές ευκολίες. Δεν αποφεύγει τα επιμέρους τετριμμένα του είδους της, αλλά δεν είναι η πρωτοτυπία που αποζητά κάποιος από εδώ. Η απόδοση στα ταμεία επέφερε την απορία περί της απουσίας του «50 Second Dates»…
Βαθμολογία: