Το Φαράγγι (2025)

ΣΥΝΟΨΗ

Δύο άριστα εκπαιδευμένοι πράκτορες αναπτύσσουν δεσμό από απόσταση καθώς φρουρούν τις αντίθετες πλευρές ενός μυστηριώδους φαραγγιού. Όταν μια σκοτεινή απειλή αναδύεται από τα βάθη του, πρέπει να συνεργαστούν για να επιβιώσουν από αυτό που κρύβεται εκεί.

Σκηνοθεσία:

Scott Derrickson

Κύριοι Ρόλοι:

Miles Teller … Levi Kane

Anya Taylor-Joy … Drasa

Sigourney Weaver … Bartholomew

Sope Dirisu … J.D.

William Houston … Erikas

Kobna Holdbrook-Smith … στρατιωτικός διοικητής

Ruta Gedmintas … επιστήμονας

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Zach Dean

Παραγωγή: C. Robert Cargill, Sherryl Clark, Zach Dean, Scott Derrickson, David Ellison, Dana Goldberg, Gregory Goodman, Don Granger, Adam Kolbrenner

Μουσική: Trent Reznor, Atticus Ross

Φωτογραφία: Dan Laustsen

Μοντάζ: Frederic Thoraval

Σκηνικά: Rick Heinrichs

Κοστούμια: Ellen Mirojnick

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: The Gorge
Ελληνικός Τίτλος: Το Φαράγγι

Παραλειπόμενα

Με το που ανακοινώθηκαν τα δύο κεντρικά ονόματα του καστ, η Apple Original Films απέκτησε τα δικαιώματα της ταινίας, την οποία και κυκλοφόρησε αποκλειστικά μέσω του Apple TV+.
Ο πάτος του φαραγγιού αλλά και πολλά από τα τέρατα εμπνεύστηκαν μέσα από δουλειές του πολωνού ζωγράφου Zdzislaw Beksinski.
Σε μια σκηνή, οι δύο κεντρικοί χαρακτήρες παραπέμπουν με κινήσεις τους στους αντίστοιχους ρόλους των δύο ηθοποιών που τους ερμηνεύουν στο Whiplash και τη σειρά The Queen’s Gambit. Σύμφωνα με τον Teller και την Taylor-Joy αυτό προϋπήρχε στο σενάριο, και μάλιστα προσπάθησαν να το αποτρέψουν, αλλά ο σκηνοθέτης επέμενε να παραμείνει ως είχε.
Οι δύο πύργοι κατασκευάστηκαν στα Warner Bros. Studios στη Βρετανία, αλλά τα πλάνα του δάσους γυρίστηκαν στη Νορβηγία. Οι δε σκηνές της Γαλλίας είναι στην πραγματικότητα στην Ουαλία.
Η ταινία πέτυχε την καλύτερη streaming επίδοση κατά τις πρώτες ημέρες εισαγωγής στην πλατφόρμα, μιλώντας για όλες τις ταινίες που έχουν ποτέ εμφανιστεί στο Apple TV+.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Νίκος Ρέντζος
Έκδοση Κειμένου: 21/2/2025

Ο Σκοτ Ντέρικσον είναι ένας από τους σύγχρονους σκηνοθέτες που με τη δουλειά του έχει αποδείξει ότι ξέρει να χειριστεί τον κινηματογραφικό τρόμο και να δημιουργεί σκοτεινή, απειλητική ατμόσφαιρα στις ταινίες του. Αν εξαιρέσω το ριμέικ του The Day the Earth Stood Still, που εκεί φαίνεται ο Ντέρικσον να βρέθηκε λίγο απροετοίμαστος για το είδος, δεν θυμάμαι ταινία του που να μην έχει ενδιαφέροντα πράγματα να πει. Ακόμα και το πέρασμα του από το μαρβελικό σύμπαν, με το Doctor Strange, το είχα βρει εξαιρετικά επιτυχημένο, πίσω βέβαια σε μια εποχή που και η Μάρβελ έδινε καλές ταινίες. Αρκετά ενδιαφέρουσα και ιδιόμορφη είναι και η τελευταία ταινία του Ντέρικσον, το The Gorge.

Ο Λιβάι είναι πρώην πεζοναύτης των ΗΠΑ, ελεύθερος σκοπευτής με τις καλύτερες επιδόσεις, που εργάζεται πια ως μισθοφόρος. Η τελευταία αποστολή που αναλαμβάνει έχει να κάνει με τη φύλαξη ενός φαραγγιού, σε άγνωστη τοποθεσία. Ο Λιβάι θα βρίσκεται για έναν χρόνο στον πύργο που δεσπόζει ψηλά στη μία πλευρά του φαραγγιού. Στην απέναντι πλευρά, στον αντίστοιχο πύργο, βρίσκεται η Ντράσα, μια γοητευτική λιθουανή μισθοφόρος. Δουλειά τους είναι να μην αφήσουν τα περίεργα πλάσματα που βρίσκονται μέσα στο φαράγγι να βγουν από αυτό. Οι δύο νέοι αρχίζουν να επικοινωνούν μεταξύ τους και ερωτεύονται, όμως σύντομα θα ανακαλύψουν ότι το φαράγγι κρύβει μυστικά πιο επικίνδυνα από τα πλάσματα που κατοικούν εκεί, και οι ίδιοι θα πρέπει να δράσουν.

Ένα ιδιαίτερο ρομάντζο φτιάχνει εδώ ο Ντέρικσον. Το πρώτο μέρος της ταινίας είναι ουσιαστικά μια ιστορία αγάπης και το περίεργο είναι ότι αυτό είναι και το πιο ενδιαφέρον μέρος της ταινίας. Ναι μεν έρχεται ένα δεύτερο μέρος που σε βάζει στον κόσμο του φαραγγιού και φανερώνει απόλυτα την ικανότητα του σκηνοθέτη στη δημιουργία απειλητικής ατμόσφαιρας (εδώ με τη βοήθεια της εξαιρετικής φωτογραφίας του Νταν Λάουστσεν) αλλά ένιωσα να με ενδιαφέρει περισσότερο το κομμάτι της γνωριμίας των δύο εκτελεστών. Υπάρχει επίσης και το τρίτο μέρος, εκεί που βλέπουμε πια μια ταινία δράσης, πιο συμβατική και προβλεπόμενη.

Οι Άνια Τέιλορ Τζόι και Μάιλς Τέλερ είναι δύο πολύ καλοί ηθοποιοί. Η χημεία μεταξύ τους παίζει μεγάλο ρόλο στην επιτυχία της ταινίας και στη διατήρηση του ενδιαφέροντος στο πρώτο μέρος, που θεωρητικά θα μπορούσε να είναι το πιο αδύναμο αλλά αποδεικνύεται το δυνατό χαρτί του Ντέρικσον. Μπορεί να έχουμε εδώ και τη Σιγκούρνι Γουίβερ σε μικρό ρόλο, αλλά ερμηνευτικά το The Gorge βασίζεται ολοκληρωτικά στους δύο πρωταγωνιστές του.

Χορτασμένος βγαίνεις από το The Gorge. Αυτά τα αρκετά διαφορετικά τρία μέρη που χωρίζεται η ταινία λειτουργούν με έναν περίεργο τρόπο και νιώθεις ότι έχεις κάνει ένα ταξίδι σε τρία κινηματογραφικά είδη χωρίς να κουραστείς ή να βγεις εκτός. Σεναριακά μπορεί να έχει τα θεματάκια του, αλλά το The Gorge είναι μια ταινία που καταφέρνει να μην γκρεμοτσακιστεί στο φαράγγι.

Βαθμολογία: