Διαιτητής για Παντρεμένους

Ένας ληστής, επιτομή της γκαντεμιάς, μετατρέπεται μέσα σε μια χριστουγεννιάτικη νύχτα στον οπλοφορεμένο διαιτητή ενός ζευγαριού που βρίσκεται στα πρόθυρα του διαζυγίου. Όταν μάλιστα στο κόλπο μπαίνει και το μισό σόι που μαζεύεται στο σπίτι για να γιορταστούν οι άγιες μέρες, τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα… διασκεδαστικά.

Σκηνοθεσία:

Ted Demme

Κύριοι Ρόλοι:

Denis Leary … Gus

Judy Davis … Caroline Chasseur

Kevin Spacey … Lloyd Chasseur

Robert J. Steinmiller Jr. … Jesse Chasseur

Glynis Johns … Rose Chasseur

Raymond J. Barry … υπαστυνόμος Huff

Richard Bright … Murray

Christine Baranski … Connie Chasseur

Adam LeFevre … Gary Chasseur

Bill Raymond … George

Robert Ridgely … Bob Burley

J.K. Simmons … συνταγματάρχης Siskel

Rutanya Alda … Linda

BD Wong … Δρ Wong

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Richard LaGravenese, Marie Weiss

Στόρι: Marie Weiss

Παραγωγή: Ron Bozman, Richard LaGravenese, Jeffrey Weiss

Μουσική: David A. Stewart

Φωτογραφία: Adam Kimmel

Μοντάζ: Jeffrey Wolf

Σκηνικά: Dan Davis

Κοστούμια: Judianna Makovsky

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: The Ref
• Ελληνικός Τίτλος: Διαιτητής για Παντρεμένους
• Διεθνής Τίτλος: Hostile Hostages [Μεγ. Βρετανία]

Παραλειπόμενα

• Ο Richard LaGravenese και η κουνιάδα του, Marie Weiss, εμπνεύστηκαν το στόρι μέσα από τις οικογένειες τους. Ειδικά όμως η Weiss, που το ξεκίνησε το 1989, πήρε δάνεια από τον τσακωμό με τον σύζυγο της, όταν αναρωτήθηκε γιατί δεν θα μπορούσε να υπάρχει κάποιος “διαιτητής” ανάμεσα τους.
• Η Disney ενέκρινε το σενάριο μέσα σε 20 λεπτά, και το προώθησε στη θυγατρική της για τις ενήλικες ταινίες, την Touchstone Pictures.
• Ο Ted Demme χρωστάει εδώ την καριέρα του (παίρνοντας το πόστο λόγω των σποτ του για το MTV), αν και έμελλε να είναι σύντομη λόγω του πρόωρου θανάτου του, το 2002. Με τον Denis Leary είχε ήδη στενή συνεργασία, στηρίζοντας τη stand-up πορεία του ηθοποιού, που κι αυτός ξεχώρισε κινηματογραφικά για πρώτη φορά με αυτή την ταινία.
• Κινηματογραφικό ντεμπούτο για τον J.K. Simmons.
• Παρότι δεν “περπάτησε” εμπορικά, η ταινία πέτυχε να βρει αρκετούς σύμμαχους ανάμεσα στην κριτική και το κοινό.