Παρίσι, 1957. Ο Ιβ Σεν Λοράν είναι μόλις είκοσι ενός και κάνει τα πρώτα του βήματα στον διάσημο οίκο του Κριστιάν Ντιόρ. Όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στην πρώτη του κολεξιόν, οι δημιουργίες του εκθειάζονται και ο ευφυής σχεδιαστής γνωρίζει τον έρωτα της ζωής του, μετέπειτα σύντροφο και συνέταιρο του, Πιέρ Μπερζέ. Μέσα σε τρία χρόνια, η αυτοκρατορία Yves Saint Laurent είναι πραγματικότητα, ξεχωρίζει θριαμβευτικά στον κόσμο της υψηλής ραπτικής, όμως οι δαίμονες και οι αμφιβολίες συντροφεύουν τον μανιοκαταθλιπτικό και ευφυή σχεδιαστή μέχρι την κορυφή.
Σκηνοθεσία:
Jalil Lespert
Κύριοι Ρόλοι:
Pierre Niney … Yves Saint Laurent
Guillaume Gallienne … Pierre Berge
Charlotte Le Bon … Victoire Doutreleau
Laura Smet … Loulou de la Falaise
Marie de Villepin … Betty Catroux
Nikolai Kinski … Karl Lagerfeld
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Marie-Pierre Huster, Jalil Lespert, Jacques Fieschi
Παραγωγή: Yannick Bollore, Wassim Beji
Μουσική: Ibrahim Maalouf
Φωτογραφία: Thomas Hardmeier
Μοντάζ: Francois Gedigier
Σκηνικά: Aline Bonetto
Κοστούμια: Madeline Fontaine
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Yves Saint Laurent
Ελληνικός Τίτλος: Yves Saint Laurent
Άμεσοι Σύνδεσμοι
Saint Laurent: Η Χρυσή Εποχή (2014)
Σεναριακή Πηγή
- Βιβλίο: Yves Saint Laurent της Laurence Benaim.
Κύριες Διακρίσεις
- Βραβείο πρώτου αντρικού ρόλου (Pierre Niney) στα Cesar. Υποψήφιο για δεύτερο αντρικό ρόλο (Guillaume Gallienne), δεύτερο γυναικείο ρόλο (Charlotte Le Bon), μουσική, φωτογραφία, σκηνικά και κοστούμια.
Παραλειπόμενα
- Ταινία έναρξης του τμήματος Πανοράματος του φεστιβάλ Βερολίνου.
- Μέσα στην ίδια χρονιά, εμφανίστηκε και η εκδοχή Saint Laurent: Η Χρυσή Εποχή, από τον Bertrand Bonello.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Νάνσυ Μιχαηλίδου
Έκδοση Κειμένου: 4/6/2014
Από την πρώτη του μέρα στον οίκο του Κριστιάν Ντιόρ, μέχρι τη μεγάλη επιτυχία του ομώνυμου οίκου που δημιούργησε μαζί με τον μάνατζερ και σύντροφό του στη ζωή Πιερ Μπερζέ, τις προσωπικές μάχες και τα προβλήματα της υγείας του, η ζωή και τα πάθη του γάλλου μόδιστρου της υψηλής ραπτικής Ιβ Σεν Λοράν ξετυλίγονται στην οθόνη μέσα από τις οδηγίες του ηθοποιού και σκηνοθέτη Τζαλίλ Λεσπέρ.
Μια αξιόλογη προσπάθεια, η οποία απογειώνεται από τη συγκλονιστική ερμηνεία του Πιέρ Νινέι στον ρόλο του ταλαντούχου, αλλά τόσο εύθραυστου Λοράν. Ο Νινέι καταφέρνει να ενσαρκώσει μοναδικά αυτή την ιδιαίτερη προσωπικότητα και να αποδώσει την ψυχοσύνθεσή του χαρακτήρα του μέσα από μια καλά μελετημένη ερμηνεία. Ο Γκιγιόμ Γκαλιέν τον συνοδεύει επάξια στον ρόλο του Πιερ Μπερζέ, με τη χημεία ανάμεσα στον ίδιο και τον Νινέι να αποδεικνύεται ξεχωριστή. Δεν είναι τυχαίο ότι οι σκηνές ανάμεσα στους δυο πρωταγωνιστές που αφορούν τη μεταξύ τους σχέση, προσωπική κι επαγγελματική, είναι αυτές με την περισσότερη ψυχή σε σύγκριση με τις υπόλοιπες της ταινίας. Όπως είναι φυσικό, τα κοστούμια και η καλλιτεχνική διεύθυνση είναι δυο στοιχεία που δεν θα μπορούσαν παρά να επιμεληθούν σωστά και να αποτελούν μερικά ακόμη από τα ατού αυτής της ταινίας, εξυπηρετώντας από τη μια στην παρουσίαση του έργου του Λοράν, αλλά και στην αποτύπωση της εποχής. Το σενάριο, από την άλλη, το οποίο βασίζεται στο βιβλίο του Λορένς Μπεναΐμ, δεν καταφέρνει να βρει τις ισορροπίες, ούτε την κατάλληλη ροή. Κι ενώ η προσωπικότητα του Λοράν σκιαγραφείται ικανοποιητικά, έχοντας μια χείρα βοηθείας από τις υποκριτικές ικανότητες του Νινέι, από ένα σημείο κι έπειτα, τα υπόλοιπα μέρη της ιστορίας παρουσιάζονται περισσότερο επιδερμικά, με τα γεγονότα να τρέχουν σε ξέφρενους ρυθμούς και τον θεατή να τρέχει να τα προλάβει.
Παρά τις καλές προθέσεις, αυτή η βιογραφία καταφέρνει να ξεχωρίσει κυρίως για τις ερμηνείες και τη χημεία των δυο πρωταγωνιστών της, για την καλλιτεχνική της διεύθυνση, αλλά και για τις εντυπωσιακές δημιουργίες του σχεδιαστή που παρελαύνουν στην οθόνη, χωρίς ωστόσο να κρατάει σταθερά το ενδιαφέρον, εξαιτίας της έλλειψης εμβάθυνσης και της διεκπεραιωτικής παρουσίασης πολλών γεγονότων, που δίνουν την αίσθηση ότι κάποιος βιάστηκε να την τελειώσει.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
