Η Συνέντευξη
- The Interview
- 2014
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Κορεατικά
- Κωμωδία, Μαύρη Κωμωδία, Σάτιρα
Ο Ντέιβ Σκάιλαρκ είναι ο βασιλιάς στις συνεντεύξεις διασήμων και παρουσιαστής μιας δημοφιλούς βραδινής εκπομπής, του Skylark Tonight. Εγκέφαλος της επιτυχίας είναι ο κολλητός του και παραγωγός, Άαρον Ράποπορτ. Όμως, αυτός αισθάνεται ότι χρειάζεται και μια πιο ουσιαστική δουλειά να κάνουν. Τότε, πετυχαίνει να κλείσει συνέντευξη με τον Κιμ Τζονγκ-Ουν, τον μυστηριώδη κι αδίστακτο δικτάτορα της Βόρειας Κορέας. Καθώς ο Ντέιβ κι ο Άαρον ετοιμάζονται για το ταξίδι στη μακρινή χώρα, άνθρωποι της ΣΙΑ τους προσεγγίζουν και τους ζητούν να δολοφονήσουν τον κορεάτη ηγέτη. Οι δυο τους συμφωνούν, αλλά δεν παύουν να είναι οι πλέον ακατάλληλοι για αυτή τη δουλειά, τόσο του δολοφόνου, όσο και του δημοσιογράφου…
Σκηνοθεσία:
Evan Goldberg
Seth Rogen
Κύριοι Ρόλοι:
James Franco … Dave Skylark
Seth Rogen … Aaron Rapaport
Lizzy Caplan … πράκτορας Lacey
Randall Park … πρόεδρος Kim Jong-un
Diana Bang … Sook-yin Park
Timothy Simons … Malcolm
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Dan Sterling
Στόρι: Seth Rogen, Evan Goldberg, Dan Sterling
Παραγωγή: Evan Goldberg, Seth Rogen, James Weaver
Μουσική: Henry Jackman
Φωτογραφία: Brandon Trost
Μοντάζ: Zene Baker, Evan Henke
Σκηνικά: Jon Billington
Κοστούμια: Carla Hetland
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: The Interview
- Ελληνικός Τίτλος: Η Συνέντευξη
Παραλειπόμενα
- Η ταινία είχε ανακοινωθεί από τη Sony να κάνει πρεμιέρα τα Χριστούγεννα του 2014. Μετά όμως από βαριές απειλές από χάκερς που μιλούσαν ακόμα και για θύματα αν προβληθεί η ταινία, η εταιρία απόσυρε την πρεμιέρα επ’ αόριστο. Εντέλει έκανε περιορισμένη διανομή, κάτι που συνέβη μετά από παρέμβαση πολιτικών και διασημοτήτων, όπως οι: George Clooney, Sean Penn, Michael Moore, αλλά ακόμα και του προέδρου Barack Obama.
- Στο στιγμιότυπο του Skylark Tonight, κάνουν ένα μικρό πέρασμα οι: Eminem, Rob Lowe, Bill Maher, Seth Meyers, Joseph Gordon-Levitt, Brian Williams and Scott Pelley. Iggy Azalea, Nicki Minaj, Emma Stone, Zac Efron και Guy Fieri.
- Η μικρή διανομή κόστισε στην ταινία πολλά χρήματα. Για την ακρίβεια, ενώ το μπάτζετ ήταν των 44 εκατομμυρίων δολαρίων, οι εισπράξεις σταμάτησαν μόλις στα 12,3.
Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 26/12/2014
Ο παρουσιαστής Ντέιβιντ Σκάιλαρκ και ο παραγωγός Άαρον Ράπαπορτ έχουν μια πολύ πετυχημένη λαϊκή τηλεοπτική εκπομπή με συνεντεύξεις, κουτσομπολιά κ.λπ., το Skylark Tonight, που όπως αποδεικνύεται, αρέσει και στον βορειοκορεάτη ηγέτη Κιμ Τζονγκ Ουν, ο οποίος καλεί τον Ντέιβιντ στην Κορέα, να του πάρει συνέντευξη. Η CIA αρπάζει την ευκαιρία κι αναθέτει στο ντουέτο την αποστολή να σκοτώσουν τον δικτάτορα.
Ο Σεθ Ρόγκεν είχε μια ιδέα παρόμοια με αυτήν του Ταραντίνο στο «Άδωξοι Μπάσταρδη». Να αφηγηθεί μια φανταστική ιστορία κόντρα στην αληθινή, μια φαντασιακή εκδίκηση. Το ύφος βέβαια δεν είναι αυτό του στιλίστα Κουέντιν, αλλά το γνωστό, καθαρά αμερικανικό, του «ηθελημένα ανεγκέφαλου, σχολικού, καρτουνίστικου χιούμορ με τουλάχιστον έναν χαριτωμένο χαρακτήρα που παλιμπαιδίζει». Ως τέτοιο, το φιλμ δεν ξεφεύγει από τη ρουτίνα. Ο Τζέιμς Φράνκο είναι ο ήρωας-καρτούν, ο ίδιος ο Ρόγκεν ο μυαλωμένος, μια επιτελική Κορεάτισσα θα γίνει το ερωτικό αντικείμενο για τον Ρόγκεν, η δράση εκτυλίσσεται στο αρχηγείο- παλάτι του δικτάτορα, ο οποίος θα αποδειχθεί ένας σχιζοειδής τύπος που έχει ψυχολογικά τραύματα από τη σχέση με τον πατέρα του. Δεν υπάρχει καμία κριτική ματιά προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, όλη η λογική είναι αμερικανοποιημένη αλά Looney Tunes και η λύση την κρίσιμη στιγμή είναι καθαρά παραμυθένια. Παίζουμε με τα κουβαδάκια μας. Ίσως το μόνο αληθινά εμπνευσμένο σημείο και μάλιστα με μαύρο χιούμορ είναι η εισαγωγή, όπου σε μια υπαίθρια επίσημη τελετή στην Κορέα, ένα κοριτσάκι λέει ένα τραγούδι που ξεκινά με εξύμνηση του δικτάτορα και καταλήγει σε κατάρες κατά της Αμερικής, ενώ πίσω εκτοξεύονται διηπειρωτικοί πύραυλοι με πυρηνικά. Εδώ υπάρχει σάτιρα όπως π.χ. στις «Μπανάνες» του Γούντι Άλεν.
Λόγω του επικαίρου θέματος και του χειρισμού από τη Sony, ο κοινωνικός αντίκτυπος κάνει την ταινία να φαίνεται πως έχει ένα βεληνεκές πολύ μεγαλύτερο από το μπόι της. Αν δεν αφορούσε τον Κιμ Τζονγκ, θα πέρναγε στα ψιλά. Θα πει κάποιος ότι το σκηνοθετικό ντουέτο των Σεθ Ρόγκεν και Ίβαν Γκόλντμπεργκ («This Is The End») ακολουθεί ένα μπαγιάτικο ψυχροπολεμικό στιλ που είναι όχι μόνο άγονο, αλλά και στρεβλωτικό για μια σύγχρονη αντιμετώπιση του κοινωνικο-πολιτικού προβλήματος. Αλλά πόσο νόημα έχει να σκεφτούμε σοβαρά για ένα κινηματογραφικό καλαμπούρι; Αν το δούμε απλά ως κωμωδία χωρίς άλλα κριτήρια, έχουμε κάποια καλογραμμένα σημεία διαλόγων όπου ο Τζέιμς Φράνκο είναι πραγματικά πολύ αστείος, το απόλυτο χαζο-αμερικανάκι (μια πιο cool εκδοχή του Τζιμ Κάρεϊ), και τον Ράνταλ Παρκ στο ρόλο του Κιμ Τζονγκ που χάρη στο φιζίκ του μας δίνει αυτή την ιδιαίτερη αινιγματικότητα που μπορεί να υπάρχει στην συμπεριφορά ενός Ασιάτη. Απ` την άλλη, αν συγκρίνεις το γέλιο μέχρι δακρύων που έχουμε ρίξει (ταυτόχρονα τρομάζοντας) βλέποντας στα social-media τους αληθινούς καταναγκαστικούς θρήνους για τον θάνατο του πατέρα του Κιμ Τζονγκ, δεν τη λες και δυνατή κωμωδία.
Βαθμολογία: