Το Κυνήγι
- Jagten
- The Hunt
- 2012
- Δανία
- Δανικά, Αγγλικά, Πολωνικά
- Δραματικό Θρίλερ
- 08 Νοεμβρίου 2012
Έπειτα από ένα επώδυνο διαζύγιο, ο 40χρονος Λούκας έχει μια νέα σχέση, μια νέα δουλειά και επαναπροσδιορίζει τη σχέση του με τον έφηβο γιο του, Μάρκους. Όλα τα πράγματα θα πάνε στραβά. Μια ιστορία, ένα απλό ψέμα. Καθώς πέφτει το χιόνι και πλησιάζουν οι γιορτές, το ψέμα εξαπλώνεται σαν ίωση. Το σοκ και η δυσπιστία ξεφεύγουν από τον έλεγχο και η μικρή κοινότητα θα βρεθεί σε μια κατάσταση μαζικής υστερίας, όσο ο Λούκας παλεύει μόνος του για τη ζωή και την αξιοπρέπεια του.
Σκηνοθεσία:
Thomas Vinterberg
Κύριοι Ρόλοι:
Mads Mikkelsen … Lucas
Alexandra Rapaport … Nadja
Thomas Bo Larsen … Theo
Lasse Fogelstrom … Marcus
Lars Ranthe … Bruun
Susse Wold … Grethe
Anne Louise Hassing … Agnes
Bjarne Henriksen … Ole
Annika Wedderkopp … Klara
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Tobias Lindholm, Thomas Vinterberg
Παραγωγή: Sisse Graum Jorgensen, Morten Kaufmann, Thomas Vinterberg
Μουσική: Nikolaj Egelund
Φωτογραφία: Charlotte Bruus Christensen
Μοντάζ: Janus Billeskov Jansen, Anne Osterud
Σκηνικά: Torben Stig Nielsen
Κοστούμια: Manon Rasmussen
- Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Θετική.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Jagten
Ελληνικός Τίτλος: Το Κυνήγι
Διεθνής Τίτλος: The Hunt
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας (Δανία).
- Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα ξενόγλωσσης ταινίας.
- Υποψήφιο για Bafta ξενόγλωσσης ταινίας.
- Βραβείο καλύτερης ταινίας, πρώτου αντρικού ρόλου (Mads Mikkelsen), δεύτερου γυναικείου ρόλου (Susse Wold) και φωτογραφίας στα Bodil, τα εθνικά βραβεία της Δανίας. Υποψήφιο για ακόμα 3 κατηγορίες.
- Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Κανών. Βραβείο αντρικής ερμηνείας (Mads Mikkelsen) και οικουμενικής επιτροπής.
- Βραβείο σεναρίου στα Ευρωπαϊκά Βραβεία. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία, αντρική ερμηνεία (Mads Mikkelsen) και μοντάζ.
Παραλειπόμενα
- Η ταινία έτυχε να είναι η πρώτη από τη Δανία στο διαγωνιστικό του φεστιβάλ των Κανών, μετά από το 1998. Η σύμπτωση όμως ήταν ότι και τότε ήταν ταινία του Thomas Vinterberg.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 29/9/2013
Θα μπορούσαμε να δούμε το ίδιο ακριβώς θέμα σε μια ταινία άλλης γεωγραφικής περιοχής, και να ήταν κάτι το τελείως διαφορετικό. Αυτό που θαυμάζει πρώτα κανείς στο φιλμ του Thomas Vinterberg είναι ο τρόπος διαχείρισης της ιστορίας, με έναν τρόπο που μονάχα σε ένα σχετικά μικρό χρονικό σημείο τραβάει το μάτι, αλλά, πάντα υπό το πρίσμα της ψύχραιμης ματιάς ενός βορειοευρωπαίου, ακολουθάει τη φωνή της λογικής εν μέσω μιας αλλόφρων κατάστασης. Η ταινία δεν ζητάει να αγιοποιήσει τον άδικα βασανισμένο ήρωα, ακόμα κι αν προβάλει τις συχνά ακραίες αντιδράσεις του περίγυρου του. Αυτό γίνεται πιο κατανοητό, αν φανταστείτε το ίδιο ακριβώς θέμα σε μια μεσογειακή ταινία, όπου όλα θα έφταναν πολύ γρήγορα στο τραγικό απροχώρητο. Ο ήρωας εδώ του Vinterberg γίνεται το θήραμα των περιοίκων του, αλλά πρώτα μας έχει φανερώσει ότι παρότι είναι ένας άντρας συνετός, δεν έχει διδαχτεί τίποτα από τα ελάφια που ο ίδιος κυνηγά, θηράματα που χάνουν τη ζωή τους άδικα όπως άδικα τώρα κινδυνεύει και η δική του ύπαρξη. Και μάλιστα, όλα γίνονται μέσα σε μία στιγμή, όσο αρκεί για να σκοπεύσει ένας κυνηγός και να εξαπολύσει το θανατηφόρο του βλήμα.
Ως Δανός, ο Vinterberg δεν μπορεί παρά να συμπεριλάβει τον θρησκευτικό/ηθικό προβληματισμό στο στόρι του. Μια παραβολή που κάνει εντονότερη, τοποθετώντας την ιστορία στις άγιες μέρες των Χριστουγέννων, και δίνοντας στην τοπική εκκλησία τον ρόλο πεδίου αναμέτρησης και κορύφωσης του δράματος. Ένα δράμα που εξελίσσεται ως σιωπηλό θρίλερ, με τα γεγονότα να διαδέχονται μετρημένες κουβέντες, και οι βασικοί ήρωες να μην ξεφεύγουν από τη φυσιολογική αντίδραση ενός λογικού ανθρώπου. Κι αυτό, επειδή ακόμα και ο θύτης, όπως στην περίπτωση ενός κυνηγιού ελαφιών, έχει από τη σκοπιά του «δίκιο», είναι έρμαιο ενός μεγάλου παιδικού ψέματος που δεν ήταν δυνατόν να μην ξεφύγει ανεξέλεγκτα. Το ότι ο Mads Mikkelsen αντιδρά δίχως τους παροξυσμούς ενός τυπικά αθώου θύματος της κοινωνίας, δεν βοηθάει μονάχα την ερμηνεία του, αλλά προσφέρει και το απαραίτητο βάθος στην εφιαλτική εκδοχή ότι αυτή η ιστορία μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή. Γιατί δεν είναι ένα εξιλαστήριο θύμα μιας κοινωνίας που διψάει για βία, αλλά θύμα μιας τραγωδιακής στροφής της μοίρας.
Βαθμολογία: